Recensie
Recensie Netflix-serie 'Bom Dia, Verônica' seizoen 2
Dit seizoen verruilt het thema huiselijk geweld en mishandeling voor lompe wraak.
Regie: Jose Henrique Fonseca, Izabel Jaguaribe, Rog de Souza | Cast: Taniá Müller (Verônica Torres), Camila Morgado (Janete Cruz), Eduardo Moscovis (Cláudio Brandão), Antônio Grassi (Carvana), César Mello (Paulo), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 45-55 minuten | Jaar: 2022
In het tweede seizoen van Bom Dia, Verônica heeft de titelfiguur een behoorlijke transformatie ondergaan. En dan niet zozeer die van brunette naar blondine, maar die van gevoelige, beschadigde moeder die het werk van nalatige politieagenten overneemt naar koelbloedige moordenares die niet stopt totdat ze elke corrupte agent heeft uitgeschakeld. Het realistische aspect van het eerste seizoen over mishandeling en huiselijk geweld is jammer genoeg losgelaten voor een overdadig wraakepos.
Opvallend aan het eerste seizoen was dat tussen het heftige seriemoorden door een realistischer verhaal over mishandeling werd verteld. Deze verhaallijn draaide om Janete, die vastzat in haar relatie met Cláudio. Die gedroeg zich als een typische gaslighter: soms was hij poeslief, dan plotseling ongekend wreed en agressief, maar te allen tijde leugenachtig en manipulatief, waardoor zijn slachtoffer in een continue staat van verwarring en angst terechtkwam en zich uiteindelijk geen raad meer wist met de situatie.
Ter onderstreping van de ernst van dergelijke onderwerpen werd na elke aflevering verwezen naar een website waar slachtoffers van mishandeling en hun naasten zich konden melden voor hulp. In het tweede seizoen gebeurt dat nog steeds, maar deze melding voelt nu misplaatst. Bom Dia, Verônica is namelijk verworden tot een serie vol actie en sensatie, zonder ruimte om heftige onderwerpen als huiselijk geweld en mishandeling bespreekbaar te maken. Wie het eerste seizoen niet heeft gezien, zal zich dan ook afvragen wat de gedachte is achter die websitevermelding.
Daarmee gaat in het tweede seizoen een hoop verloren van wat Bom Dia, Verônica voorheen zo interessant en origineel maakte. Het bijzondere van deze serie was hoe de makers wisten te balanceren tussen geweld en intrige, waarbij het aangrijpende relaas van de timide Janete en haar mishandelende man nooit afdeed aan het spannende verhaal over een doorgeslagen seriemoordenaar en zijn bizarre bezigheden.
Ook protagonist Verônica kreeg voorheen nog een pijnlijk verleden mee dat haar diepgang gaf, maar is nu gedegradeerd tot bloeddorstige femme fatale en daarmee meer een mannenfantasie dan een herkenbare getraumatiseerde vrouw die de waarheid over de moord op haar moeder wil achterhalen. Eerder leek Verônica nog op zoek te gaan naar wie haar vader voor de moord op haar moeder liet opdraaien, maar dit lijkt niet langer een doel voor haar. Ze richt zich nu op de maffia in zijn geheel en is in haar eentje verantwoordelijk voor een hoop moorden, zo klagen haar tegenstanders.
Verônica is ditmaal helaas minder sympathiek en diepgaand. Ze moet voor sterk en dapper doorgaan, maar komt toch vooral agressief over, bijvoorbeeld wanneer ze tienermeisje Angela onder druk zet om te helpen haar machtsmisbruikende vader ten val te brengen. Dit gaat precies zoals ze in het vorige seizoen Janete moest overtuigen haar te helpen Cláudio te laten stoppen met moorden, maar dan met minder geduld en slechtere communicatie. Bij vlagen grenst dit gedrag aan stalken, waardoor het haaks staat op de boodschap van het eerste seizoen, ook al doet deze verhaallijn onnodig veel denken aan het subplot van seizoen een.
Deze herhaling van zetten is dan ook een van de zaken die uit het eerste seizoen zijn overgebleven, naast de aanhoudende verwarring over Verônica's baan: is ze nu politieagente of niet? Haar collega's noemen haar 'escriba', wat de Nederlandse ondertiteling vertaalt als 'griffier' of 'notaris', en benadrukken dat ze zich niet aan echt politiewerk zou moeten wagen, wat de suggestie wekt dat ze slechts een secretaresse is. Maar waarom draagt ze dan een penning en een wapen, en noemt zichzelf vaak politieagente? Het is een mysterie dat waarschijnlijk nooit ontrafeld zal worden.
Bom Dia, Verônica vertelt niet langer het verhaal van iemand in wie de kijker zich kan verplaatsen, met menselijke onderwerpen waar velen daadwerkelijk mee in aanraking komen. Het is nu vooral een verhaal over knettergekke sociopaten en hun ondergang. Dat kan nog steeds interessant zijn voor wie ervan houdt, maar de eenzame disclaimer die trouw blijft verschijnen aan het eind van elke aflevering, slaat hierdoor als een tang op een varken.
