De serie Black Bird op Apple TV+ is er een die wat ondergewaardeerd lijkt te zijn. Wij raden je toch echt aan om deze serie, met een zeer verdienstelijke 8,1 op IMDb, te gaan bingen!
Truecrime blijft een merkwaardig genre. Het draait om misdaden die vaak angstaanjagend en moeilijk te bevatten zijn, en toch blijft het publiek ernaar kijken. De aantrekkingskracht zit vermoedelijk in het ervaren van gevaar binnen een veilige context. Apple TV+ levert met Black Bird een voorbeeld dat precies dat effect weet op te roepen, maar dan in de meest extreme vorm.
Een dodelijk spel achter de tralies
Black Bird is gebaseerd op de memoires van James Keene, die na een veroordeling de kans krijgt zijn straf kwijtgescholden te krijgen als hij in de gevangenis een bekentenis weet los te krijgen van seriemoordenaar Larry Hall. Taron Egerton vertolkt Keene, die geconfronteerd wordt met een groeiende angst en wantrouwen, terwijl Paul Walter Hauser in de huid kruipt van Hall. Zijn vertolking maakt de serie ronduit beklemmend.
De serie toont hoe Hall aanvankelijk bijna naïef en onschuldig oogt, waardoor steeds meer twijfel ontstaat over zijn schuld. Maar naarmate zijn band met Keene hechter wordt, wordt het allemaal steeds ingewikkelder.
Intens en compact
Met slechts zes afleveringen blijft Black Bird strak en to the point. Er zijn geen overbodige verhaallijnen, waardoor het tempo hoog blijft en bingewatchen in één weekend makkelijk haalbaar is. Oorspronkelijk waren er plannen voor een filmadaptatie met Brad Pitt in de hoofdrol, maar Apple TV+ maakte er uiteindelijk een miniserie van.
Politici worden altijd gestuurd door persoonlijke motieven en emoties, hoe hard zij het ook zullen ontkennen. Politieke overtuiging en idealisme zijn nou eenmaal sterk gekleurd, waardoor geen enkele politicus als een machine kan functioneren. Toch maakt dit de persoon achter al deze overtuigingen beïnvloedbaar en vooral kwetsbaar. Het is een interessant gegeven hoe de mens achter de politicus onder druk kan worden gezet, maar de Argentijnse miniserie Las Maldiciones (De Vloeken) pakt het helemaal verkeerd aan.
In drie afleveringen van amper veertig minuten, verdeeld in evenzoveel aktes, hebben we hier gewoon te maken met een opgeknipte speelfilm. Een miniserie biedt mogelijkheden tot verdieping, maar de makers van deze Argentijnse politieke thriller laten deze kans volledig onbenut. Centraal staat de gouverneur van een noordelijke provincie van Argentinië. Deze Fernando Rovira moet economische belangen en milieubehoud tegenover elkaar afwegen, wanneer hij een lucratieve kans ziet om lithium in zijn territorium te winnen.
Zoals wel vaker legt de natuur het af tegen het geld en Fernando is er alles aan gelegen om het wetsvoorstel van de oppositie te laten falen. Hij pretendeert dat zijn politieke broeders en zusters complete stemvrijheid hebben, maar stelt alles in het werk om het wetsvoorstel weggestemd te krijgen. Wanneer zijn enige dochter Zoë opeens door een andere chauffeur van school blijkt te zijn opgehaald, wordt al snel duidelijk dat ze ontvoerd is. Román, een oude vertrouweling van de gouverneur, heeft de ontvoering in werking gesteld om het wetsvoorstel er toch doorheen te krijgen.
Waarom Román vindt dat het milieu en de inheemse bevolking de stemmenstrijd moet winnen blijft in de amper twee uur die Las Maldiciones duurt een raadsel. Dat geldt voor wel meer motieven en achtergronden. De tweede aflevering wordt volledig ingenomen door een trage terugblik naar twaalf jaar eerder, die de zaken zouden moeten verhelderen. Fernando was toen nog een afzwaaiende, kinderloze rechter. Daniel Burman en Martín Hodara, beiden gerespecteerd regisseurs, verliezen kostbare tijd omdat de hele uitleg ook in een enkele scène had kunnen worden afgehandeld.
