Recensie
Recensie Netflix-serie 'Dragon Age: Absolution'
Deze serie gebaseerd op het populaire videospel verdient meer dan zes afleveringen
Regie: Mairghread Scott | Cast (stemmen): Kimberly Brooks (Miriam), Sumalee Montano (Hira), Josh Keaton (Rezaren), Ashley Burch (Qwidion), Phil LaMarr (Roland), e.a. | Aantal afleveringen: 6 | Speelduur: 30 minuten | Jaar: 2022
Dragon Age is als videospel al lange tijd populair onder fans. Het was dus niet ver zoeken naar een verfilming. Wat onmiddellijk opvalt aan de serie is hoe weinig tijd er wordt genomen voor het verhaal. Dat elke aflevering precies dertig minuten is lijkt geen toeval: de makers hebben blijkbaar met een strenge tijdslimiet gewerkt. En dat is jammer, want er valt hier veel meer uit te halen dan het uiteindelijke resultaat.
Dat Dragon Age: Absolution slechts zes afleveringen heeft is op zich niet vreemd in het huidige tijdperk van bingebare series, maar het blijkt te kort om de wereld van het videospel naar een Netflix-serie te vertalen. Hoofdpersoon Miriam krijgt geen ruimte voor een behoorlijke introductie: we moeten haar in de eerste aflevering al door een scala van emoties zien gaan, zonder dat we de tijd krijgen om te begrijpen wat ze doormaakt.
Miriam reageert heftig op het onverwachte weerzien met ex Hira, die haar nodig heeft om een mysterieus artefact te stelen. Het liefdesverdriet wordt kort maar vol verwijzingen naar het videospel uitgelegd en dan is het alweer tijd om Hira te vergeven en de missie te omarmen. De motivatie: na het stelen van het artefact kan Miriams droom om met Hira te settelen op een kaasboerderij eindelijk worden waargemaakt. Miriams verlangen naar deze al dan niet serieuze hereniging is niet echt voelbaar. Of de missie slaagt zal de kijker aanvankelijk dan ook een worst wezen.
Toch wordt de serie vanaf aflevering twee al ontzettend spannend, hoewel er nog steeds erg veel gebeurt in weinig tijd. Het loont om af en toe terug te spoelen en de overvloed aan informatie opnieuw op te nemen. Het is niet onprettig dat vrijwel elke aflevering eindigt met een cliffhanger, maar het was waarschijnlijk beter geweest enkele afleveringen in tweeën te delen zodat ze wat beter te volgen zouden zijn. Acht of tien afleveringen zou het minste zijn om het spannende, goed geconstrueerde verhaal echt recht te doen.
Dragon Age: Absolution neemt geen blad voor de mond. Er is volop diversiteit en er komen heftige onderwerpen als slavernij voorbij. Natuurlijk is het voor diegenen die onbekend zijn met het videospel wat aan de serie voorafging gissen of dit uit het bronmateriaal komt of is toegevoegd door de makers. Het is hoe dan ook duidelijk dat waar de tijd beperkt wordt gehouden, de inhoud gelukkig de vrije hand krijgt.
Mooi om te zien is de complexiteit van de personages, die niet per definitie goed of slecht bezig zijn, maar elk hun eigen bedoelingen hebben gebaseerd op menselijke emoties. Het verhaal doet dan ook denken aan moderne conflicten waarbij verschillende groeperingen naar elkaar wijzen als zijnde de slechterik. Gelukkig wordt dit nooit verwarrend. Het komt juist heel begrijpelijk over hoe elk van de personages handelt op basis van traumatische ervaringen. Zo wordt het ook erg onvoorspelbaar hoe het verhaal zal aflopen, omdat er geen gebruikelijke slechterik te verslaan is.
Wie voldoende terugspoelt mag zich opmaken voor een meeslepend verhaal vol onverwachte onthullingen. De personages zijn innemend en herkenbaar, al komt het eindeloze geflirt tussen mens Roland en dwerg Lacklon aanvankelijk wel over als queerbating. Toch zijn de onderlinge relaties ingewikkeld en goed doordacht en dragen bij aan de mooie centrale thema's over vrijheid, bezit en zelfredzaamheid die gedurende de hele serie steeds naar voren komen en een harmonieuze rode draad vormen.
De animatie is technisch niet hoogstaand. Zo zien gezichten er vaak in het ene shot heel anders uit dan in het andere. Hoewel inconsequent is de animatie doorgaans wel erg interessant vormgegeven, wat bijdraagt aan de dynamische actie. Dit is goed te zien aan het magistrale einde met een gewichtsloze vechtscène die prachtig aansluit bij de laatste fantastische plottwist. Dat er een vervolg op deze prachtige serie komt is hartstikke duidelijk en de kijker mag hopen dat seizoen twee van Dragon Age: Absolution twee keer zoveel afleveringen krijgt.
