Recensie
Recensie Disney+-serie 'Secret Invasion'
De superhelden en de actie zijn de helft van de tijd ver te zoeken in deze Marvel-serie.
Regie: Ali Selim | Cast: Samuel L. Jackson (Nick Fury), Ben Mendelsohn (Talos), Olivia Colman (Sonya Falsworth), Emilia Clarke (G'iah), Don Cheadle (Rhodey), Kingsley Ben-Adir (Gravik), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 36-56 minuten | Jaar: 2023
Men moet van goeden huize komen om nog chocola te kunnen maken van het Marvel Cinematic Universe. Niet alleen vlogen de superhelden letterlijk en figuurlijk om de oren, de chaos was compleet bij de laatste Avengers-films, waarin 'de Snap' en 'de Blip' werden geïntroduceerd. Na deze grote superheldenschoonmaak vlogen de verhaal- en tijdlijnen alle kanten op, waarbij bovendien het multiversum voor zo mogelijk nog meer verwarring zorgde. Knappe kop die hier nog wijs uit kon worden.
Daar kwam nog eens bij dat Marvel dezelfde kant op is gegaan als Star Wars, waarbij diverse spin-offs en televisieseries de janboel nog groter maakten. Het is altijd een prettige bijkomstigheid wanneer zo'n project min of meer zonder enige voorkennis te volgen is. De nieuwste Marvel-serie, Secret Invasion, sluit aan op de gebeurtenissen van Captain Marvel, waarin buitenaardse rassen elkaar het leven zuur maakten.
Het enige dat je bij aanvang moet weten, wat tot in den treure wordt uitgelegd, is dat de winnaars van de strijd, de Skrulls, zonder thuisplaneet zitten en dat voormalig S.H.I.E.L.D.-baas Nick Fury ze een nieuw onderkomen heeft beloofd. Het is een belofte die niet alleen schuld maakte, maar ook onmogelijk ingelost kon worden. Inmiddels lopen er op onze aardkloot een miljoen Skrulls rond.
Makkelijk kan je ze niet herkennen, omdat het buitenaardse volkje allerlei gedaantes kan aannemen. Ook is er onderling de pleuris uitgebroken. Voormalig leider Talos is uitgeregeerd en moet het met Fury opnemen tegen een groep agressieve dissidenten onder leiding van Gravik. Deze brute leider weet Talos' dochter G'iah aan zijn zijde te krijgen en heeft als voornaamste doel mensen tegen elkaar opzetten om zo de planeet in te pikken.
Tot zover opvallend overzichtelijk. Waar deze zesdelige serie echter de mist in gaat is dat het gegeven van gedaantewisselaars wel heel erg makkelijk van pas komt om allerlei wendingen mee te realiseren of plotgaten mee te vullen. Het is een weeffout die niet meer te herstellen blijkt. Met miljoenen geheime Skrulls is het geen verrassing dat de groene mannen en vrouwen tot in de hoogste militaire en politieke regionen zijn doorgedrongen, terwijl de echte hotshots zijn ontvoerd.
De onthullingen hebben een immens stupide gehalte en voelen aan als gemakzucht. Het komt om de haverklap voor dat een Skrull ontmaskerd wordt en je je als kijker toch een beetje beetgenomen voelt. Dit fenomeen doet zich vooral voor in het begin van de serie en zit de actie naarstig in de weg.
Voor een Marvel-serie leunt Secret Invasion verrassend of zelfs teleurstellend weinig op superhelden. In de vijfde aflevering verkondigt Fury dat hij niet altijd maar de superkrachten van stal wil halen om wereldproblemen op te lossen. De voornaamste krachten van de Skrulls zijn toch vooral de gedaantewisselingen en hun zelfhelende vermogens. Na de spectaculaire openingsaflevering stort de boel al snel in. Er wordt meer gepraat dan gevochten. Na een ruwe aanslag in de vierde aflevering herpakken de makers zich, maar het valt te bezien of het publiek dan nog aan boord is.
Samuel Jackson heeft aangegeven dat hij zijn personage meer wilde uitdiepen en we komen inderdaad meer te weten over Nick Fury en wat hij heeft uitgespookt sinds de Blip. Tussen de vechtende autoriteiten, Fury en Skrulls door laveert Olivia Colman met een heerlijke bijrol. Als MI6-agent weet ze de keurige Britse zweem van beschaving te combineren met onorthodoxe (onderzoeks)methoden. Colman heeft er zichtbaar plezier in en brengt haar enthousiasme over. Ze zorgt bovendien voor de broodnodige humor te midden van de vele politiekgetinte dialogen.
In een tijd van nepnieuws, kunstmatige intelligentie en deepfakes hebben de schrijvers de kans onbenut gelaten om de strijd tussen de mensheid en de Skrulls aan te laten sluiten op de actualiteit. Er waren legio haakjes te verzinnen waarin deze Marvel-serie urgentie had kunnen krijgen, maar zij gaat gebukt onder een warrig plot, waarin dikwijls de saaiheid toeslaat. Onder de streep is Secret Invasion bovenal teleurstellend en traag.
