Recensie
Recensie SkyShowtime-serie 'Tulsa King'
Praktisch elke scène in elke aflevering biedt interessante inhoud.
Regie: Allen Coulter, Guy Ferland, Ben Semanoff, e.a. | Cast: Sylverster Stallone (Dwight Manfredi), Andrea Savage (Stacy Beale), Martin Starr (Bodhi), Vincent Piazza (Vince), Domenick Lombardozzi (Chickie Invernizzi), Garrett Hedlund (Mitch), e.a. | Afleveringen: 9 | Speelduur: 36-43 minuten | Jaar: 2022-2023
Een crimineel die het ene moment een coole en sympathieke kerel is en het andere moment zo woedend dat hij letterlijk je kop van je lijf kan rukken. Het creëren van zo'n personage en de kijker aan zijn kant krijgen vraagt om uitmuntende schrijvers en een ervaren acteur. Tulsa King heeft die allebei.
Maffioso Dwight Manfredi komt na 25 jaar uit de gevangenis. In principe zat hij vast om een familielid op vrije voeten te houden en hij heeft gewoon de volle tijd uitgezeten. Zijn beloning: de familie stuurt hem naar Tulsa, met de bedoeling dat hij daar zijn laatste jaren rustig uitzit. Bij aankomst begint Dwight echter in rap tempo zijn eigen criminele imperium op te bouwen. Zo snel dat hij de aandacht trekt van diverse partijen die daar niet blij mee zijn.
Tulsa King is bedacht door Taylor Sheridan, de maker van Yellowstone, maar het lijkt erop dat veel van de touwtjes in handen waren van Terence Winter, eerder betrokken bij The Sopranos en verantwoordelijk voor Boardwalk Empire. De serie past dan ook precies in zijn straatje: het hoofdpersonage is een crimineel met genoeg charmante trekjes om toch de sympathie van de kijker te winnen.
Dat hoofdpersonage wordt gespeeld door een legendarische Hollywoodacteur die hier voor het eerst een rol vertolkt in een televisieserie: Sylvester Stallone. Deze spierbundel met een deels verlamd gezicht – de oorzaak van zijn iconische manier van praten – is niet slechts acteur maar ook een zeer getalenteerd scenarioschrijver. Het zou niet verbazen als Stallone een duit in het creatieve zakje heeft gedaan.
Het eindresultaat is een briljante serie. De personages staan als een huis, vooral dat van Dwight mede dankzij de perfecte vertolking van Stallone, en het plot verveelt geen moment. Letterlijk. Er is geen enkele scène die voor een makkelijke uitvlucht gaat of voelt als loze opvulling. In voorgaande series van Terence Winter kwam regelmatig iets volledig onverwacht uit de hoek en die momenten komen af en toe ook voorbij in Tulsa King.
Een personage dat zichzelf ontwikkelt is sowieso altijd lekker. Dwight is amper in Tulsa gearriveerd of hij begint al zijn voet tussen deuren te zetten. Zijn ongefilterde charme en intimiderende lichaamsbouw zorgen ervoor dat hij wordt binnengelaten. In het begin wordt Dwight op humoristische wijze geconfronteerd met een cultuur die woke is, maar al gauw draait zich dat om: personages passen zich aan aan Dwight wanneer ze leren dat deze man dingen voor elkaar krijgt en een sterk eergevoel hanteert.
Hoe de lopende conflicten zich ontwikkelen draagt eraan bij dat Tulsa King al gauw erg verslavend wordt. De spanningen tussen Dwight en de familie in New York lopen op en in Tulsa is er natuurlijk een ander crimineel haantje dat niet gediend is van concurrentie. In de eerste aflevering wordt Dwight versierd door een vrouw die voor de politie blijkt te werken en ontdekt kort daarna wie Dwight is en dat ze een oogje op hem moeten houden.
Stallone is de niet de enige bekende naam. In de cast zitten onder anderen Domenick Lombardozzi (The Wire), Garrett Hedlund (Tron: Legacy), en televisieveteraan Dana Delany. De stad Tulsa zelf wordt geen onderdeel van de serie, maar dat Dwight eraan went en ervan gaat houden wel. Er loopt regelmatig een ontsnapt paard rond, waar de eigenaars niets mee kunnen en hem daarom maar in een wei dumpen waar hij niet wil zijn. Daar kan Dwight sowieso al in meeleven.
Het plot ontwikkelt zich vrij snel, maar nooit te snel. Iedereen staat al direct op scherp: de familie omdat een van hen net uit de bak is na een zit van 25 jaar, de justitie in Tulsa omdat men weet dat er zojuist een maffioso in hun territorium is gearriveerd en de mensen die Dwight afdwingt om voor hem te werken. In plaats van rustig te sudderen in deze status quo is het verhaal als Dwight zelf: het zit niet graag stil.
