Recensie
Recensie Videoland-serie 'Incognito'
De cast doet zijn best, maar deze serie is te makkelijk bedacht en voelt als een gehaaste productie.
Regie: Thomas Korthals Altes | Cast: Dragan Bakema (Felix), Melody Klaver (Lize), Juliette van Ardenne (Simone), Jaap Spijkers (David), Oli Bigalke (Riebeck), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 35-41 minuten | Jaar: 2023
Een sterke openingszin van een boek geeft hoop dat de rest ook goed zal zijn. Het kan omslaan maar er is in ieder geval een kans, terwijl een slappe binnenkomer al een teken is voor dat dit niks bijzonders gaat worden. Dat geldt ook voor films en series, met het eerste shot. Incognito opent met twee vrouwen die een kamer verlaten, een gemartelde man op de grond, daarna een man die naar de doucheruimte in een zwembad loopt. Willekeurige plaatjes, geen goede start. Maar ze vertellen je in ieder geval direct dat je geen topserie hoeft te verwachten.
Felix is weer aan het werk als undercoveragent nadat hij zijn post-traumatische stresssyndroom van een vorige heftige operatie heeft overwonnen. Er is een accountant, een alleenstaande moeder, die mogelijk de boekhouder voor een topcrimineel is. Felix voert zijn opdracht uit als een ongeleid projectiel, iets dat zijn leidinggevenden nerveus maakt. Maar is hij gewoon zo rebels of zit er meer achter?
In de eerste paar minuten van de serie krijgt hij in dat zwembad een hartaanval, verdrinkt, laat zich redden door de dame die het doelwit is en beweert dat hij dit opzettelijk te hebben gedaan om een opening te hebben bij haar. Het is mogelijk niet waar, want een paar jaar geleden is hij met water gemarteld dus misschien was het wel een echte hartaanval. Maar zijn meerdere gelooft in ieder geval oprecht dat hij op eigen kracht een hartstilstand teweeg heeft gebracht.
Hij zegt kort daarna ook "Staat me wel, die car", over een huurauto die voor hem is geregeld. Ah, dus it wordt weer one of those Nederlandse series waar de characters op belachelijke en onnatuurlijke way Engelse woorden er tussen pushen. Ja, soms doen we dat, maar nooit in dezelfde mate als dat in Nederlandse films en series gebeurt. Hou daar toch eens mee op.
Incognito heeft hier en daar ook wat grote technische fouten die waarschijnlijk niet zijn gecorrigeerd vanwege een krap budget en een korte deadline. Een kort shot van iemand onder een douche die niet aanstaat of een personage dat tijdens een telefoongesprek antwoord geeft door zijn hoofd te schudden. Daar had een producent of regisseur toch even lak moeten hebben aan de portemonnee en het shot gewoon over mogen doen.
Op den duur trekt het verhaal je wel aan. Is die vrouw echt wie ze vermoeden, en zo ja, gaat het Felix lukken om haar vertrouwen te winnen? De dialogen zijn knullig, maar de acteurs krijgen het voor elkaar deze naturel uit te spreken, wat ervoor zorgt dat het plot interesse opwekt. Maar de serie slaagt er niet in om die vast te houden. In de laatste paar afleveringen is het duidelijk dat Felix niet een personage is waar je voor juicht, waardoor het behalen van zijn doel hem niet gegund is. En wat maakt het kijken dan nog de moeite waard?
Andere missers zijn scènes die zich af spelen in Servië maar overduidelijk gewoon in Nederland zijn opgenomen en het bedrijf waar Felix' undercoverpersonage zogenaamd de eigenaar van is: speciaal voor de zaak is er een etage van een kantoorpand afgehuurd, een bedrijfslogo ontworpen, een website gemaakt, een volledig fictieve administratie in elkaar gezet en het leukste is dat wanneer Felix en de vrouw onverwachts binnenlopen er evengoed gewoon mensen aan het werk zijn.
De opening was niet sterk, maar de afsluiter is ronduit verwarrend. Zonder iets te verklappen, de laatste paar beelden roepen ontzettend veel vragen op "“ op een negatieve manier. Wat is er allemaal aan de hand? Wat is de nieuwe status quo? Hoe is dit überhaupt mogelijk na alles wat er is voorgevallen? Halverwege het seizoen lijkt de serie redelijk oké, maar uiteindelijk blijkt deze toch erg makkelijk te zijn geschreven en de laatste paar minuten zijn een trap na. Zoals de personages uit Incognito zouden zeggen: lazy writing.
