Recensie
Recensie Netflix-serie 'Untold: Swamp Kings'
Achter het succesverhaal van een American footballteam gaan genoeg problemen schuil, maar deze documentaire laat na daarop in te gaan.
Regie: Katharine English | Afleveringen: 4 | Speelduur: 45-47 minuten | Jaar: 2023
Tussen 2005 en 2009 boekte American footballcoach Urban Meyer zwaarbevochte successen met de Florida Gators, een gedreven studententeam dat de universiteit van Florida vertegenwoordigt. De miniserie Untold: Swamp Kings verhaalt in vier afleveringen over de cocktail van hoogtepunten en tegenslagen, maar vergeet zich te verdiepen in de ontwikkelingen die de meeste vragen oproepen.
Swamp Kings breit een einde aan de derde reeks van zogenoemde Untold-titels, sportdocumentaires die exclusief worden uitgebracht op Netflix. American football was de afgelopen vier releaseweken een heus thema, aangezien ook Johnny Football de pieken en dalen van de machosport belicht. Verder kwamen de makers op de proppen met het onbeschaamde exhibitionisme van Jake Paul the Problem Child en een groot dopingschandaal in Hall of Shame.
Zwaarbevochten succesverhalen zijn bepaald niet zeldzaam in de footballsport en dus is de vraag gerechtvaardigd waarom juist dit team en deze coach een documentaire verdienen. In de eerste aflevering wordt verwezen naar een vervlogen glorieperiode in de jaren negentig, die ervoor zorgde dat het besef van verval en de honger naar succes rond 2005 uitzonderlijk groot waren. Tel daar de intrede van de (destijds felbegeerde) coach Urban Meyer bij op en de basis voor een nieuw succesverhaal was gelegd.
Archiefbeelden van trainingen en wedstrijden worden in Swamp Kings afgewisseld met de inzichten en herinneringen van hoofdrolspelers, onder wie quarterback Tim Tebow, sterkhouder Brandon Spikes en natuurlijk de betreffende succescoach. Onder leiding van Meyer verzekerde het team uit Gainesville zich in vijf seizoenen twee keer van de nationale titel.
Vier afleveringen zou meer dan genoeg moeten zijn om de meest spraakmakende wedstrijden en ontwikkelingen te reconstrueren, maar opvallend genoeg maakt de miniserie toch een wat vluchtige indruk. Een belangrijke factor daarin is de montagestijl: interviews met Meyer en de spelers moeten de actiebeelden van grote wedstrijden van context en commentaar voorzien, maar regisseur Katharine English kiest er zelden voor om langer dan een halve minuut te wachten met snijden. Die benadering kent geen winnaars: de interviewmomenten zijn nu beknopt en overwegend oppervlakkig van toon en ook de springerige wedstrijdopnames kunnen moeilijker beklijven.
Dat de miniserie op die manier overtuigingskracht mist, ligt nog niet eens per se aan de beperkte inbreng van de geïnterviewde sleutelfiguren. Vooruit, de sportclichés zijn soms niet van de lucht ("Verliezen zit niet in zijn DNA", "Alleen wij dachten dat we zouden winnen"), maar op verschillende momenten ogen de betrokkenen wel degelijk geroerd als ze hun herinneringen aan de bewogen succesjaren terughalen.
Zonder tegenslagen is er geen glorie, maakt de documentaire nog maar eens duidelijk. En de Gators kampten in het tijdperk Meyer meermaals met, verzachtend verwoord, pr-problemen. De ploeg bestond grotendeels uit kansarme zwarte Amerikanen die de universiteitssport aangrepen om te ontsnappen aan de houdgreep van (drugs)criminaliteit. Toch werden er onder Meyers bewind een aantal spelers gearresteerd voor (onder meer) dealen en geweldsvergrijpen.
In de derde aflevering (Trouble in the Swamp) licht Meyer toe waarom hij zijn spelers ook bij opspraak niet de laan uit wilde sturen: hij wilde niet dat ze door zijn toedoen in de goot belandden, aangezien hij bij een eerder team al eens gezien hoe snel dat kon gaan. Reden genoeg om door te vragen en de dunne lijn tussen succes en noodlot verder te belichten. Helaas blijft de miniserie ook hier op de oppervlakte, terwijl de situatie (nog altijd) urgente discussievragen oproept over raciale ongelijkheid en de verantwoordelijkheden van coaches en scholen.
"Ik had niet gedacht dat we nog eens over mijn tijd in Gainesville zouden praten," zegt een van de spelers aan het einde van de laatste aflevering. Swamp Kings is een gemiste kans om het verhaal van zijn team met meer diepgang en urgentie te vertellen.