Bovendien wordt essentiële informatie die Román heeft gevormd afgedaan in een dialoog, zonder dat we er een beeld bij krijgen. Ook het potentiële politieke gekonkel dat voor sjeu had kunnen zorgen wordt grotendeels achterwege gelaten. Zelfs de beweegredenen van de gouverneur om zichzelf, zijn familie en zijn zakenpartners te bevoordelen is omlijst met onduidelijkheden en rookgordijnen. Dit maakt dat deze wankele Argentijnse politieke thriller te veel leunt op het invullingsvermogen van de kijker. Het flinterdunne verhaal snakt echter juist naar gewicht en duiding.
Amanda is 'ditched', of gedumpt. Dit blijkt echter uit helemaal niets. Deze vrouw van dertig gaat door het leven met de onzekerheid van een zestienjarige en dit is vooral irritant en meelijwekkend. Waarom worden anno 2025 vrijgezelle vrouwen nog steeds op deze manier in beeld gebracht? Wie een leuke serie over datingperikelen verwacht kan bij Diary of a Ditched Girl beter naar links vegen.
Het prettig gestoorde begin schept hoge verwachtingen. Onalledaagse humor in een gezellige setting van Amanda die met haar vriendinnen kletst. De gesprekken gaan wel opvallend snel, en monden al gauw uit in een chaotische toon. Ook zijn de gebeurtenissen en onderlinge relaties niet altijd duidelijk. Al gauw begint dit vervelend te worden. Willekeurige bezigheden en door elkaar lopende verhaallijnen maken de serie onprettig om naar te kijken.
Ondanks expliciet naakt en met regelmaat knappe mannen zijn de seksscènes opvallend saai. Afgaand op de humor van de serie zullen er toch op zijn minst hilarisch gênante situaties voorkomen, maar helaas. Actrice Carla Sehn is niet innemend genoeg om het personage Amanda zo sympathiek te maken, dat het verhaal bijzaak kan worden. Zoals bijvoorbeeld Rene Zellweger met Bridget Jones kon doen. Er wordt te veel van haar gevraagd.
De strekking van het verhaal is niet invoelbaar. Amanda benoemt dat ze al drie jaar geen seks heeft gehad, maar onduidelijk is waarom. Ook wordt dit probleem al in de eerste aflevering zonder moeite opgelost. Als ze na een schare Tinder escapades zeurt dat niemand haar terugbelt vraagt de kijker zich geïrriteerd af of iemand de arme meid kan uitleggen wat de bedoeling van die app is. Dit is niet echt ditchen of dumpen te noemen, maar eerder een gebrek aan communicatie over verwachtingen. Dat Amanda deze eenvoudige oplossing zeven afleveringen lang niet inziet is uiterst vermoeiend om naar te kijken.
Het thema blijft vaag en Amanda en andere personages zijn met van alles en nog wat bezig dat vaak tot doodlopende verhaallijnen leidt. Zoals haar afstandelijke, manipulatieve vader die nooit op zijn gedrag wordt aangesproken. Zelfs als de vriend van Amanda's zus hier gefrustreerd over uitbarst, blijven beide dames passief en gedwee. Het lijkt erop dat Amanda een reden heeft voor haar slechte relaties met mannen die in haar jeugd geworteld is. Maar deze gesuggereerde diepgang komt nooit tot bloei. Waarom zit dit verhaalonderdeel er dan überhaupt in?
Amanda begint meer en meer haar zoektocht naar liefde te saboteren, al dan niet bewust. Pogingen van andere personages om haar hier op aan de spreken krijgen net als andere gebeurtenissen in de serie geen vervolg. Het lijkt serieus af en toe alsof een pagina van het script is kwijtgeraakt. Tegen het einde is de chaos, het gebrek aan inhoud en Amanda's zelfdestructieve maar ongemotiveerde geklooi bijna ondraaglijk om te zien.
