Recensie
Recensie HBO Max-serie 'Los Espookys' seizoen 2
Het absurdistische A-Team uit Mexico is terug om op onbegrijpelijke wijze andermans problemen op te lossen.
Regie: Fernando Frias, Sebastián Silva, Ana Fabrega, e.a. | Cast: Ana Fabrega (Tati), Julio Torres (Andres), Bernardo Velasco (Renaldo), Cassandra Ciangherotti (Úrsula), Fred Armisen (Tico), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 25-28 minuten | Jaar: 2022
Humor is als eten: het valt in de smaak of niet. En hoe verder weg van het gemiddelde, hoe minder liefhebbers er voor zijn. Los Espookys heeft zich in het eerste seizoen al geprofileerd als serie met het type komedie dat je maar net moet liggen. Daar tonen de makers in het tweede seizoen geen spijt van. De wereld is knettergek en de realiteit zeer flexibel. En dat alles in het Spaans.
De Espookys zijn precies waar ze aan het einde van het eerste seizoen stonden: Andres heeft zijn ouderlijke villa verlaten, Tati is getrouwd met de homoseksuele ex van Andres, en Renaldo en Úrsula zijn de enigen die zich serieus focussen op klusjes vergaren. Tenminste, daar beginnen we. Al gauw begint Andres op ieders zenuwen te werken, wordt Renaldo gestalkt door de geest van een vermoorde Miss en ziet Úrsula overal een vrouwonvriendelijk silhouet opduiken, wat haar ertoe drijft iemand te helpen president te worden.
En oh ja, Tati is verder gewoon Tati. Soms brandt het licht zeer fel, maar meestal is het uit. Hoe dan ook, het is duidelijk dat de surrealistische sfeer er weer goed in zit. Binnen deze wereld die op zichzelf al knotsgek is, is Tati het meest onvoorspelbare personage. Ze wordt dan ook gespeeld door Ana Fabrega, die aan elke aflevering meeschreef. Dit doet ze net als in het eerste seizoen samen met Fred Armisen en Julio Torres.
Laatstgenoemde vertolkt de rol van Andres, die in dit tweede seizoen zijn grenzen ontdekt. Of beter gezegd: andermans grenzen. Andres was in het eerste seizoen al magisch en mysterieus, maar ook narcistisch. Dat laatste trekje groeit ditmaal zodanig dat zelfs zijn trouwe Espooky-vrienden hem uiteindelijk recht voor zijn raap informeren over zijn eigen gedrag.
Dat zorgt voor een interne ontwikkeling, wat Los Espookys meer maakt dan een serie met alleen bizarre humor. Ook Úrsula krijgt te horen dat ze af en toe iets te zuur is en dat neemt ze mee. Op Renaldo valt niet zoveel aan te merken, want dat blijft gewoon een schatje. Alleen is zijn seksualiteit nog steeds onduidelijk, maar dat kan je hem niet kwalijk nemen aangezien hij er zelf ook niets van begrijpt. Dat resulteert in een typische Los Espookys-scène waarin hij op een pornosite zoekt naar heteroseks, homoseks, bi-seks en 'dove man hoort vrouw voor het eerst'-porno.
De serie levert wederom waar zij goed in is: komedie op extreem creatief niveau. Niet alleen in de losse opdrachten die het groepje moet uitvoeren, maar ook in hun leven tussen het werk door. Tati koopt audioversies van bestaande boeken om er zelf samenvattingen van te schrijven, die vervolgens serieus door het onderwijs worden overgenomen. Andres blijkt er nog een speciale gave bij te hebben, namelijk op bezoek gaan bij de maan. Dat doet hij door een cirkel te maken met zijn vinger, waarna hij ineens in een kamer is met een vrouw in glitterpak.
Ook oom Tico is weer terug, met zijn verbaal mishandelende dochter. De demon die ooit in Andres zat heeft nu een baantje bij het Amerikaans consulaat, bij ambassadeur Melanie uit seizoen een. Zelfs de vunzige Pepito is weer even van de partij. De enige die vergeten lijkt te zijn is de gehersenspoelde presentatrice Gregoria, maar de verhaallijn rondom haar televisieprogramma wordt wel voortgezet.
Natuurlijk raad ik iedereen aan om deze serie te kijken, maar dit zal niet ieders kopje thee zijn. Om Los Espookys leuk te vinden moet je in de eerste plaats accepteren dat de serie zich niet in een echte wereld afspeelt. Iemand in een wit laken duikt achter een grafsteen vandaan en de beheerder van het kerkhof zegt tegen een vrouw dat het haar overleden man is, waarop de vrouw antwoordt: "Ja, herken hem meteen."