Untold: Swamp Kings is te zien bij Netflix.
Tussen 2005 en 2009 boekte American footballcoach Urban Meyer zwaarbevochte successen met de Florida Gators, een gedreven studententeam dat de universiteit van Florida vertegenwoordigt. De miniserie Untold: Swamp Kings verhaalt in vier afleveringen over de cocktail van hoogtepunten en tegenslagen, maar vergeet zich te verdiepen in de ontwikkelingen die de meeste vragen oproepen.
Swamp Kings breit een einde aan de derde reeks van zogenoemde Untold-titels, sportdocumentaires die exclusief worden uitgebracht op Netflix. American football was de afgelopen vier releaseweken een heus thema, aangezien ook Johnny Football de pieken en dalen van de machosport belicht. Verder kwamen de makers op de proppen met het onbeschaamde exhibitionisme van Jake Paul the Problem Child en een groot dopingschandaal in Hall of Shame.
Zwaarbevochten succesverhalen zijn bepaald niet zeldzaam in de footballsport en dus is de vraag gerechtvaardigd waarom juist dit team en deze coach een documentaire verdienen. In de eerste aflevering wordt verwezen naar een vervlogen glorieperiode in de jaren negentig, die ervoor zorgde dat het besef van verval en de honger naar succes rond 2005 uitzonderlijk groot waren. Tel daar de intrede van de (destijds felbegeerde) coach Urban Meyer bij op en de basis voor een nieuw succesverhaal was gelegd.
Archiefbeelden van trainingen en wedstrijden worden in Swamp Kings afgewisseld met de inzichten en herinneringen van hoofdrolspelers, onder wie quarterback Tim Tebow, sterkhouder Brandon Spikes en natuurlijk de betreffende succescoach. Onder leiding van Meyer verzekerde het team uit Gainesville zich in vijf seizoenen twee keer van de nationale titel.
Vier afleveringen zou meer dan genoeg moeten zijn om de meest spraakmakende wedstrijden en ontwikkelingen te reconstrueren, maar opvallend genoeg maakt de miniserie toch een wat vluchtige indruk. Een belangrijke factor daarin is de montagestijl: interviews met Meyer en de spelers moeten de actiebeelden van grote wedstrijden van context en commentaar voorzien, maar regisseur Katharine English kiest er zelden voor om langer dan een halve minuut te wachten met snijden. Die benadering kent geen winnaars: de interviewmomenten zijn nu beknopt en overwegend oppervlakkig van toon en ook de springerige wedstrijdopnames kunnen moeilijker beklijven.
Dat de miniserie op die manier overtuigingskracht mist, ligt nog niet eens per se aan de beperkte inbreng van de geïnterviewde sleutelfiguren. Vooruit, de sportclichés zijn soms niet van de lucht ("Verliezen zit niet in zijn DNA", "Alleen wij dachten dat we zouden winnen"), maar op verschillende momenten ogen de betrokkenen wel degelijk geroerd als ze hun herinneringen aan de bewogen succesjaren terughalen.
Zonder tegenslagen is er geen glorie, maakt de documentaire nog maar eens duidelijk. En de Gators kampten in het tijdperk Meyer meermaals met, verzachtend verwoord, pr-problemen. De ploeg bestond grotendeels uit kansarme zwarte Amerikanen die de universiteitssport aangrepen om te ontsnappen aan de houdgreep van (drugs)criminaliteit. Toch werden er onder Meyers bewind een aantal spelers gearresteerd voor (onder meer) dealen en geweldsvergrijpen.
In de derde aflevering (Trouble in the Swamp) licht Meyer toe waarom hij zijn spelers ook bij opspraak niet de laan uit wilde sturen: hij wilde niet dat ze door zijn toedoen in de goot belandden, aangezien hij bij een eerder team al eens gezien hoe snel dat kon gaan. Reden genoeg om door te vragen en de dunne lijn tussen succes en noodlot verder te belichten. Helaas blijft de miniserie ook hier op de oppervlakte, terwijl de situatie (nog altijd) urgente discussievragen oproept over raciale ongelijkheid en de verantwoordelijkheden van coaches en scholen.
"Ik had niet gedacht dat we nog eens over mijn tijd in Gainesville zouden praten," zegt een van de spelers aan het einde van de laatste aflevering. Swamp Kings is een gemiste kans om het verhaal van zijn team met meer diepgang en urgentie te vertellen.
Untold: Swamp Kings is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