Het begint sneu te worden. Het verhaal is zo onsamenhangend en betekenisloos dat je erin verdwaalt als iemand die een date zoekt op Tinder. Misschien is dat de bedoeling, om de sfeer van de troosteloze hedendaagse datingscene over te brengen. Maar prettig is dat niet. Het is pijnlijk hoezeer het een opluchting is wanneer Amanda eindelijk voor zichzelf opkomt.
Als kers op de taart heeft de serie een open einde; de zoveelste onafgemaakte verhaallijn die irritant in de lucht blijft hangen. Het was bijna ondenkbaar dat het verhaal nog meer ergernis zou kunnen opwekken, maar de makers zijn erin geslaagd. En de arrogantie om te denken dat ook maar iemand een tweede seizoen zou willen, terwijl hun intentie met dit verhaal niet eens duidelijk is, slaat werkelijk alles. Diary of a Ditched Girl is voornamelijk door de makers zelf in de steek gelaten, die zichzelf net zo saboteren als Amanda.
Matthew Rhys was al eerder te zien als advocaat in Perry Mason en als spion in The Americans, maar vanaf november staat hij centraal in een geheel ander soort mysterie. In de nieuwe Netflix-serie The Beast in Me belandt zijn personage in een onheilspellende situatie wanneer hij een huis koopt in een rustige buurt. Wat begint als een verhuizing, verandert al snel in een duister spel van geheimen en wantrouwen.
De acht afleveringen draaien om Nile Jarvis, een invloedrijke vastgoedmagnaat met een dubieuze reputatie, gespeeld door Rhys. Hij was ooit hoofdverdachte in de verdwijning van zijn vrouw en blijft omringd door roddels en achterdocht. Zijn komst wekt de nieuwsgierigheid van schrijfster Aggie Wiggs, gespeeld door Claire Danes, die zich na het verlies van haar zoon uit het publieke leven heeft teruggetrokken. Op zoek naar nieuwe inspiratie raakt ze verstrengeld in Niles verleden.
Kat-en-muis-spel
Aggie’s fascinatie voor haar buurman mondt uit in een gevaarlijk kat-en-muis-spel. Terwijl ze hem observeert voor haar nieuwe boek, dreigt ze zelf steeds verder in zijn wereld verstrikt te raken. De serie is bedacht door Gabe Rotter, bekend van The X-Files, en legt de nadruk op thema’s als rouw, obsessie en het vervagen van grenzen tussen feit en fictie.
Naast Rhys en Danes zijn er rollen voor onder meer Brittany Snow, Natalie Morales, Jonathan Banks en Julie Ann Emery. Ook Howard Gordon, die eerder met Danes werkte aan Homeland, is betrokken als showrunner en schrijver. Antonio Campos tekent voor de regie en treedt eveneens op als executive producer.
Lange weg naar Netflix
The Beast in Me kende een ontwikkelingsperiode van meer dan zes jaar, waarin producenten als Daniel Pearle, Conan O’Brien en Jodie Foster zich bij het project aansloten. Rhys verklaarde eerder dat hij aanvankelijk niet dacht de juiste keuze te zijn voor de rol van Nile, maar volgens Gordon maakte juist zijn charme de dreiging van het personage nog intenser.
De toekomst van The White Lotus krijgt steeds meer vorm. Volgens castleden Parker Posey en Jason Isaacs is de vierde reeks van de HBO-serie inderdaad, conform de geruchten, gepland in Zuid-Frankrijk. Daarmee wordt opnieuw een luxueuze Europese bestemming toegevoegd aan de traditie van de reeks, na eerdere seizoenen in Sicilië en Thailand.
