Recensie
Recensie Netflix-serie 'Love to Hate You'
Humor, feminisme en actie gaan heerlijk samen in dit romantische K-drama.
Regie: Jeong-kwon Kim | Cast: Ok-bin Kim (Mi-ran Yeo), Teo Yoo (Kang-ho Nam), Ji-hoon Kim (Won-joon Do), Won-hee Go (Na-eun Shin), Sung-ryung Kim (Soo-jin Choi) e.a. | Aantal afleveringen: 10 | Speelduur: 44-63 minuten | Jaar: 2023
Love to Hate You zet het cliché van vijanden die geliefden worden op een aanstekelijke manier in. De serie kijkt fijn weg, maar bevat ook kritische noten over genderverhoudingen en fancultuur. Deze worden gelukkig gebracht met een vleugje humor, zij het zonder de standpunten en integriteit van de personages uit het oog te verliezen. Het zorgt voor een heerlijke serie om mee op de bank te kruipen, met personages die je direct in je hart sluit, waardoor het moeilijk wordt tussendoor iets anders te gaan doen.
Het verhaal draait om advocate Mi-ran en steracteur Kang-ho. Op het eerste gezicht vindt Mi-ran Kang-ho een seksistische klootzak, maar al snel blijkt dat haar eigen vooroordelen haar hebben verblind. Kang-ho daarentegen vindt haar maar raar en houdt niet van vrouwelijke advocaten, maar moet ook zijn oordeel bijstellen wanneer hij haar tegen het lijf blijft lopen.
De kijker wordt aan Mi-ran voorgesteld wanneer ze bij een onenightstand in een hotel haar vriend tegenkomt, ook met een date. Direct wordt helder dat Mi-ran weinig vertrouwen heeft in mannen en het slechtste in hen ziet. Wanneer ze later bij toeval opvangt hoe Kang-ho een mede-actrice gemeen behandelt, bevestigt hij dat beeld en is ze vastbesloten hem ten val te brengen als ze de kans krijgt.
Mi-ran is een sympathiek personage omdat ze zich niet zomaar op de kop laat zitten en met haar grote scala aan vaardigheden op het gebied van vechtsporten, dj'en en autorijden is ze een vrouw die niet onderdoet voor de mannen om haar heen. De serie legt met gemak bloot hoe ze overal ondergewaardeerd wordt en hoe de maatschappij vrouwen vaak afschrijft zonder hen een kans te geven, maar vertelt niet simpelweg een moralistisch verhaaltje over genderongelijkheid. Mi-ran heeft namelijk ook onzekerheden, vooroordelen en zwakke punten, waarmee ze een driedimensionaal personage is.
Hetzelfde geldt voor Kang-ho. Hoewel hij duidelijk seksistische opvattingen heeft, staat zijn personage open voor verandering. Aan het einde is hij niet miraculeus veranderd en Mi-ran evenmin, maar zijn de twee wel dichter naar elkaar gegroeid zonder dat de serie de personages en hun opvattingen verloochent. Dit had wel makkelijk kunnen gebeuren wanneer de makers graag met een grootse bruiloft hadden willen eindigen.
Dat betekent niet dat het verhaal onvoorspelbaar is; vanaf het begin weet je waar het heen gaat en wie met wie gaat eindigen. De weg daarnaartoe is gelukkig zeer vermakelijk, met humoristische geluidseffecten, kleine animaties en het gebruik van splitscreen. Het is misschien even wennen, maar deze humoristisch bedoelde elementen zijn niet té aanwezig en overstemmen gelukkig niet het spel van de acteurs.
De acteurs zorgen namelijk voor een groot deel van het succes van de serie. Mi-ran wordt gespeeld door Ok-bin Kim, bekend van veel duisterdere rollen in Chan-wook Parks Thirst en Byung-gil Jungs The Villainess. Ze brengt zowel de stoerheid en het chagrijn van haar personage als het op seksisme aankomt als humor en onschuldig enthousiasme heel goed. Die veelzijdigheid maakt haar het sprankelende middelpunt van Love to Hate You.
Teo Yoo heeft ook een behoorlijk resumé met internationale rollen, zoals in de Russische rockbandbiopic Leto en de al veelgeprezen Sundance-hit Past Lives, en weet ook met een relatief 'ondankbaardere' rol iets goeds te doen. Hij heeft weliswaar wat minder om mee te werken, omdat zijn personage wat rechtlijniger is dan dat van Kim, maar zet desondanks een charmante romantische tegenspeler neer. Ook de bijpersonages brengen elk hun eigen verwikkelingen mee en omdat ook zij zich door de serie heen ontwikkelen, wil je als kijker dat het met allemaal gewoon goedkomt.