Secret Invasion is te zien bij Disney+.
Men moet van goeden huize komen om nog chocola te kunnen maken van het Marvel Cinematic Universe. Niet alleen vlogen de superhelden letterlijk en figuurlijk om de oren, de chaos was compleet bij de laatste Avengers-films, waarin 'de Snap' en 'de Blip' werden geïntroduceerd. Na deze grote superheldenschoonmaak vlogen de verhaal- en tijdlijnen alle kanten op, waarbij bovendien het multiversum voor zo mogelijk nog meer verwarring zorgde. Knappe kop die hier nog wijs uit kon worden.
Daar kwam nog eens bij dat Marvel dezelfde kant op is gegaan als Star Wars, waarbij diverse spin-offs en televisieseries de janboel nog groter maakten. Het is altijd een prettige bijkomstigheid wanneer zo'n project min of meer zonder enige voorkennis te volgen is. De nieuwste Marvel-serie, Secret Invasion, sluit aan op de gebeurtenissen van Captain Marvel, waarin buitenaardse rassen elkaar het leven zuur maakten.
Het enige dat je bij aanvang moet weten, wat tot in den treure wordt uitgelegd, is dat de winnaars van de strijd, de Skrulls, zonder thuisplaneet zitten en dat voormalig S.H.I.E.L.D.-baas Nick Fury ze een nieuw onderkomen heeft beloofd. Het is een belofte die niet alleen schuld maakte, maar ook onmogelijk ingelost kon worden. Inmiddels lopen er op onze aardkloot een miljoen Skrulls rond.
Makkelijk kan je ze niet herkennen, omdat het buitenaardse volkje allerlei gedaantes kan aannemen. Ook is er onderling de pleuris uitgebroken. Voormalig leider Talos is uitgeregeerd en moet het met Fury opnemen tegen een groep agressieve dissidenten onder leiding van Gravik. Deze brute leider weet Talos' dochter G'iah aan zijn zijde te krijgen en heeft als voornaamste doel mensen tegen elkaar opzetten om zo de planeet in te pikken.
Tot zover opvallend overzichtelijk. Waar deze zesdelige serie echter de mist in gaat is dat het gegeven van gedaantewisselaars wel heel erg makkelijk van pas komt om allerlei wendingen mee te realiseren of plotgaten mee te vullen. Het is een weeffout die niet meer te herstellen blijkt. Met miljoenen geheime Skrulls is het geen verrassing dat de groene mannen en vrouwen tot in de hoogste militaire en politieke regionen zijn doorgedrongen, terwijl de echte hotshots zijn ontvoerd.
De onthullingen hebben een immens stupide gehalte en voelen aan als gemakzucht. Het komt om de haverklap voor dat een Skrull ontmaskerd wordt en je je als kijker toch een beetje beetgenomen voelt. Dit fenomeen doet zich vooral voor in het begin van de serie en zit de actie naarstig in de weg.
Voor een Marvel-serie leunt Secret Invasion verrassend of zelfs teleurstellend weinig op superhelden. In de vijfde aflevering verkondigt Fury dat hij niet altijd maar de superkrachten van stal wil halen om wereldproblemen op te lossen. De voornaamste krachten van de Skrulls zijn toch vooral de gedaantewisselingen en hun zelfhelende vermogens. Na de spectaculaire openingsaflevering stort de boel al snel in. Er wordt meer gepraat dan gevochten. Na een ruwe aanslag in de vierde aflevering herpakken de makers zich, maar het valt te bezien of het publiek dan nog aan boord is.
Samuel Jackson heeft aangegeven dat hij zijn personage meer wilde uitdiepen en we komen inderdaad meer te weten over Nick Fury en wat hij heeft uitgespookt sinds de Blip. Tussen de vechtende autoriteiten, Fury en Skrulls door laveert Olivia Colman met een heerlijke bijrol. Als MI6-agent weet ze de keurige Britse zweem van beschaving te combineren met onorthodoxe (onderzoeks)methoden. Colman heeft er zichtbaar plezier in en brengt haar enthousiasme over. Ze zorgt bovendien voor de broodnodige humor te midden van de vele politiekgetinte dialogen.
In een tijd van nepnieuws, kunstmatige intelligentie en deepfakes hebben de schrijvers de kans onbenut gelaten om de strijd tussen de mensheid en de Skrulls aan te laten sluiten op de actualiteit. Er waren legio haakjes te verzinnen waarin deze Marvel-serie urgentie had kunnen krijgen, maar zij gaat gebukt onder een warrig plot, waarin dikwijls de saaiheid toeslaat. Onder de streep is Secret Invasion bovenal teleurstellend en traag.
Secret Invasion is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