Tulsa King was nog maar net uit of er werd al een tweede seizoen beloofd. Dat is niet alleen mooi omdat het zo'n geweldige serie is, maar ook omdat je wordt achtergelaten met een cliffhanger. Geen idee hoe hoe die wordt opgevolgd, maar als kijker maak je je daarover niet al te druk. Na negen afleveringen heb je wel geleerd dat die Dwight Manfredi zichzelf wel redt. En je gunt het hem vreemd genoeg ook nog eens.
Tulsa King is te zien bij SkyShowtime.
Een crimineel die het ene moment een coole en sympathieke kerel is en het andere moment zo woedend dat hij letterlijk je kop van je lijf kan rukken. Het creëren van zo'n personage en de kijker aan zijn kant krijgen vraagt om uitmuntende schrijvers en een ervaren acteur. Tulsa King heeft die allebei.
Maffioso Dwight Manfredi komt na 25 jaar uit de gevangenis. In principe zat hij vast om een familielid op vrije voeten te houden en hij heeft gewoon de volle tijd uitgezeten. Zijn beloning: de familie stuurt hem naar Tulsa, met de bedoeling dat hij daar zijn laatste jaren rustig uitzit. Bij aankomst begint Dwight echter in rap tempo zijn eigen criminele imperium op te bouwen. Zo snel dat hij de aandacht trekt van diverse partijen die daar niet blij mee zijn.
Tulsa King is bedacht door Taylor Sheridan, de maker van Yellowstone, maar het lijkt erop dat veel van de touwtjes in handen waren van Terence Winter, eerder betrokken bij The Sopranos en verantwoordelijk voor Boardwalk Empire. De serie past dan ook precies in zijn straatje: het hoofdpersonage is een crimineel met genoeg charmante trekjes om toch de sympathie van de kijker te winnen.
Dat hoofdpersonage wordt gespeeld door een legendarische Hollywoodacteur die hier voor het eerst een rol vertolkt in een televisieserie: Sylvester Stallone. Deze spierbundel met een deels verlamd gezicht – de oorzaak van zijn iconische manier van praten – is niet slechts acteur maar ook een zeer getalenteerd scenarioschrijver. Het zou niet verbazen als Stallone een duit in het creatieve zakje heeft gedaan.
Het eindresultaat is een briljante serie. De personages staan als een huis, vooral dat van Dwight mede dankzij de perfecte vertolking van Stallone, en het plot verveelt geen moment. Letterlijk. Er is geen enkele scène die voor een makkelijke uitvlucht gaat of voelt als loze opvulling. In voorgaande series van Terence Winter kwam regelmatig iets volledig onverwacht uit de hoek en die momenten komen af en toe ook voorbij in Tulsa King.
Een personage dat zichzelf ontwikkelt is sowieso altijd lekker. Dwight is amper in Tulsa gearriveerd of hij begint al zijn voet tussen deuren te zetten. Zijn ongefilterde charme en intimiderende lichaamsbouw zorgen ervoor dat hij wordt binnengelaten. In het begin wordt Dwight op humoristische wijze geconfronteerd met een cultuur die woke is, maar al gauw draait zich dat om: personages passen zich aan aan Dwight wanneer ze leren dat deze man dingen voor elkaar krijgt en een sterk eergevoel hanteert.
Hoe de lopende conflicten zich ontwikkelen draagt eraan bij dat Tulsa King al gauw erg verslavend wordt. De spanningen tussen Dwight en de familie in New York lopen op en in Tulsa is er natuurlijk een ander crimineel haantje dat niet gediend is van concurrentie. In de eerste aflevering wordt Dwight versierd door een vrouw die voor de politie blijkt te werken en ontdekt kort daarna wie Dwight is en dat ze een oogje op hem moeten houden.
Stallone is de niet de enige bekende naam. In de cast zitten onder anderen Domenick Lombardozzi (The Wire), Garrett Hedlund (Tron: Legacy), en televisieveteraan Dana Delany. De stad Tulsa zelf wordt geen onderdeel van de serie, maar dat Dwight eraan went en ervan gaat houden wel. Er loopt regelmatig een ontsnapt paard rond, waar de eigenaars niets mee kunnen en hem daarom maar in een wei dumpen waar hij niet wil zijn. Daar kan Dwight sowieso al in meeleven.
Het plot ontwikkelt zich vrij snel, maar nooit te snel. Iedereen staat al direct op scherp: de familie omdat een van hen net uit de bak is na een zit van 25 jaar, de justitie in Tulsa omdat men weet dat er zojuist een maffioso in hun territorium is gearriveerd en de mensen die Dwight afdwingt om voor hem te werken. In plaats van rustig te sudderen in deze status quo is het verhaal als Dwight zelf: het zit niet graag stil.
Tulsa King was nog maar net uit of er werd al een tweede seizoen beloofd. Dat is niet alleen mooi omdat het zo'n geweldige serie is, maar ook omdat je wordt achtergelaten met een cliffhanger. Geen idee hoe hoe die wordt opgevolgd, maar als kijker maak je je daarover niet al te druk. Na negen afleveringen heb je wel geleerd dat die Dwight Manfredi zichzelf wel redt. En je gunt het hem vreemd genoeg ook nog eens.
Tulsa King is te zien bij SkyShowtime.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
