Recensie
Recensie Prime Video-serie 'Good Omens' seizoen 2
Zowel het budget als de aanwezigheid van Terry Pratchett missen dit keer en dat schaadt.
Regie: Douglas Mackinnon | Cast: Michael Sheen (Aziraphale), David Tennant (Crowley), Miranda Richardson (Shax), Jon Hamm (Gabriel), Frances McDormand (God), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 45-56 minuten | Jaar: 2023
De humor van wijlen auteur Terry Pratchett is niet alleen kurkdroog en geniaal, maar ook uniek. Good Omens, de verfilming van het gelijknamige boek dat hij samen met Neil Gaiman schreef, had zijn toon er duidelijk in zitten. Deze serie was kennelijk succesvol genoeg om een vervolg te krijgen. Maar ja, het bronmateriaal is op, dus Gaiman stond er ditmaal alleen voor. En dat is helaas te merken. Daar komt nog eens bovenop dat het budget voor de zes nieuwe afleveringen een stuk kariger lijkt te zijn geweest. Was dit tweede seizoen nou echt nodig?
Nu engel Aziraphale en demon Crowley samen de Apocalyps hebben voorkomen, kunnen ze weer terug naar hun dagelijks leven. De rust wordt verstoord door de komst van engel Gabriel die zijn geheugen is verloren. Het enige dat hij weet is dat hij naar Aziraphale moest gaan en dan zou het wel goedkomen. De engel en de demon slaan weer de handen ineen om dit mysterie op te lossen voordat de hemel en de hel ingrijpen.
Het grootste deel van de tijd speelt de serie zich af in een winkelstraat. Dit is overduidelijk een set, want elke muur is voorzien van een vers likje verf en vertoont geen enkele schade. Voor de momenten die zich elders afspelen wordt grotendeels gebruikgemaakt van computergeanimeerde omgevingen. Geen idee wie Amazon heeft gesmeekt om een tweede seizoen te mogen produceren, maar blijkbaar mocht het alleen als ze tevreden waren met minder geld.
Minder geld lijkt minder inspiratie te hebben opgeleverd. Kleine conflicten worden op een erg makkelijke manier opgelost. Het weren van een klein leger van de hel gebeurt bijvoorbeeld door te spuiten met een brandblusser. Het algehele plot krijgt ook niet alle aandacht. Er wordt veel tijd besteed aan het laten zien van hoe Aziraphale en Crowley in het verleden met elkaar hebben samengewerkt. Best aardig, maar dit staat los van het verhaal over Gabriel.
Waar het wel iets mee te maken heeft is het thema. Het draait in dit tweede seizoen allemaal om liefde en dat element zit er volop in. Misschien zelfs iets te veel. In een subplot staat Aziraphale erop dat twee dames die ieder in zijn winkelstraat hun eigen bedrijf runnen bij elkaar komen. Behalve dat niemand er warm voor zal lopen omdat dit nieuwe personages zijn die slechts bijrollen hebben, is er ook nog het feit dat een van de vrouwen een chronische zuurpruim is.
Het mysterie rondom Gabriel met amnesie mag er best zijn. Vijf afleveringen lang worden er puzzelstukjes geleverd die in de afsluiter op hun plek vallen. Tot die tijd is het niet helemaal duidelijk waarom de hemel en de hel staan te springen om te ontdekken waar Gabriel uithangt, maar men slaagt erin de geloofwaardigheid te behouden.
Jon Hamm speelde deze engel al in het eerste seizoen en lijkt zichzelf kostelijk te amuseren in de rol van dit vrijwel letterlijke leeghoofd. De charmantste terugkomer is echter Miranda Richardson als ambitieuze heltante Shax. De hel is gewoon een vermoeiend administratief kantoor en zij neemt de taak op zich Gabriel op te sporen om hogerop te komen in de hiërarchie – op zowel slinkse als knullige wijze. Tegen het einde krijgt Shax een nieuwe outfit en heeft ze dan ineens een andere manier van praten. Een onbegrijpelijke keuze.
Hoofdrolspelers Michael Sheen en David Tennant als respectievelijk engel en demon hebben er wel zin in, alhoewel ze door de afwezigheid van Pratchett wat minder sprankelen. Crowley is een van de aanhangers van Satan, maar zijn kwaadaardigheid beperkt zich tot spullen die hij in zijn hand heeft op een willekeurige plek dumpen.
Pratchett schemert heel af en toe door in kleine grappen als "Crowley didn't take Gabriel. Where would he put him?", maar het is te weinig om de magie van het eerste seizoen terug te brengen. Dit tweede verhaal, nieuw bedacht door Gaiman zonder Pratchett, is simpelweg luchtig en vermakelijk. Maar ondanks dat – of misschien wel juist doordat – het aardig is, blijft de vraag: was het niet beter geweest om Good Omens te laten voor wat het was? Misschien dat een derde seizoen deze voortzetting kan rechtvaardigen. Want ja, dit seizoen eindigt met een cliffhanger.