Tijdens de rode loper bij de Emmy’s vertelde Posey dat bedenker Mike White momenteel in Zuid-Frankrijk verblijft en daar werkt aan seizoen vier. Zelf weet ze echter niet of haar personage Victoria Ratliff terugkeert. Ze grapte dat zelfs Jennifer Coolidge’s overleden Tanya McQuoid nog een verschijning zou kunnen maken in een hallucinatiescène.
Onzekere terugkeer van de Ratliffs
Isaacs, die de echtgenoot van Posey speelde, bevestigde eveneens de locatie van het nieuwe seizoen. Toch temperde hij de verwachtingen: zijn personage Timothy Ratliff liep het vorige seizoen niet bepaald vlekkeloos af. Volgens Isaacs zou het gezin blij mogen zijn “als ze nog in een hotel zouden kunnen verblijven”.
Hoewel de acteurs vrijuit spreken, wil HBO de locatie voor seizoen vier nog niet officieel bevestigen. Mike White gaf eerder aan een pauze te nemen voordat hij echt begint met schrijven. Het is dus nog onbekend wanneer de productie start en welke castleden zullen terugkeren.
Geen prijzen
Seizoen drie, opgenomen in Thailand, brak eerder al kijkcijferrecords voor de serie. Daarmee bevestigde The White Lotus zijn status als een van de meest besproken titels van HBO. Tijdens de Emmy's greep de serie overigens verrassend genoeg geheel naast de prijzen!
De Emmy’s van 2025 leverden niet alleen winnaars op, maar ook een reeks opvallende verliezers. Sommige favorieten grepen volledig naast, terwijl onverwachte namen ineens in de spotlights kwamen te staan.
Een van de grootste verrassingen was dat The White Lotus, ondanks tien nominaties, geen enkele prijs wist te verzilveren. Ook Kathy Bates viel buiten de prijzen met Matlock, terwijl velen haar vooraf als favoriet zagen. Colin Farrell zag zijn kansen bij The Penguin vervliegen toen Stephen Graham met Adolescence de hoofdprijs pakte.
Onverwachte winnaars
Katherine LaNasa verraste door de Emmy voor beste bijrol in een dramaserie te winnen. De actrices van The White Lotus leken elkaars stemmen te verdelen, waardoor de weg vrij werd gemaakt voor The Pitt. Ook Jeff Hiller zorgde voor een hoogtepunt door te winnen voor Somebody Somewhere. Zijn emotionele toespraak werd meteen een van de meest besproken momenten van de avond.
De ceremonie zelf kende eveneens wat pijnpunten. Zo werden er dit jaar geen fragmenten uit de genomineerde series getoond, iets wat vaak voor extra spanning en context zorgt. Verder waren er meerdere momenten waarop namen verkeerd werden uitgesproken, van Tramell Tillman tot leden van Little Big Town.
Niet soepel
Presentatrice Elizabeth Banks benadrukte de grote aanwezigheid van vrouwelijke regisseurs bij de categorie beperkte serie, maar uiteindelijk ging de prijs alsnog naar Philip Barantini voor Adolescence. Ook de presentatie van gastheer Nate Bargatze liep niet altijd soepel, met haperingen en onduidelijke grappen die voor verwarring zorgden.
De Halo-videogameserie is een enorme hit, met meerdere romans, strips en een serie die twee seizoenen liep. Het is echter niet het eerste scifi-verhaal dat rond een gigantische bewoonbare ring in de ruimte draait.
Al in 1970 bracht auteur Larry Niven Ringworld uit. Het boek was een enorm succes bij publicatie en kreeg meerdere vervolgen. Wat het (nog) niet kreeg, is een film- of tv-adaptatie, terwijl het dat wel verdient.
Verhaal
Ringworld speelt zich af op een enorme ringstructuur in de ruimte, waar Louis Wu wordt gerekruteerd om dit immense bouwwerk te verkennen. Wanneer hun schip wordt neergeschoten door de verdedigingssystemen van Ringworld, raakt de expeditie vast op de ring.
