Recensie
Recensie Netflix-serie 'Wrestlers'
Een kijkje achter de schermen van het fascinerende Amerikaanse showworstelen.
Regie: Greg Whiteley | Afleveringen: 7 | Speelduur: 48-59 minuten | Jaar: 2023
Bij showworstelen denk je als leek vaak direct aan brute krachtpatsers die in glimmende broekjes en maskers elkaar in fictieve gevechten door de ring gooien of met een stoel de harses inslaan. Wrestlers werpt een blik achter de schermen bij een Amerikaanse showworstelploeg en laat daarmee zien dat hier veel meer achter schuilgaat. Toch zul je je als kijker al snel afvragen of deze documentaire ook niet een grote act is.
In Nederland werd het showworstelen ongeveer vijfentwintig jaar geleden geïntroduceerd, maar echt groot is het hier nooit geworden. Misschien zijn wij Nederlanders er te nuchter voor. In de Verenigde Staten is de sport echter immens populair en gaan er jaarlijks miljoenen dollars in om. Aspirant-worstelaars horen de dollars al rinkelen, maar de top is slechts voor een enkeling weggelegd.
In Wrestlers volgen we het leven van de worstelaars van de OVW, de Ohio Valley Wrestling uit Louisville, Kentucky. Voor velen is de OVW een opmars voor de WWE, de bekendste worstelorganisatie in de Verenigde Staten, waar het grote geld te verdienen is. De regionale worstelschool heeft in het verleden enkele sterren binnen de worstelscene voortgebracht zoals John Cena en Dave Bautista, maar de documentaire maakt al snel duidelijk dat OVW tegenwoordig diep in de financiële problemen zit.
Twee investeerders moeten de worstelploeg uit de rode cijfers halen en staan daarbij soms lijnrecht tegenover directeur en voormalig showworstelaar Al Snow. De geldschieters hebben Snow een deadline van enkele maanden gegeven om genoeg bezoekers en kijkers te trekken om verdere investeringen garant te stellen. En precies deze spanning tussen de twee partijen moet ervoor zorgen dat Wrestlers gedurende alle zeven afleveringen interessant blijft. Daar is meer voor nodig en gelukkig hebben de makers de taaie Snow als ster van de show.
Snow, gehard door jarenlang worstelen, geeft niet snel toe en doet precies wat hij zelf wil. Hij is de bedenker van alle 'personages' die je voorbij ziet komen, want denk maar niet dat worstelaars zomaar even een naam verzinnen en een willekeurig pak aantrekken. Alle vechters zijn pionnen in Snows imaginaire worstelwereld en hun wedstrijden worden door hem tot in detail uitgedacht, van de volgorde van de klappen en welke speciale moves worden ingezet tot de precieze plek waar iemand de ring uit wordt gegooid. Zelfs de wedstrijdcommentator krijgt door Snow ingefluisterd wat hij moet zeggen.
Tussendoor krijgen we beetje bij beetje een indruk van het harde bestaan de individuele worstelaars en hoe een eventueel falen van Snow een grote indruk zal hebben op hun levens. Het drama wordt dus lekker opgevoerd en uitgemolken, met als apotheose de problematische relatie tussen een moeder en een dochter die in de ring wordt uitgevochten, tot bloedens aan toe. Met aanzwengelende muziek bij elke inspirerend bedoelde uitspraak voert het entertainmentgehalte dan ook duidelijk de boventoon.
Het lijkt daarmee alsof je alle zeven afleveringen naar een worstelwedstrijd zit te kijken. Je weet dat het grotendeels nep is, maar je gaat er volledig in mee. Zoals Snow het in de eerste aflevering zelf al zegt: het ultieme doel van showworstelen is niet om het op een echt gevecht te laten lijken, maar om te entertainen. En dat is precies wat je als kijker krijgt met deze documentaire: puur entertainment, niets meer en niets minder.
Wrestlers is te zien bij Netflix.
Bij showworstelen denk je als leek vaak direct aan brute krachtpatsers die in glimmende broekjes en maskers elkaar in fictieve gevechten door de ring gooien of met een stoel de harses inslaan. Wrestlers werpt een blik achter de schermen bij een Amerikaanse showworstelploeg en laat daarmee zien dat hier veel meer achter schuilgaat. Toch zul je je als kijker al snel afvragen of deze documentaire ook niet een grote act is.
In Nederland werd het showworstelen ongeveer vijfentwintig jaar geleden geïntroduceerd, maar echt groot is het hier nooit geworden. Misschien zijn wij Nederlanders er te nuchter voor. In de Verenigde Staten is de sport echter immens populair en gaan er jaarlijks miljoenen dollars in om. Aspirant-worstelaars horen de dollars al rinkelen, maar de top is slechts voor een enkeling weggelegd.
In Wrestlers volgen we het leven van de worstelaars van de OVW, de Ohio Valley Wrestling uit Louisville, Kentucky. Voor velen is de OVW een opmars voor de WWE, de bekendste worstelorganisatie in de Verenigde Staten, waar het grote geld te verdienen is. De regionale worstelschool heeft in het verleden enkele sterren binnen de worstelscene voortgebracht zoals John Cena en Dave Bautista, maar de documentaire maakt al snel duidelijk dat OVW tegenwoordig diep in de financiële problemen zit.
Twee investeerders moeten de worstelploeg uit de rode cijfers halen en staan daarbij soms lijnrecht tegenover directeur en voormalig showworstelaar Al Snow. De geldschieters hebben Snow een deadline van enkele maanden gegeven om genoeg bezoekers en kijkers te trekken om verdere investeringen garant te stellen. En precies deze spanning tussen de twee partijen moet ervoor zorgen dat Wrestlers gedurende alle zeven afleveringen interessant blijft. Daar is meer voor nodig en gelukkig hebben de makers de taaie Snow als ster van de show.
Snow, gehard door jarenlang worstelen, geeft niet snel toe en doet precies wat hij zelf wil. Hij is de bedenker van alle 'personages' die je voorbij ziet komen, want denk maar niet dat worstelaars zomaar even een naam verzinnen en een willekeurig pak aantrekken. Alle vechters zijn pionnen in Snows imaginaire worstelwereld en hun wedstrijden worden door hem tot in detail uitgedacht, van de volgorde van de klappen en welke speciale moves worden ingezet tot de precieze plek waar iemand de ring uit wordt gegooid. Zelfs de wedstrijdcommentator krijgt door Snow ingefluisterd wat hij moet zeggen.
Tussendoor krijgen we beetje bij beetje een indruk van het harde bestaan de individuele worstelaars en hoe een eventueel falen van Snow een grote indruk zal hebben op hun levens. Het drama wordt dus lekker opgevoerd en uitgemolken, met als apotheose de problematische relatie tussen een moeder en een dochter die in de ring wordt uitgevochten, tot bloedens aan toe. Met aanzwengelende muziek bij elke inspirerend bedoelde uitspraak voert het entertainmentgehalte dan ook duidelijk de boventoon.
Het lijkt daarmee alsof je alle zeven afleveringen naar een worstelwedstrijd zit te kijken. Je weet dat het grotendeels nep is, maar je gaat er volledig in mee. Zoals Snow het in de eerste aflevering zelf al zegt: het ultieme doel van showworstelen is niet om het op een echt gevecht te laten lijken, maar om te entertainen. En dat is precies wat je als kijker krijgt met deze documentaire: puur entertainment, niets meer en niets minder.
Wrestlers is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
