Recensie
Recensie Prime Video-serie 'Shelter'
Er is geen beginnen aan om op te noemen wat er allemaal mis is met deze jeugdserie.
Regie: Patricia Cardoso, Edward Ornelas, Christina Choe, e.a.| Cast: Jaden Michael (Mickey Bolitar), Constance Zimmer (Shira Bolitar), Adrian Greensmith (Spoon), Abby Corrigan (Ema), Sage Linder (Rachel), Brian Altimus (Troy), Tovah Feldshuh (Vleermuisvrouwtje), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 45-57 minuten | Jaar: 2023
De Amerikaanse thriller- en jeugdboekenschrijver Harlan Coben zal niet bij iedereen bekend zijn, maar in de Verenigde Staten is hij een waar fenomeen. Een dusdanig groot fenomeen dat hij gelijk een deal sloot voor een groot aantal verfilmingen voor zowel Prime Video als Netflix. Bij volwassenen is Coben geliefd om zijn thrillerreeks rondom basketbalheld en sportmanager Myron Bolitar, bij de jeugd geniet Coben vooral bekendheid om de spin-off-reeks van neefje Mickey Bolitar.
De verfilming van het eerste Mickey Bolitar-boek Shelter is met de gelijknamige serie een feit. Het verhaal van dit boek is in acht afleveringen gepropt, waarbij de verfilmers zich de nodige vrijheden hebben gepermitteerd. Dit keer is de vader van Mickey de basketbalheld van weleer die samen met Mickey en zijn moeder, een voormalig toptennisser, betrokken raakt bij een ernstig auto-ongeluk. Moeder ligt in de kreukels en vader Bolitar heeft het leven gelaten. Mickey wordt ondergebracht bij zijn tante Shira in New Jersey.
Mickey krijgt nauwelijks tijd om te bekomen van alle indrukken van zijn nieuwe school. Ashley, het meisje dat hij net een dag kent en waarmee hij het meteen heeft aangelegd, raakt vermist. Met twee nieuwe vrienden, de nerd Spoon en emomeisje Ema, probeert hij niet alleen Ashley op te sporen, maar ook een vijfentwintig jaar oud raadsel te ontrafelen. Een kwarteeuw geleden raakte er namelijk ook een jongen vermist. Wat is de rol van zijn vader en wat heeft een mysterieuze vrouw met de bijnaam 'het vleermuisvrouwtje' hiermee te maken?
In Shelter komt in korte tijd een boel voorbij. Te veel eigenlijk, aangezien volop zonderlinge bijfiguren ('Octoface', 'de slager', 'de zonnebrillenman') al in de eerste afleveringen opduiken. Maar ook op de middelbare school van Mickey loopt van alles rond wat de aandacht opeist. Tel hier wat lesbische intriges en een steeds onoverzichtelijker mysterie bij op en de chaos is compleet.
Er is iets serieus mis met de ongeloofwaardige acties en snelle slagen waarin de makers van de serie voorzien. Het ene moment willen ze met grote stappen snel thuis zijn, om vervolgens een halve slotaflevering te wijden aan een tamelijk oninteressante basketbalwedstrijd. Het vleermuisvrouwtje lijkt de spil van veel gedoe, maar wordt vaak ook op een bijspoor gezet. En er moet nog even aangehaakt worden bij de Tweede Wereldoorlog.
Shelter verschiet zijn kruit na een aflevering of zes volledig, om zichzelf vervolgens gewond richting de finishlijn te slepen. De afsluitende afleveringen staan in schril contrast met al het voorgaande, waarin er niets of niemand op adem lijkt te kunnen komen. Het acteerwerk is van dubieus niveau, maar de acteurs lijken zich moeilijk raad te hebben geweten met deze onzinnigheden in hogesnelheidstreinvaart.