Ze ontmoeten primitieve menselijke stammen en geavanceerde technologie zoals ze die nooit hadden durven dromen. Het boek eindigt met de ontsnapping van de expeditie, maar Wu belooft terug te keren.
Known Space-universum
Ringworld is gesitueerd in Nivens Known Space-universum en wordt beschouwd als een klassieker in de sciencefictionliteratuur. De roman heeft een grote invloed gehad op het scifi-genre, waarbij Halo en het bijbehorende universum het bekendste voorbeeld zijn. Toch is het nooit daadwerkelijk bewerkt voor film of televisie.
Niven schreef na Ringworld drie vervolgdelen en schreef samen met Edward M. Lerner vier prequels en een laatste vervolg; deze vijf laatste romans vormen de Fleet of Worlds-serie. Alle romans in de Ringworld-reeks zijn verbonden met tal van andere boeken die zich afspelen in Known Space.
Verschillende mislukte pogingen
Ringworld is perfect voor een serie-adaptatie. Zo biedt het niet alleen zijn eigen vervolgen, maar ontsluit het ook Nivens Known Worlds-universum van verhalen. Het zou een uitstekende serie opleveren, die uit verschillende seizoenen kan bestaan.
Er zijn verschillende mislukte pogingen gedaan om de roman voor het scherm te bewerken. In 2001 was er een filmdeal getekend en in 2004 en 2013 was er een miniserie in ontwikkeling, maar deze werden nooit gerealiseerd. In 2017 maakte Amazon bekend dat Ringworld een van de drie sciencefictionseries was die het voor zijn streamingdienst ontwikkelde. Op dit moment is er nog steeds niets van het project gekomen.
De serie die de toon zette bij de Emmy’s van 2025 was The Studio. Het Apple TV+ project wist de avond te domineren en sloot het prijzenseizoen af met in totaal dertien beeldjes. Daarmee werd het de meest bekroonde titel van het jaar.
De comedy van Seth Rogen en Evan Goldberg had voorafgaand aan de ceremonie al negen prijzen opgehaald bij de Creative Arts Emmys, waaronder casting, productieontwerp en gastrol (Bryan Cranston). Tijdens de live-uitzending kwamen daar nog vier hoofdprijzen bij: beste komedieserie, beste acteur in een komedie, regie en scenario.
Tweede plaats voor The Penguin
Met negen prijzen in totaal volgde The Penguin. Cristin Milioti sleepte de Primetime Emmy voor beste actrice in een gelimiteerde serie in de wacht, terwijl de overige acht over diverse technische categorieën werden verdeeld. Op de derde plek eindigden Adolescence, Severance en SNL50: The Anniversary Special, elk goed voor acht beeldjes.
Bij de platforms deelden Netflix en HBO/HBO Max de eerste plaats. The Penguin was de grootste troef van HBO, met daarnaast onder meer The Pitt en Hacks. Netflix zag naast Adolescence ook Arcane en Love Death + Robots meerdere keren in de prijzen vallen. Apple TV+ volgde kort daarna met in totaal 22 beeldjes, grotendeels te danken aan The Studio en Severance.
Andor
NBC kon rekenen op het jubileum van SNL50, dat het hoogst scorende programma van de zender werd. Ook Saturday Night Live zelf leverde nog drie prijzen op. Disney+ eindigde iets daarachter, dankzij Andor en muziekdocumentaires rond John Williams en The Beatles.
Luciane Buchanan heeft de afgelopen jaren een opmerkelijke sprong gemaakt in haar carrière. Waar ze eerder vooral bekend was in Nieuw-Zeeland, wist ze internationaal door te breken met grote producties. Haar nieuwste rol is in Chief of War, de Apple TV+ dramaserie van Jason Momoa, waarin ze een sleutelpersonage speelt.