Love to Hate You is te zien bij Netflix.
Love to Hate You zet het cliché van vijanden die geliefden worden op een aanstekelijke manier in. De serie kijkt fijn weg, maar bevat ook kritische noten over genderverhoudingen en fancultuur. Deze worden gelukkig gebracht met een vleugje humor, zij het zonder de standpunten en integriteit van de personages uit het oog te verliezen. Het zorgt voor een heerlijke serie om mee op de bank te kruipen, met personages die je direct in je hart sluit, waardoor het moeilijk wordt tussendoor iets anders te gaan doen.
Het verhaal draait om advocate Mi-ran en steracteur Kang-ho. Op het eerste gezicht vindt Mi-ran Kang-ho een seksistische klootzak, maar al snel blijkt dat haar eigen vooroordelen haar hebben verblind. Kang-ho daarentegen vindt haar maar raar en houdt niet van vrouwelijke advocaten, maar moet ook zijn oordeel bijstellen wanneer hij haar tegen het lijf blijft lopen.
De kijker wordt aan Mi-ran voorgesteld wanneer ze bij een onenightstand in een hotel haar vriend tegenkomt, ook met een date. Direct wordt helder dat Mi-ran weinig vertrouwen heeft in mannen en het slechtste in hen ziet. Wanneer ze later bij toeval opvangt hoe Kang-ho een mede-actrice gemeen behandelt, bevestigt hij dat beeld en is ze vastbesloten hem ten val te brengen als ze de kans krijgt.
Mi-ran is een sympathiek personage omdat ze zich niet zomaar op de kop laat zitten en met haar grote scala aan vaardigheden op het gebied van vechtsporten, dj'en en autorijden is ze een vrouw die niet onderdoet voor de mannen om haar heen. De serie legt met gemak bloot hoe ze overal ondergewaardeerd wordt en hoe de maatschappij vrouwen vaak afschrijft zonder hen een kans te geven, maar vertelt niet simpelweg een moralistisch verhaaltje over genderongelijkheid. Mi-ran heeft namelijk ook onzekerheden, vooroordelen en zwakke punten, waarmee ze een driedimensionaal personage is.
Hetzelfde geldt voor Kang-ho. Hoewel hij duidelijk seksistische opvattingen heeft, staat zijn personage open voor verandering. Aan het einde is hij niet miraculeus veranderd en Mi-ran evenmin, maar zijn de twee wel dichter naar elkaar gegroeid zonder dat de serie de personages en hun opvattingen verloochent. Dit had wel makkelijk kunnen gebeuren wanneer de makers graag met een grootse bruiloft hadden willen eindigen.
Dat betekent niet dat het verhaal onvoorspelbaar is; vanaf het begin weet je waar het heen gaat en wie met wie gaat eindigen. De weg daarnaartoe is gelukkig zeer vermakelijk, met humoristische geluidseffecten, kleine animaties en het gebruik van splitscreen. Het is misschien even wennen, maar deze humoristisch bedoelde elementen zijn niet té aanwezig en overstemmen gelukkig niet het spel van de acteurs.
De acteurs zorgen namelijk voor een groot deel van het succes van de serie. Mi-ran wordt gespeeld door Ok-bin Kim, bekend van veel duisterdere rollen in Chan-wook Parks Thirst en Byung-gil Jungs The Villainess. Ze brengt zowel de stoerheid en het chagrijn van haar personage als het op seksisme aankomt als humor en onschuldig enthousiasme heel goed. Die veelzijdigheid maakt haar het sprankelende middelpunt van Love to Hate You.
Teo Yoo heeft ook een behoorlijk resumé met internationale rollen, zoals in de Russische rockbandbiopic Leto en de al veelgeprezen Sundance-hit Past Lives, en weet ook met een relatief 'ondankbaardere' rol iets goeds te doen. Hij heeft weliswaar wat minder om mee te werken, omdat zijn personage wat rechtlijniger is dan dat van Kim, maar zet desondanks een charmante romantische tegenspeler neer. Ook de bijpersonages brengen elk hun eigen verwikkelingen mee en omdat ook zij zich door de serie heen ontwikkelen, wil je als kijker dat het met allemaal gewoon goedkomt.
Love to Hate You is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