Dragon Age: Absolution is te zien bij Netflix.
Dragon Age is als videospel al lange tijd populair onder fans. Het was dus niet ver zoeken naar een verfilming. Wat onmiddellijk opvalt aan de serie is hoe weinig tijd er wordt genomen voor het verhaal. Dat elke aflevering precies dertig minuten is lijkt geen toeval: de makers hebben blijkbaar met een strenge tijdslimiet gewerkt. En dat is jammer, want er valt hier veel meer uit te halen dan het uiteindelijke resultaat.
Dat Dragon Age: Absolution slechts zes afleveringen heeft is op zich niet vreemd in het huidige tijdperk van bingebare series, maar het blijkt te kort om de wereld van het videospel naar een Netflix-serie te vertalen. Hoofdpersoon Miriam krijgt geen ruimte voor een behoorlijke introductie: we moeten haar in de eerste aflevering al door een scala van emoties zien gaan, zonder dat we de tijd krijgen om te begrijpen wat ze doormaakt.
Miriam reageert heftig op het onverwachte weerzien met ex Hira, die haar nodig heeft om een mysterieus artefact te stelen. Het liefdesverdriet wordt kort maar vol verwijzingen naar het videospel uitgelegd en dan is het alweer tijd om Hira te vergeven en de missie te omarmen. De motivatie: na het stelen van het artefact kan Miriams droom om met Hira te settelen op een kaasboerderij eindelijk worden waargemaakt. Miriams verlangen naar deze al dan niet serieuze hereniging is niet echt voelbaar. Of de missie slaagt zal de kijker aanvankelijk dan ook een worst wezen.
Toch wordt de serie vanaf aflevering twee al ontzettend spannend, hoewel er nog steeds erg veel gebeurt in weinig tijd. Het loont om af en toe terug te spoelen en de overvloed aan informatie opnieuw op te nemen. Het is niet onprettig dat vrijwel elke aflevering eindigt met een cliffhanger, maar het was waarschijnlijk beter geweest enkele afleveringen in tweeën te delen zodat ze wat beter te volgen zouden zijn. Acht of tien afleveringen zou het minste zijn om het spannende, goed geconstrueerde verhaal echt recht te doen.
Dragon Age: Absolution neemt geen blad voor de mond. Er is volop diversiteit en er komen heftige onderwerpen als slavernij voorbij. Natuurlijk is het voor diegenen die onbekend zijn met het videospel wat aan de serie voorafging gissen of dit uit het bronmateriaal komt of is toegevoegd door de makers. Het is hoe dan ook duidelijk dat waar de tijd beperkt wordt gehouden, de inhoud gelukkig de vrije hand krijgt.
Mooi om te zien is de complexiteit van de personages, die niet per definitie goed of slecht bezig zijn, maar elk hun eigen bedoelingen hebben gebaseerd op menselijke emoties. Het verhaal doet dan ook denken aan moderne conflicten waarbij verschillende groeperingen naar elkaar wijzen als zijnde de slechterik. Gelukkig wordt dit nooit verwarrend. Het komt juist heel begrijpelijk over hoe elk van de personages handelt op basis van traumatische ervaringen. Zo wordt het ook erg onvoorspelbaar hoe het verhaal zal aflopen, omdat er geen gebruikelijke slechterik te verslaan is.
Wie voldoende terugspoelt mag zich opmaken voor een meeslepend verhaal vol onverwachte onthullingen. De personages zijn innemend en herkenbaar, al komt het eindeloze geflirt tussen mens Roland en dwerg Lacklon aanvankelijk wel over als queerbating. Toch zijn de onderlinge relaties ingewikkeld en goed doordacht en dragen bij aan de mooie centrale thema's over vrijheid, bezit en zelfredzaamheid die gedurende de hele serie steeds naar voren komen en een harmonieuze rode draad vormen.
De animatie is technisch niet hoogstaand. Zo zien gezichten er vaak in het ene shot heel anders uit dan in het andere. Hoewel inconsequent is de animatie doorgaans wel erg interessant vormgegeven, wat bijdraagt aan de dynamische actie. Dit is goed te zien aan het magistrale einde met een gewichtsloze vechtscène die prachtig aansluit bij de laatste fantastische plottwist. Dat er een vervolg op deze prachtige serie komt is hartstikke duidelijk en de kijker mag hopen dat seizoen twee van Dragon Age: Absolution twee keer zoveel afleveringen krijgt.
Dragon Age: Absolution is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