In de serie vertolkt Buchanan Ka‘ahumanu, de koningin van Kamehameha I. Deze historische figuur speelde een doorslaggevende rol in de eenwording van de Hawaiiaanse eilanden. Voor de actrice betekende dit een intensieve voorbereiding. Ze reisde naar Hawaï, bezocht musea en sprak met historici om zich in haar rol te verdiepen. Daarbij kreeg ze ook te maken met een taalkundige uitdaging: de serie wordt grotendeels in het Hawaiiaans gesproken, een taal die ze helemaal opnieuw moest leren.
Een krachtige positie
Ka‘ahumanu wordt in Chief of War neergezet als een vrouw die, ondanks haar beperkte formele positie, politieke invloed weet uit te oefenen. Buchanan benadrukt dat de strijd om macht voor haar personage centraal staat, juist omdat ze zelf geen erfgenaam kon baren. Dit maakte haar vastberaden om op een andere manier haar stempel te drukken op de geschiedenis van Hawaï.
De samenwerking met Jason Momoa, die naast hoofdrolspeler ook bedenker en regisseur is van de serie, beschrijft Buchanan als intens en inspirerend. Momoa’s persoonlijke band met het verhaal, hij is een afstammeling van de Hawaiiaanse krijger Ka‘iana, gaf volgens haar extra gewicht aan de productie. Het eerste seizoen sluit af met een groots opgezette veldslag, gefilmd op een lavaveld op Hawaï, dat volgens Buchanan een epische finale belooft.
Toekomst en keuzes
Hoewel Apple TV+ nog geen plannen voor een tweede seizoen heeft aangekondigd, hoopt Buchanan dat het verhaal wordt voortgezet. Volgens haar zijn er nog genoeg historische gebeurtenissen die ruimte bieden voor verdere ontwikkeling van Chief of War. “Zo veel om nog te verkennen... er zijn nog zoveel meer gevechten en verraad nodig om Kamehameha's eenwording te voltooien. Dus er valt zeker nog veel te vertellen, en ik duim ervoor. Maar op dit moment weet ik niet wat er gaat gebeuren.” Tegelijkertijd bevestigde de actrice dat ze niet terugkeert in seizoen 3 van The Night Agent.
Hieronder het overzicht van de meest opvallende series die deze week nieuw op HBO Max verschijnen.
Task
Op maandag 15 september zie je een nieuwe aflevering van Task op HBO Max. In deze nieuwe misdaadserie krijgt FBI-agent Tom (Mark Ruffalo) de leiding over een speciale eenheid die in Philadelphia een reeks gewelddadige overvallen moet stoppen. Stream Taskhier op HBO Max.
King & Conqueror
Op donderdag 18 september verschijnt King & Conqueror op HBO Max. In deze epische Britse dramaserie staat de Slag bij Hastings (1066) centraal, waar een felle machtsstrijd de toekomst van Engeland vormgeeft. Bekijk King & Conqueror op hier op HBO Max.
Peacemaker
Vanaf vrijdag 19 september zie je een nieuwe aflevering van Peacemaker op HBO Max. John Cena keert terug als de eigenzinnige superheld, die dit keer ondervindt dat vrijheid niet zonder gevolgen komt. Je vindt Peacemakerhier op HBO Max.
Overige series nieuw op HBO Max
Ook nieuw op HBO Max zijn onderstaande series:
Who Killed Our Daughter? (seizoen 1)
Vanaf 18 september verschijnt Who Killed Our Daughter? op HBO Max. Deze Mexicaanse true-crime documentaire duikt in de onopgeloste dood van een jonge vrouw en legt een aangrijpend verhaal bloot dat nog altijd veel vragen oproept.
Most Wanted: Teen Hacker (seizoen 1 - aflevering 3)
Vanaf vrijdag 19 september zie je een nieuwe aflevering van Most Wanted: Teen Hacker op HBO Max. De spraakmakende docuserie vertelt het ongelooflijke, waargebeurde verhaal van een tiener die door de FBI werd aangemerkt als een van de gevaarlijkste hackers ter wereld.
Hieronder het overzicht van de meest opvallende series die deze week nieuw op Disney+ verschijnen.
