Recensie
Recensie Netflix-serie 'The Upshaws' seizoen 3
Voorspelbare, doch geestige serie over het leven van een typisch Amerikaans arbeidersgezin.
Regie: Sheldon Epps, Robbie Countryman, Kim Fields, e.a. | Cast: Mike Epps (Bennie), Kim Fields (Regina), Wanda Sykes (Lucretia), Michael Estime (Tony), Khali Sprggings (Aaliya), Diamond Lyons (Kelvin), Page Kennedy (Duck), Dayna Dooley (Sheila), e.a. | Aantal afleveringen: 8 | Speelduur: 22-28 minuten| Jaar: 2023
Men neme een Afro-Amerikaans gezin dat worstelt met werk, inkomen, zorgen om de kinderen en de vraag of men niet meer uit hun leven zou moeten halen, gooi daar een sausje van heel veel flauwe humor overheen en maak het af met decors van slechte kwaliteit en je hebt de typische Amerikaanse sitcom. The Upshaws bevat al deze ingrediënten, maar is daarom niet minder grappig.
Ook in het derde seizoen heeft de familie Upshaw het op de een of andere manier nooit echt makkelijk. De familieleden worstelen met alledaagse problemen waar veel gezinnen zich in zullen herkennen. Zo begint Bennie dit seizoen aan een nieuwe baan, is Regina de huishoudelijke sleur helemaal zat en blijkt Regina's gezondheid brozer dan verwacht.
The Upshaws zit bomvol humor. Flauwe humor wel te verstaan. De grappen volgen elkaar in rap tempo op en komen niet bepaald uit onverwachte hoek. Een groot gehalte aan voorspelbaarheid dus, met typische Amerikaanse sitcomhumor: de personages doen stomme dingen en maken elkaar belachelijk. Daar is niets mis mee, maar het blijft allemaal erg aan de oppervlakte. Verwacht geen dieperliggende boodschap of spannende wendingen. The Upshaws zit boordevol clichés en kent maar één doel: het publiek entertainen.
De serie speelt zich hoofdzakelijk af in de huiskamer en keuken van de familie Upshaw. Een decor dat waarschijnlijk al dertig jaar meegaat, want in al die tijd is er aan de setting van dit soort series helemaal niets veranderd. Om nog maar te zwijgen van de scènes die zich overduidelijk afspelen in een overdekte achtertuin zonder daglicht
Gelukkig is er Wanda Sykes, die met haar acteertalent en spontane humor nog iets van kwaliteit aan de serie toevoegt en haar personage Lucretia op een geloofwaardige manier weet neer te zetten. Zonder Lucretia zou de familie dit seizoen nergens zijn. De rest van de cast springt er niet bepaald uit, maar lijkt goed op elkaar ingespeeld, wat na meerdere seizoenen ook wel mag worden verwacht. Het samenspel voelt als een echte familieband, waar geen speld tussen te krijgen is.
Zo af en toe valt er met enige goede wil toch een moraal in het verhaal te vinden. Bijvoorbeeld wanneer Bennie onterecht vast komt te zitten en dit te maken lijkt te hebben met zijn huidskleur, of wanneer Regina zich dermate druk maakt dat ze in het ziekenhuis belandt.
Het overgrote deel van het verhaal dient echter puur ter vermaak. En gek genoeg blijkt het allemaal nog steeds zeer vermakelijk als het niet bepaald meezit in het leven. Ook in het derde seizoen blijft The Upshaws een luchtige komedieserie van gemiddeld niveau, waar je zonder er al te veel nadenken prima een uurtje naar kunt kijken en de echte liefhebber waarschijnlijk zelfs een hele avond.
The Upshaws is te zien bij Netflix.
Men neme een Afro-Amerikaans gezin dat worstelt met werk, inkomen, zorgen om de kinderen en de vraag of men niet meer uit hun leven zou moeten halen, gooi daar een sausje van heel veel flauwe humor overheen en maak het af met decors van slechte kwaliteit en je hebt de typische Amerikaanse sitcom. The Upshaws bevat al deze ingrediënten, maar is daarom niet minder grappig.
Ook in het derde seizoen heeft de familie Upshaw het op de een of andere manier nooit echt makkelijk. De familieleden worstelen met alledaagse problemen waar veel gezinnen zich in zullen herkennen. Zo begint Bennie dit seizoen aan een nieuwe baan, is Regina de huishoudelijke sleur helemaal zat en blijkt Regina's gezondheid brozer dan verwacht.
The Upshaws zit bomvol humor. Flauwe humor wel te verstaan. De grappen volgen elkaar in rap tempo op en komen niet bepaald uit onverwachte hoek. Een groot gehalte aan voorspelbaarheid dus, met typische Amerikaanse sitcomhumor: de personages doen stomme dingen en maken elkaar belachelijk. Daar is niets mis mee, maar het blijft allemaal erg aan de oppervlakte. Verwacht geen dieperliggende boodschap of spannende wendingen. The Upshaws zit boordevol clichés en kent maar één doel: het publiek entertainen.
De serie speelt zich hoofdzakelijk af in de huiskamer en keuken van de familie Upshaw. Een decor dat waarschijnlijk al dertig jaar meegaat, want in al die tijd is er aan de setting van dit soort series helemaal niets veranderd. Om nog maar te zwijgen van de scènes die zich overduidelijk afspelen in een overdekte achtertuin zonder daglicht
Gelukkig is er Wanda Sykes, die met haar acteertalent en spontane humor nog iets van kwaliteit aan de serie toevoegt en haar personage Lucretia op een geloofwaardige manier weet neer te zetten. Zonder Lucretia zou de familie dit seizoen nergens zijn. De rest van de cast springt er niet bepaald uit, maar lijkt goed op elkaar ingespeeld, wat na meerdere seizoenen ook wel mag worden verwacht. Het samenspel voelt als een echte familieband, waar geen speld tussen te krijgen is.
Zo af en toe valt er met enige goede wil toch een moraal in het verhaal te vinden. Bijvoorbeeld wanneer Bennie onterecht vast komt te zitten en dit te maken lijkt te hebben met zijn huidskleur, of wanneer Regina zich dermate druk maakt dat ze in het ziekenhuis belandt.
Het overgrote deel van het verhaal dient echter puur ter vermaak. En gek genoeg blijkt het allemaal nog steeds zeer vermakelijk als het niet bepaald meezit in het leven. Ook in het derde seizoen blijft The Upshaws een luchtige komedieserie van gemiddeld niveau, waar je zonder er al te veel nadenken prima een uurtje naar kunt kijken en de echte liefhebber waarschijnlijk zelfs een hele avond.
The Upshaws is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