Als je dat te serieus neemt en het ongeloofwaardig vindt, zul je je bij elke aflevering afvragen wat hier nou zo grappig aan is. Accepteer je het wel, dan loop je maar tegen één probleem aan: het hele seizoen bevat wederom slechts zes korte afleveringen. Als goedmaker daarvoor krijg je in de laatste aflevering tenminste wel een onverwachte cameo van een ouder Hollywoodicoon.
Los Espookys is te zien bij HBO Max.
Humor is als eten: het valt in de smaak of niet. En hoe verder weg van het gemiddelde, hoe minder liefhebbers er voor zijn. Los Espookys heeft zich in het eerste seizoen al geprofileerd als serie met het type komedie dat je maar net moet liggen. Daar tonen de makers in het tweede seizoen geen spijt van. De wereld is knettergek en de realiteit zeer flexibel. En dat alles in het Spaans.
De Espookys zijn precies waar ze aan het einde van het eerste seizoen stonden: Andres heeft zijn ouderlijke villa verlaten, Tati is getrouwd met de homoseksuele ex van Andres, en Renaldo en Úrsula zijn de enigen die zich serieus focussen op klusjes vergaren. Tenminste, daar beginnen we. Al gauw begint Andres op ieders zenuwen te werken, wordt Renaldo gestalkt door de geest van een vermoorde Miss en ziet Úrsula overal een vrouwonvriendelijk silhouet opduiken, wat haar ertoe drijft iemand te helpen president te worden.
En oh ja, Tati is verder gewoon Tati. Soms brandt het licht zeer fel, maar meestal is het uit. Hoe dan ook, het is duidelijk dat de surrealistische sfeer er weer goed in zit. Binnen deze wereld die op zichzelf al knotsgek is, is Tati het meest onvoorspelbare personage. Ze wordt dan ook gespeeld door Ana Fabrega, die aan elke aflevering meeschreef. Dit doet ze net als in het eerste seizoen samen met Fred Armisen en Julio Torres.
Laatstgenoemde vertolkt de rol van Andres, die in dit tweede seizoen zijn grenzen ontdekt. Of beter gezegd: andermans grenzen. Andres was in het eerste seizoen al magisch en mysterieus, maar ook narcistisch. Dat laatste trekje groeit ditmaal zodanig dat zelfs zijn trouwe Espooky-vrienden hem uiteindelijk recht voor zijn raap informeren over zijn eigen gedrag.
Dat zorgt voor een interne ontwikkeling, wat Los Espookys meer maakt dan een serie met alleen bizarre humor. Ook Úrsula krijgt te horen dat ze af en toe iets te zuur is en dat neemt ze mee. Op Renaldo valt niet zoveel aan te merken, want dat blijft gewoon een schatje. Alleen is zijn seksualiteit nog steeds onduidelijk, maar dat kan je hem niet kwalijk nemen aangezien hij er zelf ook niets van begrijpt. Dat resulteert in een typische Los Espookys-scène waarin hij op een pornosite zoekt naar heteroseks, homoseks, bi-seks en 'dove man hoort vrouw voor het eerst'-porno.
De serie levert wederom waar zij goed in is: komedie op extreem creatief niveau. Niet alleen in de losse opdrachten die het groepje moet uitvoeren, maar ook in hun leven tussen het werk door. Tati koopt audioversies van bestaande boeken om er zelf samenvattingen van te schrijven, die vervolgens serieus door het onderwijs worden overgenomen. Andres blijkt er nog een speciale gave bij te hebben, namelijk op bezoek gaan bij de maan. Dat doet hij door een cirkel te maken met zijn vinger, waarna hij ineens in een kamer is met een vrouw in glitterpak.
Ook oom Tico is weer terug, met zijn verbaal mishandelende dochter. De demon die ooit in Andres zat heeft nu een baantje bij het Amerikaans consulaat, bij ambassadeur Melanie uit seizoen een. Zelfs de vunzige Pepito is weer even van de partij. De enige die vergeten lijkt te zijn is de gehersenspoelde presentatrice Gregoria, maar de verhaallijn rondom haar televisieprogramma wordt wel voortgezet.
Natuurlijk raad ik iedereen aan om deze serie te kijken, maar dit zal niet ieders kopje thee zijn. Om Los Espookys leuk te vinden moet je in de eerste plaats accepteren dat de serie zich niet in een echte wereld afspeelt. Iemand in een wit laken duikt achter een grafsteen vandaan en de beheerder van het kerkhof zegt tegen een vrouw dat het haar overleden man is, waarop de vrouw antwoordt: "Ja, herken hem meteen."
Als je dat te serieus neemt en het ongeloofwaardig vindt, zul je je bij elke aflevering afvragen wat hier nou zo grappig aan is. Accepteer je het wel, dan loop je maar tegen één probleem aan: het hele seizoen bevat wederom slechts zes korte afleveringen. Als goedmaker daarvoor krijg je in de laatste aflevering tenminste wel een onverwachte cameo van een ouder Hollywoodicoon.
Los Espookys is te zien bij HBO Max.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