High Potential
Dinsdag 16 september verschijnt het tweede seizoen van High Potential op Disney+. In dit mysterieuze misdaaddrama helpt een alleenstaande moeder van drie kinderen de politie met haar feilloze instinct en scherpe geest, terwijl ze daarnaast werkt als schoonmaakster op het bureau. Je vindt High Potentialhier op Disney+.
Only Murders in the Building
Dinsdag 16 september zie je een nieuwe aflevering van Only Murders in the Building seizoen 5 op Disney+. In deze spannende én komische misdaadserie worden drie vreemdelingen met een fascinatie voor true crime onverwacht zelf meegesleurd in een echte moordzaak. Stream Only Murders in the Buildinghier op Disney+.
Alien: Earth
Vanaf woensdag 17 september duik je op Disney+ in een nieuwe aflevering van de angstaanjagende wereld van Alien: Earth. In deze mysterieuze en fantasievolle nieuwe serie stort een onbekend ruimteschip neer op aarde, met een angstaanjagend gevolg: iets kwaadaardigs is vrijgekomen. Bekijk Alien: Earthhier op Disney+.
Overige series nieuw op Disney+
Ook nieuw op Disney+ zijn onderstaande series:
Futurama (seizoen 13)
Vanaf 15 september zie je Futurama op Disney+. In deze futuristische en humoristische animatieserie belandt de nietsvermoedende pizzabezorger Fry per ongeluk duizend jaar in de toekomst, nadat hij zichzelf invriest.
The Twisted Tale of Amanda Knox (seizoen 1 - aflevering 7)
Elke woensdag in augustus verschijnt een nieuwe aflevering van The Twisted Tale of Amanda Knox op Disney+. Deze aangrijpende dramaserie volgt Amanda Knox in haar gevecht voor gerechtigheid na haar onterechte gevangenschap.
De 77e Emmy Awards leverden dit jaar een paar opvallende winnaars op. Een aantal series domineerden hun categorie, terwijl andere grote kanshebbers uiteindelijk met lege handen naar huis gingen. Vooral drie producties sprongen er duidelijk uit: Adolescence, The Pitt en The Studio.
Adolescence won bijna alle prijzen in de categorie limited of anthology series. De productie werd onderscheiden met onder meer beste serie, beste acteur (Stephen Graham), beste actrice in een bijrol (Erin Doherty), beste acteur in een bijrol (Owen Cooper), en de prijs voor regie (Philip Barantini). Alleen Cristin Milioti wist met The Penguin een prijs weg te snoepen in deze categorie.
Drama en comedy
De grote winnaar bij de dramaseries was The Pitt, dat de hoofdprijs voor beste serie kreeg. Daarnaast won Noah Wyle de prijs voor beste acteur in een drama en Katherine LaNasa die voor beste vrouwelijke bijrol. De andere acteerprijzen gingen naar Britt Lower en Tramell Tillman voor hun rollen in Severance.
Binnen de comedygroep was The Studio de duidelijke favoriet. De serie werd bekroond als beste comedy, Seth Rogen kreeg de prijs voor beste acteur, en ook de prijzen voor scenario en regie gingen naar dit project. Voor de actrices vielen Jean Smart (Hacks) en Hannah Einbinder (Hacks) in de prijzen. Jeff Hiller kreeg de onderscheiding voor beste mannelijke bijrol met zijn rol in Somebody Somewhere.
Overige categorieën
Bij de televisiefilms won Rebel Ridge, terwijl The Traitors werd uitgeroepen tot beste reality competitie. Queer Eye pakte de prijs voor beste gestructureerde reality, en Love on the Spectrum U.S. werd bekroond in de categorie ongestructureerde reality. Alan Cumming kreeg de prijs voor beste host voor The Traitors.
Op andere vlakken vielen ook nog Jeopardy! (beste spelshow), The Late Show with Stephen Colbert (beste talkshow), Last Week Tonight with John Oliver (beste scripted variety), en Arcane: League of Legends (beste animatie) in de prijzen. Het jubileumprogramma SNL50: Anniversary Special werd uitgeroepen tot beste variété special.