Good Omens is te zien bij Prime Video.
De humor van wijlen auteur Terry Pratchett is niet alleen kurkdroog en geniaal, maar ook uniek. Good Omens, de verfilming van het gelijknamige boek dat hij samen met Neil Gaiman schreef, had zijn toon er duidelijk in zitten. Deze serie was kennelijk succesvol genoeg om een vervolg te krijgen. Maar ja, het bronmateriaal is op, dus Gaiman stond er ditmaal alleen voor. En dat is helaas te merken. Daar komt nog eens bovenop dat het budget voor de zes nieuwe afleveringen een stuk kariger lijkt te zijn geweest. Was dit tweede seizoen nou echt nodig?
Nu engel Aziraphale en demon Crowley samen de Apocalyps hebben voorkomen, kunnen ze weer terug naar hun dagelijks leven. De rust wordt verstoord door de komst van engel Gabriel die zijn geheugen is verloren. Het enige dat hij weet is dat hij naar Aziraphale moest gaan en dan zou het wel goedkomen. De engel en de demon slaan weer de handen ineen om dit mysterie op te lossen voordat de hemel en de hel ingrijpen.
Het grootste deel van de tijd speelt de serie zich af in een winkelstraat. Dit is overduidelijk een set, want elke muur is voorzien van een vers likje verf en vertoont geen enkele schade. Voor de momenten die zich elders afspelen wordt grotendeels gebruikgemaakt van computergeanimeerde omgevingen. Geen idee wie Amazon heeft gesmeekt om een tweede seizoen te mogen produceren, maar blijkbaar mocht het alleen als ze tevreden waren met minder geld.
Minder geld lijkt minder inspiratie te hebben opgeleverd. Kleine conflicten worden op een erg makkelijke manier opgelost. Het weren van een klein leger van de hel gebeurt bijvoorbeeld door te spuiten met een brandblusser. Het algehele plot krijgt ook niet alle aandacht. Er wordt veel tijd besteed aan het laten zien van hoe Aziraphale en Crowley in het verleden met elkaar hebben samengewerkt. Best aardig, maar dit staat los van het verhaal over Gabriel.
Waar het wel iets mee te maken heeft is het thema. Het draait in dit tweede seizoen allemaal om liefde en dat element zit er volop in. Misschien zelfs iets te veel. In een subplot staat Aziraphale erop dat twee dames die ieder in zijn winkelstraat hun eigen bedrijf runnen bij elkaar komen. Behalve dat niemand er warm voor zal lopen omdat dit nieuwe personages zijn die slechts bijrollen hebben, is er ook nog het feit dat een van de vrouwen een chronische zuurpruim is.
Het mysterie rondom Gabriel met amnesie mag er best zijn. Vijf afleveringen lang worden er puzzelstukjes geleverd die in de afsluiter op hun plek vallen. Tot die tijd is het niet helemaal duidelijk waarom de hemel en de hel staan te springen om te ontdekken waar Gabriel uithangt, maar men slaagt erin de geloofwaardigheid te behouden.
Jon Hamm speelde deze engel al in het eerste seizoen en lijkt zichzelf kostelijk te amuseren in de rol van dit vrijwel letterlijke leeghoofd. De charmantste terugkomer is echter Miranda Richardson als ambitieuze heltante Shax. De hel is gewoon een vermoeiend administratief kantoor en zij neemt de taak op zich Gabriel op te sporen om hogerop te komen in de hiërarchie – op zowel slinkse als knullige wijze. Tegen het einde krijgt Shax een nieuwe outfit en heeft ze dan ineens een andere manier van praten. Een onbegrijpelijke keuze.
Hoofdrolspelers Michael Sheen en David Tennant als respectievelijk engel en demon hebben er wel zin in, alhoewel ze door de afwezigheid van Pratchett wat minder sprankelen. Crowley is een van de aanhangers van Satan, maar zijn kwaadaardigheid beperkt zich tot spullen die hij in zijn hand heeft op een willekeurige plek dumpen.
Pratchett schemert heel af en toe door in kleine grappen als "Crowley didn't take Gabriel. Where would he put him?", maar het is te weinig om de magie van het eerste seizoen terug te brengen. Dit tweede verhaal, nieuw bedacht door Gaiman zonder Pratchett, is simpelweg luchtig en vermakelijk. Maar ondanks dat – of misschien wel juist doordat – het aardig is, blijft de vraag: was het niet beter geweest om Good Omens te laten voor wat het was? Misschien dat een derde seizoen deze voortzetting kan rechtvaardigen. Want ja, dit seizoen eindigt met een cliffhanger.
Good Omens is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
