Recensie
Recensie Netflix-serie 'MerPeople'
Een liefkozend kijkje achter de schermen van het aquarium, verteld door 'echte' zeemeerminnen.
Regie: Cynthia Wade | Afleveringen: 4 | Speelduur: 41-48 minuten | Jaar: 2023
Overal ter wereld zijn mensen te vinden die hun brood verdienen door hun passie te volgen. Sommigen doen dat zelfs door zich te verkleden als zeemeermin. De documentaireserie MerPeople biedt een inkijkje in hun wereld. Een oprechte blik op een bizar Amerikaans tafereel, vanuit het perspectief van echte zeemeerminnen, met alle nattigheid van dien.
De documentaire toont alle grote evenementen binnen de zogenaamde 'Merworld'. Zo bestaat er een heuse conventie waar zeemeerminnen hun talenten laten zien en mogelijk worden gescout door professionele zeemeertroepen. Ook is er aandacht voor een nieuwe locatie waar mensen deze passie kunnen beoefenen, een groep oude zeemeerminnen die bij wijze van reünie terugkeert naar hun geliefde waterthuis, een schoonheidswedstrijd op een cruiseschip en een glamoureuze zeemeerminklus in een casino in Las Vegas. Al deze taferelen worden op prachtige manier vastgelegd. Eigenlijk zijn de onderwatershots in slow-motion al reden genoeg om de serie te bekijken.
Aan de hand van interviews en archiefmateriaal wordt de geschiedenis van het 'zeemeerminnen' verteld. Er komen zeemeerminnen en -mannen voorbij uit elke hoek van de maatschappij: oud, jong, wit, zwart, dik, dun, professioneel, amateur, man, vrouw en non-binair. Vrijwel elk perspectief krijgt aandacht. Dit is de voornaamste kracht van de serie, want het verhaal dat wordt verteld is gigantisch en compleet, wat nog best lastig te voor elkaar te krijgen is.
Helaas kleeft daar een nadeel aan, namelijk een wat oppervlakkige portrettering van de geïnterviewden. Er is niet genoeg ruimte om daadwerkelijk met hen mee te leven, aangezien de serie niet veel verdergaat dan een schets van het wereldje. Op latere momenten nog zeemeerminnen introduceren die verder geen grotere rol spelen zorgt voor te weinig erkenning. Dit had beter gestructureerd kunnen worden, zoals in de laatste aflevering wordt gedaan. Daarin wordt expliciet duidelijk gemaakt dat de mensen die voorbijkomen enkel zijn ingezet om het brede spectrum (en de creativiteit) van zeemeerminnen weer te geven.
Veel zal ook afhangen van de smaak van de kijker. Doordat de serie zich afspeelt in de Verenigde Staten, voelt alles over de top, uitvergroot en op veel momenten ook geënsceneerd aan. Zo is er een emotioneel moment tussen twee zeemeerminnen van verschillende professionele niveaus, waarbij het aan de meer ervaren zeemeermin is om de groenere zeemeermin moed in te spreken. Met een hoop tranen en een emotionele woordenwisseling wordt er een ingestudeerd en opnieuw opgenomen tafereel gepresenteerd, wat eigenlijk alleen maar lachwekkend uitpakt. Ideaal voor kijkers die weg zijn heel Amerikaanse acteerwerk, maar niet geschikt voor nuchtere Nederlanders.
En toch kijkt de serie erg lekker weg, dankzij de verschillende verhalen die per aflevering worden gepresenteerd. Ook de korte duur van het seizoen helpt; de vier afleveringen kunnen makkelijk worden gebinged. MerPeople is geen serie die zijn publiek aan het denken zet, maar wel een met een hoge feelgoodfactor, vanwege de geportretteerden die hun passie vol overgave leven. Iemand zo te zien stralen in zijn hobby geeft toch een warm gevoel van binnen.
MerPeople is te zien bij Netflix.
Overal ter wereld zijn mensen te vinden die hun brood verdienen door hun passie te volgen. Sommigen doen dat zelfs door zich te verkleden als zeemeermin. De documentaireserie MerPeople biedt een inkijkje in hun wereld. Een oprechte blik op een bizar Amerikaans tafereel, vanuit het perspectief van echte zeemeerminnen, met alle nattigheid van dien.
De documentaire toont alle grote evenementen binnen de zogenaamde 'Merworld'. Zo bestaat er een heuse conventie waar zeemeerminnen hun talenten laten zien en mogelijk worden gescout door professionele zeemeertroepen. Ook is er aandacht voor een nieuwe locatie waar mensen deze passie kunnen beoefenen, een groep oude zeemeerminnen die bij wijze van reünie terugkeert naar hun geliefde waterthuis, een schoonheidswedstrijd op een cruiseschip en een glamoureuze zeemeerminklus in een casino in Las Vegas. Al deze taferelen worden op prachtige manier vastgelegd. Eigenlijk zijn de onderwatershots in slow-motion al reden genoeg om de serie te bekijken.
Aan de hand van interviews en archiefmateriaal wordt de geschiedenis van het 'zeemeerminnen' verteld. Er komen zeemeerminnen en -mannen voorbij uit elke hoek van de maatschappij: oud, jong, wit, zwart, dik, dun, professioneel, amateur, man, vrouw en non-binair. Vrijwel elk perspectief krijgt aandacht. Dit is de voornaamste kracht van de serie, want het verhaal dat wordt verteld is gigantisch en compleet, wat nog best lastig te voor elkaar te krijgen is.
Helaas kleeft daar een nadeel aan, namelijk een wat oppervlakkige portrettering van de geïnterviewden. Er is niet genoeg ruimte om daadwerkelijk met hen mee te leven, aangezien de serie niet veel verdergaat dan een schets van het wereldje. Op latere momenten nog zeemeerminnen introduceren die verder geen grotere rol spelen zorgt voor te weinig erkenning. Dit had beter gestructureerd kunnen worden, zoals in de laatste aflevering wordt gedaan. Daarin wordt expliciet duidelijk gemaakt dat de mensen die voorbijkomen enkel zijn ingezet om het brede spectrum (en de creativiteit) van zeemeerminnen weer te geven.
Veel zal ook afhangen van de smaak van de kijker. Doordat de serie zich afspeelt in de Verenigde Staten, voelt alles over de top, uitvergroot en op veel momenten ook geënsceneerd aan. Zo is er een emotioneel moment tussen twee zeemeerminnen van verschillende professionele niveaus, waarbij het aan de meer ervaren zeemeermin is om de groenere zeemeermin moed in te spreken. Met een hoop tranen en een emotionele woordenwisseling wordt er een ingestudeerd en opnieuw opgenomen tafereel gepresenteerd, wat eigenlijk alleen maar lachwekkend uitpakt. Ideaal voor kijkers die weg zijn heel Amerikaanse acteerwerk, maar niet geschikt voor nuchtere Nederlanders.
En toch kijkt de serie erg lekker weg, dankzij de verschillende verhalen die per aflevering worden gepresenteerd. Ook de korte duur van het seizoen helpt; de vier afleveringen kunnen makkelijk worden gebinged. MerPeople is geen serie die zijn publiek aan het denken zet, maar wel een met een hoge feelgoodfactor, vanwege de geportretteerden die hun passie vol overgave leven. Iemand zo te zien stralen in zijn hobby geeft toch een warm gevoel van binnen.
MerPeople is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
