Recensie
Recensie Netflix-serie 'Sex/Life' seizoen 2
Veel seks, weinig inhoud. Ook dit seizoen heeft deze serie niet veel meer te bieden.
Regie: Sheree Folkson, Sheree Folkson, Rachel Raimist | Cast: Sarah Shahi (Billie Connelly), Mike Vogel (Cooper Connelly), Adam Demos (Brad Simon), Margaret Odette (Sasha Snow), Darius Homayoun (Majid), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 48-56 minuten | Jaar: 2023
Met het tweede seizoen van Sex/Life nemen we weer een kijkje in het leven van Billie, die eerder al worstelde met haar seksuele verlangens en herinneringen aan haar ex Brad, terwijl zij en haar man Cooper alles hebben wat hun hartje begeert: goede banen, een mooi huis en twee gezonde kinderen. Kortom, het perfecte plaatje. Maar toch ontbreekt er iets in haar leven. Wanneer de bom tussen haar en Cooper barst, gaat Billie op zoek naar wat ze nu eindelijk mist.
Wederom staan in Sex/Life vrouwelijke seksuele verlangens centraal, waarmee de serie laat zien dat vrouwen dergelijke verlangens mogen hebben en zich hier niet voor hoeven te schamen. De makers lijken hiermee een bepaald taboe te willen doorbreken, maar vallen daarmee na het eerste seizoen vooral in herhaling. Wat dat betreft is er niets vernieuwends aan seizoen twee. Wederom bevat de serie veel stomende seksscènes en een gigantisch aantal terugblikken naar het verleden. Vooral meer van hetzelfde dus.
Dit seizoen kent overigens nauwelijks een introductie. Je zit direct middenin het verhaal. Het is echter niet noodzakelijk het eerste seizoen te hebben gezien. Dit tweede seizoen zou ook prima op zichzelf kunnen staan en zonder de voorkennis van het eerste seizoen blijft de boodschap (dat ook vrouwen seksuele verlangens hebben) hetzelfde.
Niet alleen Billie heeft dit keer moeite de erotische escapades met haar ex uit haar hoofd te zetten; ook haar vriendin Sasha fantaseert er lustig op los. Als haar grote liefde van zeventien jaar geleden plotseling voor haar neus staat, brengt dit veel spannende herinneringen boven. Deze worden duidelijk aangegeven door een verschil in lichtgebruik en een duidelijk geluidseffect, waarmee de personages na een spannende afdwaling in hun gedachten weer met beide benen op de grond worden gezet. Dit onderscheid is nodig, want aan de vertolkers is het grote leeftijdsverschil nauwelijks te zien.
Hoewel de personages redelijk ingewikkeld in elkaar zitten en met een hoop uitdagingen te maken krijgen, blijft de serie qua verhaal nogal aan de oppervlakte hangen. De personages worstelen met dezelfde soort uitdagingen en er wordt vooral voortgeborduurd op het lopende verhaal. Op deze manier lijkt dit verhaal oneindig voort te kunnen kabbelen.
Het ontbreekt in Sex/Life aan dan ook aan interessante zijlijntjes en spannende wendingen. Sterker nog, de serie is ontzettend voorspelbaar. Er gebeurt precies dat wat je zou verwachten. Veel seks en drama, weinig diepgang. Voor het verhaal hoef je deze serie niet te kijken. Er gebeurt echter wel veel en de gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op, dus saai is de serie evenmin.
Sex/Life is te zien bij Netflix.
Met het tweede seizoen van Sex/Life nemen we weer een kijkje in het leven van Billie, die eerder al worstelde met haar seksuele verlangens en herinneringen aan haar ex Brad, terwijl zij en haar man Cooper alles hebben wat hun hartje begeert: goede banen, een mooi huis en twee gezonde kinderen. Kortom, het perfecte plaatje. Maar toch ontbreekt er iets in haar leven. Wanneer de bom tussen haar en Cooper barst, gaat Billie op zoek naar wat ze nu eindelijk mist.
Wederom staan in Sex/Life vrouwelijke seksuele verlangens centraal, waarmee de serie laat zien dat vrouwen dergelijke verlangens mogen hebben en zich hier niet voor hoeven te schamen. De makers lijken hiermee een bepaald taboe te willen doorbreken, maar vallen daarmee na het eerste seizoen vooral in herhaling. Wat dat betreft is er niets vernieuwends aan seizoen twee. Wederom bevat de serie veel stomende seksscènes en een gigantisch aantal terugblikken naar het verleden. Vooral meer van hetzelfde dus.
Dit seizoen kent overigens nauwelijks een introductie. Je zit direct middenin het verhaal. Het is echter niet noodzakelijk het eerste seizoen te hebben gezien. Dit tweede seizoen zou ook prima op zichzelf kunnen staan en zonder de voorkennis van het eerste seizoen blijft de boodschap (dat ook vrouwen seksuele verlangens hebben) hetzelfde.
Niet alleen Billie heeft dit keer moeite de erotische escapades met haar ex uit haar hoofd te zetten; ook haar vriendin Sasha fantaseert er lustig op los. Als haar grote liefde van zeventien jaar geleden plotseling voor haar neus staat, brengt dit veel spannende herinneringen boven. Deze worden duidelijk aangegeven door een verschil in lichtgebruik en een duidelijk geluidseffect, waarmee de personages na een spannende afdwaling in hun gedachten weer met beide benen op de grond worden gezet. Dit onderscheid is nodig, want aan de vertolkers is het grote leeftijdsverschil nauwelijks te zien.
Hoewel de personages redelijk ingewikkeld in elkaar zitten en met een hoop uitdagingen te maken krijgen, blijft de serie qua verhaal nogal aan de oppervlakte hangen. De personages worstelen met dezelfde soort uitdagingen en er wordt vooral voortgeborduurd op het lopende verhaal. Op deze manier lijkt dit verhaal oneindig voort te kunnen kabbelen.
Het ontbreekt in Sex/Life aan dan ook aan interessante zijlijntjes en spannende wendingen. Sterker nog, de serie is ontzettend voorspelbaar. Er gebeurt precies dat wat je zou verwachten. Veel seks en drama, weinig diepgang. Voor het verhaal hoef je deze serie niet te kijken. Er gebeurt echter wel veel en de gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op, dus saai is de serie evenmin.
Sex/Life is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