Incognito is te zien bij Videoland.
Een sterke openingszin van een boek geeft hoop dat de rest ook goed zal zijn. Het kan omslaan maar er is in ieder geval een kans, terwijl een slappe binnenkomer al een teken is voor dat dit niks bijzonders gaat worden. Dat geldt ook voor films en series, met het eerste shot. Incognito opent met twee vrouwen die een kamer verlaten, een gemartelde man op de grond, daarna een man die naar de doucheruimte in een zwembad loopt. Willekeurige plaatjes, geen goede start. Maar ze vertellen je in ieder geval direct dat je geen topserie hoeft te verwachten.
Felix is weer aan het werk als undercoveragent nadat hij zijn post-traumatische stresssyndroom van een vorige heftige operatie heeft overwonnen. Er is een accountant, een alleenstaande moeder, die mogelijk de boekhouder voor een topcrimineel is. Felix voert zijn opdracht uit als een ongeleid projectiel, iets dat zijn leidinggevenden nerveus maakt. Maar is hij gewoon zo rebels of zit er meer achter?
In de eerste paar minuten van de serie krijgt hij in dat zwembad een hartaanval, verdrinkt, laat zich redden door de dame die het doelwit is en beweert dat hij dit opzettelijk te hebben gedaan om een opening te hebben bij haar. Het is mogelijk niet waar, want een paar jaar geleden is hij met water gemarteld dus misschien was het wel een echte hartaanval. Maar zijn meerdere gelooft in ieder geval oprecht dat hij op eigen kracht een hartstilstand teweeg heeft gebracht.
Hij zegt kort daarna ook "Staat me wel, die car", over een huurauto die voor hem is geregeld. Ah, dus it wordt weer one of those Nederlandse series waar de characters op belachelijke en onnatuurlijke way Engelse woorden er tussen pushen. Ja, soms doen we dat, maar nooit in dezelfde mate als dat in Nederlandse films en series gebeurt. Hou daar toch eens mee op.
Incognito heeft hier en daar ook wat grote technische fouten die waarschijnlijk niet zijn gecorrigeerd vanwege een krap budget en een korte deadline. Een kort shot van iemand onder een douche die niet aanstaat of een personage dat tijdens een telefoongesprek antwoord geeft door zijn hoofd te schudden. Daar had een producent of regisseur toch even lak moeten hebben aan de portemonnee en het shot gewoon over mogen doen.
Op den duur trekt het verhaal je wel aan. Is die vrouw echt wie ze vermoeden, en zo ja, gaat het Felix lukken om haar vertrouwen te winnen? De dialogen zijn knullig, maar de acteurs krijgen het voor elkaar deze naturel uit te spreken, wat ervoor zorgt dat het plot interesse opwekt. Maar de serie slaagt er niet in om die vast te houden. In de laatste paar afleveringen is het duidelijk dat Felix niet een personage is waar je voor juicht, waardoor het behalen van zijn doel hem niet gegund is. En wat maakt het kijken dan nog de moeite waard?
Andere missers zijn scènes die zich af spelen in Servië maar overduidelijk gewoon in Nederland zijn opgenomen en het bedrijf waar Felix' undercoverpersonage zogenaamd de eigenaar van is: speciaal voor de zaak is er een etage van een kantoorpand afgehuurd, een bedrijfslogo ontworpen, een website gemaakt, een volledig fictieve administratie in elkaar gezet en het leukste is dat wanneer Felix en de vrouw onverwachts binnenlopen er evengoed gewoon mensen aan het werk zijn.
De opening was niet sterk, maar de afsluiter is ronduit verwarrend. Zonder iets te verklappen, de laatste paar beelden roepen ontzettend veel vragen op "“ op een negatieve manier. Wat is er allemaal aan de hand? Wat is de nieuwe status quo? Hoe is dit überhaupt mogelijk na alles wat er is voorgevallen? Halverwege het seizoen lijkt de serie redelijk oké, maar uiteindelijk blijkt deze toch erg makkelijk te zijn geschreven en de laatste paar minuten zijn een trap na. Zoals de personages uit Incognito zouden zeggen: lazy writing.
Incognito is te zien bij Videoland.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