Hieronder het overzicht van de meest opvallende series die deze week nieuw op Netflix verschijnen.
Black Rabbit
Donderdag 18 september verschijnt Black Rabbit voor het eerst op Netflix. Dit meeslepende misdaaddrama volgt een ambitieuze restauranthouder die ongewild wordt meegesleurd in de criminele onderwereld van New York wanneer zijn roekeloze broer terugkeert, op de hielen gezeten door gevaarlijke tegenstanders. Je vindt Black Rabbithier op Netflix.
The Bastards of Bollywood
Vanaf donderdag 18 september zie je het met spektakel overgoten The Bastards of Bollywood op Netflix. Deze avontuurlijke komedie en dramaserie draait om een ambitieuze buitenstaander en zijn vrienden die het willen maken in de chaotische en onzekere wereld van Bollywood. Bekijk The Bastards of Bollywoodhier op Netflix.
Billionaires' Bunker
Vrijdag 19 september gaat het nieuwe Billionaires' Bunker in première op Netflix. In deze dystopische en mysterieuze dramaserie uit Spanje, van de makers van La casa de papel, zien we een groep miljardairs die hun toevlucht zoeken in een luxe bunker wanneer er een wereldwijde ramp dreigt. Stream Billionaires' Bunkerhier op Netflix.
Overige series nieuw op Netflix
Ook nieuw op Netflix zijn onderstaande series:
You and Everything Else (seizoen 1)
Vanaf 15 september verschijnt You and Everything Else op Netflix. In deze romantische dramaserie groeien twee jeugdvrienden langzaam uit elkaar, totdat de een de ander vraagt haar bij te staan tijdens haar laatste dagen.
Sakamoto Days (seizoen 1 - aflevering 21)
Vanaf 15 september verschijnt de avontuurlijke animatieserie Sakamoto Days op Netflix. Taro Sakamoto, ooit de beste huurmoordenaar aller tijden, ging voor zijn vrouw met pensioen. Maar als zijn verleden hem inhaalt, moet hij vechten om zijn gezin te beschermen.
1670 (seizoen 2)
Vanaf 17 september verschijnt de historische komedieserie 1670 op Netflix. Onder leiding van de ijdele edelman Jan Paweł is het leven in het dorp Adamczycha zo chaotisch als je in 1670 verwacht, inclusief campy klassenstrijd en foute humor.
Matchroom: The Greatest Showmen (seizoen 1)
Vanaf 17 september verschijnt Matchroom: The Greatest Showmen op Netflix. In deze documentaireserie proberen vader en zoon Barry en Eddie Hearn hun sportpromotiebedrijf naar een hoger niveau te tillen.
Platonic (seizoen 1)
Vanaf 18 september verschijnt de Turkse komedieserie Platonic op Netflix. Als een charmante vreemdeling met een verborgen agenda incheckt in het Blue Moon Hotel, raken de twee gekke zussen die daar werken verstrikt in chaos en een ongepaste romance.
Their Marriage (seizoen 1 - aflevering 9)
Vanaf 18 september kijk je verder naar de romantische dramaserie Their Marriage op Netflix. Na een eenzaam leven vindt een advocaat gezelschap bij een kunstdocent. Maar achter hun rustige leventje samen schuilt een geheim dat alles zou kunnen veranderen.
Haunted Hotel (seizoen 1)
Vanaf 19 september verschijnt Haunted Hotel op Netflix. In deze spannende en komische animatieserie erft een alleenstaande moeder een hotel van haar overleden broer. Ze gaat er wonen met zijn vriendelijke geest en een paar verwende gasten die nooit uitchecken.
Learning to Love (seizoen 1 - aflevering 9)
Vanaf 21 september verschijnt Learning to Love op Netflix. Een terughoudende lerares gaat de uitdaging aan om een nachtclubhost te leren lezen en schrijven. Hun steeds hechtere band leidt tot ophef en kritiek.