Kennelijk weet een heel stadje een heleboel, maar beginnen mensen er tegenover de hoofdpersonen pas over als we het als kijker al op een andere manier te weten zijn gekomen. Jammer genoeg is de conclusie er een van het open soort. Een tweede seizoen lijkt een kwestie van tijd, maar de makers kunnen zich de moeite en de kijkers de ergernis beter besparen.
Shelter is te zien bij Prime Video.
De Amerikaanse thriller- en jeugdboekenschrijver Harlan Coben zal niet bij iedereen bekend zijn, maar in de Verenigde Staten is hij een waar fenomeen. Een dusdanig groot fenomeen dat hij gelijk een deal sloot voor een groot aantal verfilmingen voor zowel Prime Video als Netflix. Bij volwassenen is Coben geliefd om zijn thrillerreeks rondom basketbalheld en sportmanager Myron Bolitar, bij de jeugd geniet Coben vooral bekendheid om de spin-off-reeks van neefje Mickey Bolitar.
De verfilming van het eerste Mickey Bolitar-boek Shelter is met de gelijknamige serie een feit. Het verhaal van dit boek is in acht afleveringen gepropt, waarbij de verfilmers zich de nodige vrijheden hebben gepermitteerd. Dit keer is de vader van Mickey de basketbalheld van weleer die samen met Mickey en zijn moeder, een voormalig toptennisser, betrokken raakt bij een ernstig auto-ongeluk. Moeder ligt in de kreukels en vader Bolitar heeft het leven gelaten. Mickey wordt ondergebracht bij zijn tante Shira in New Jersey.
Mickey krijgt nauwelijks tijd om te bekomen van alle indrukken van zijn nieuwe school. Ashley, het meisje dat hij net een dag kent en waarmee hij het meteen heeft aangelegd, raakt vermist. Met twee nieuwe vrienden, de nerd Spoon en emomeisje Ema, probeert hij niet alleen Ashley op te sporen, maar ook een vijfentwintig jaar oud raadsel te ontrafelen. Een kwarteeuw geleden raakte er namelijk ook een jongen vermist. Wat is de rol van zijn vader en wat heeft een mysterieuze vrouw met de bijnaam 'het vleermuisvrouwtje' hiermee te maken?
In Shelter komt in korte tijd een boel voorbij. Te veel eigenlijk, aangezien volop zonderlinge bijfiguren ('Octoface', 'de slager', 'de zonnebrillenman') al in de eerste afleveringen opduiken. Maar ook op de middelbare school van Mickey loopt van alles rond wat de aandacht opeist. Tel hier wat lesbische intriges en een steeds onoverzichtelijker mysterie bij op en de chaos is compleet.
Er is iets serieus mis met de ongeloofwaardige acties en snelle slagen waarin de makers van de serie voorzien. Het ene moment willen ze met grote stappen snel thuis zijn, om vervolgens een halve slotaflevering te wijden aan een tamelijk oninteressante basketbalwedstrijd. Het vleermuisvrouwtje lijkt de spil van veel gedoe, maar wordt vaak ook op een bijspoor gezet. En er moet nog even aangehaakt worden bij de Tweede Wereldoorlog.
Shelter verschiet zijn kruit na een aflevering of zes volledig, om zichzelf vervolgens gewond richting de finishlijn te slepen. De afsluitende afleveringen staan in schril contrast met al het voorgaande, waarin er niets of niemand op adem lijkt te kunnen komen. Het acteerwerk is van dubieus niveau, maar de acteurs lijken zich moeilijk raad te hebben geweten met deze onzinnigheden in hogesnelheidstreinvaart.
Kennelijk weet een heel stadje een heleboel, maar beginnen mensen er tegenover de hoofdpersonen pas over als we het als kijker al op een andere manier te weten zijn gekomen. Jammer genoeg is de conclusie er een van het open soort. Een tweede seizoen lijkt een kwestie van tijd, maar de makers kunnen zich de moeite en de kijkers de ergernis beter besparen.
Shelter is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