Bom Dia, Verônica is te zien bij Netflix.
In het tweede seizoen van Bom Dia, Verônica heeft de titelfiguur een behoorlijke transformatie ondergaan. En dan niet zozeer die van brunette naar blondine, maar die van gevoelige, beschadigde moeder die het werk van nalatige politieagenten overneemt naar koelbloedige moordenares die niet stopt totdat ze elke corrupte agent heeft uitgeschakeld. Het realistische aspect van het eerste seizoen over mishandeling en huiselijk geweld is jammer genoeg losgelaten voor een overdadig wraakepos.
Opvallend aan het eerste seizoen was dat tussen het heftige seriemoorden door een realistischer verhaal over mishandeling werd verteld. Deze verhaallijn draaide om Janete, die vastzat in haar relatie met Cláudio. Die gedroeg zich als een typische gaslighter: soms was hij poeslief, dan plotseling ongekend wreed en agressief, maar te allen tijde leugenachtig en manipulatief, waardoor zijn slachtoffer in een continue staat van verwarring en angst terechtkwam en zich uiteindelijk geen raad meer wist met de situatie.
Ter onderstreping van de ernst van dergelijke onderwerpen werd na elke aflevering verwezen naar een website waar slachtoffers van mishandeling en hun naasten zich konden melden voor hulp. In het tweede seizoen gebeurt dat nog steeds, maar deze melding voelt nu misplaatst. Bom Dia, Verônica is namelijk verworden tot een serie vol actie en sensatie, zonder ruimte om heftige onderwerpen als huiselijk geweld en mishandeling bespreekbaar te maken. Wie het eerste seizoen niet heeft gezien, zal zich dan ook afvragen wat de gedachte is achter die websitevermelding.
Daarmee gaat in het tweede seizoen een hoop verloren van wat Bom Dia, Verônica voorheen zo interessant en origineel maakte. Het bijzondere van deze serie was hoe de makers wisten te balanceren tussen geweld en intrige, waarbij het aangrijpende relaas van de timide Janete en haar mishandelende man nooit afdeed aan het spannende verhaal over een doorgeslagen seriemoordenaar en zijn bizarre bezigheden.
Ook protagonist Verônica kreeg voorheen nog een pijnlijk verleden mee dat haar diepgang gaf, maar is nu gedegradeerd tot bloeddorstige femme fatale en daarmee meer een mannenfantasie dan een herkenbare getraumatiseerde vrouw die de waarheid over de moord op haar moeder wil achterhalen. Eerder leek Verônica nog op zoek te gaan naar wie haar vader voor de moord op haar moeder liet opdraaien, maar dit lijkt niet langer een doel voor haar. Ze richt zich nu op de maffia in zijn geheel en is in haar eentje verantwoordelijk voor een hoop moorden, zo klagen haar tegenstanders.
Verônica is ditmaal helaas minder sympathiek en diepgaand. Ze moet voor sterk en dapper doorgaan, maar komt toch vooral agressief over, bijvoorbeeld wanneer ze tienermeisje Angela onder druk zet om te helpen haar machtsmisbruikende vader ten val te brengen. Dit gaat precies zoals ze in het vorige seizoen Janete moest overtuigen haar te helpen Cláudio te laten stoppen met moorden, maar dan met minder geduld en slechtere communicatie. Bij vlagen grenst dit gedrag aan stalken, waardoor het haaks staat op de boodschap van het eerste seizoen, ook al doet deze verhaallijn onnodig veel denken aan het subplot van seizoen een.
Deze herhaling van zetten is dan ook een van de zaken die uit het eerste seizoen zijn overgebleven, naast de aanhoudende verwarring over Verônica's baan: is ze nu politieagente of niet? Haar collega's noemen haar 'escriba', wat de Nederlandse ondertiteling vertaalt als 'griffier' of 'notaris', en benadrukken dat ze zich niet aan echt politiewerk zou moeten wagen, wat de suggestie wekt dat ze slechts een secretaresse is. Maar waarom draagt ze dan een penning en een wapen, en noemt zichzelf vaak politieagente? Het is een mysterie dat waarschijnlijk nooit ontrafeld zal worden.
Bom Dia, Verônica vertelt niet langer het verhaal van iemand in wie de kijker zich kan verplaatsen, met menselijke onderwerpen waar velen daadwerkelijk mee in aanraking komen. Het is nu vooral een verhaal over knettergekke sociopaten en hun ondergang. Dat kan nog steeds interessant zijn voor wie ervan houdt, maar de eenzame disclaimer die trouw blijft verschijnen aan het eind van elke aflevering, slaat hierdoor als een tang op een varken.
Bom Dia, Verônica is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
