Recensie
Recensie Prime Video-serie 'The Wheel of Time' seizoen 2
Binnen een seconde weer met je neus tegen het scherm, prettig meegesleurd in de magische wereld van Aes Sedai en kwade krachten.
Regie: Sanaa Hamri, Thomas Napper, Maja Vrvilo | Cast: Rosamund Pike (Moiraine), Daniel Henney (Lan), Zoë Robins (Nynaeve), Madeleine Madden (Egwene), Josha Stradowski (Rand), Marcus Rutherford (Perrin), Kate Fleetwood (Liandrin), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 60-69 minuten | Jaar: 2023
Het eerste seizoen van The Wheel of Time liet ons achter met een aantal afgrijselijk spannende cliffhangers na een vernietigende reeks gebeurtenissen in een land onder vuur. Moiraine raakte zowel haar krachten als de binding met Lan kwijt, Egwene en Nynaeve trekken naar de Witte Toren en Rand lijkt de droomwereld te verkiezen boven zijn eigen. In het langverwachte tweede seizoen wordt de zoektocht naar de Dragon Reborn hervat en nemen alle oude bekenden ons mee in het eeuwenoude gevecht tussen goed en kwaad.
De perfecte balans tussen spanning en verwondering maakt The Wheel of Time ijzersterk en seizoen twee houdt dit consistent aan. Elke queeste is een nagelbijter, elke schermutseling essentieel. Met een riante hoeveelheid hoofdpersonen komen dito achtergrondverhalen en ook daar wordt fijn mee gespeeld. We zien veel overlap in lijntjes en worden afwisselend meegenomen in het persoonlijk leed van iedere bekraste ziel. Daarnaast houdt het tempo je lekker scherp. Want net wanneer je denkt op een plottwist vooruit te kijken, staat er weer een Aes Sedai met slecht nieuws op je stoep.
Betreft het fantasy, dan trekt het decor al snel richting middeleeuwse sferen. Een kasteeltje van grijze keien, de bedrijvige markt op de binnenplaats en een taveerne stampvol dronken paupers. Schitterende vergezichten over bergen en valleien, en geen voertuig zo praktisch als een briesend paard. Het werkt altijd, vooral bij een vertelling waarin magie en tovenarij centraal staan. Ook Robert Jordan heeft bij het schrijven van de gelijknamige boekenreeks gekozen voor het schoolvoorbeeld en de seriemakers vertalen dit op hun beurt naar een waardig geheel met enkel logische elementen.
Alle lof voor de cast, al is het overduidelijk dat Rosamund Pike de kar trekt. De gevierde actrice zet een geweldige Moiraine Damodred neer en draagt de rol als een goed passende mantel. Het primaire genootschap bestaat uit jonge acteurs, waaronder onze eigen Josha Stradowski. Deze Rotterdammer overtuigt met zijn performance, die nauwelijks te herleiden is naar zijn Nederlandse komaf. Seizoen twee richt zich op de zelfontplooiing van de personages en biedt daarmee een uitdaging voor de acteurs, die zich nagenoeg foutloos van hun taak kwijten.
Bekijk deze fantasyserie niet op klaarlichte dag of met de zon in je snufferd. Donker is in The Wheel of Time ook echt donker en voor je het weet mis je wiens hoofd aan een zwaard wordt gespiest. De jacht op de Dark One is sowieso geen bijster vrolijke onderneming, maar als een letterlijk duistere serie het licht bij vechtscènes ook nog eens terugdraait is het storend dat je constant met je ogen moet knijpen. Duisternis komt weliswaar de visuele pracht van magie ten goede, maar spektakel moet ook zonder hoofdpijn indrukwekkend zijn.
The Wheel of Time is fantasy zoals fantasy hoort te zijn: dusdanig smullen dat je bijna schrikt wanneer de aftiteling begint en vervolgens niet kan wachten op de volgende aflevering. Het verhaal is zo meeslepend dat het wellicht zelfs de grootste fantasyhater niet onberoerd laat en deze amper door zal hebben dat er weer een uur is verstreken. Want seizoen twee bevestigt het vermoeden waar Moiraine het eerste mee afsloot: "This wasn't the Last Battle. I fear it was the first."
The Wheel of Time is te zien bij Prime Video.
Het eerste seizoen van The Wheel of Time liet ons achter met een aantal afgrijselijk spannende cliffhangers na een vernietigende reeks gebeurtenissen in een land onder vuur. Moiraine raakte zowel haar krachten als de binding met Lan kwijt, Egwene en Nynaeve trekken naar de Witte Toren en Rand lijkt de droomwereld te verkiezen boven zijn eigen. In het langverwachte tweede seizoen wordt de zoektocht naar de Dragon Reborn hervat en nemen alle oude bekenden ons mee in het eeuwenoude gevecht tussen goed en kwaad.
De perfecte balans tussen spanning en verwondering maakt The Wheel of Time ijzersterk en seizoen twee houdt dit consistent aan. Elke queeste is een nagelbijter, elke schermutseling essentieel. Met een riante hoeveelheid hoofdpersonen komen dito achtergrondverhalen en ook daar wordt fijn mee gespeeld. We zien veel overlap in lijntjes en worden afwisselend meegenomen in het persoonlijk leed van iedere bekraste ziel. Daarnaast houdt het tempo je lekker scherp. Want net wanneer je denkt op een plottwist vooruit te kijken, staat er weer een Aes Sedai met slecht nieuws op je stoep.
Betreft het fantasy, dan trekt het decor al snel richting middeleeuwse sferen. Een kasteeltje van grijze keien, de bedrijvige markt op de binnenplaats en een taveerne stampvol dronken paupers. Schitterende vergezichten over bergen en valleien, en geen voertuig zo praktisch als een briesend paard. Het werkt altijd, vooral bij een vertelling waarin magie en tovenarij centraal staan. Ook Robert Jordan heeft bij het schrijven van de gelijknamige boekenreeks gekozen voor het schoolvoorbeeld en de seriemakers vertalen dit op hun beurt naar een waardig geheel met enkel logische elementen.
Alle lof voor de cast, al is het overduidelijk dat Rosamund Pike de kar trekt. De gevierde actrice zet een geweldige Moiraine Damodred neer en draagt de rol als een goed passende mantel. Het primaire genootschap bestaat uit jonge acteurs, waaronder onze eigen Josha Stradowski. Deze Rotterdammer overtuigt met zijn performance, die nauwelijks te herleiden is naar zijn Nederlandse komaf. Seizoen twee richt zich op de zelfontplooiing van de personages en biedt daarmee een uitdaging voor de acteurs, die zich nagenoeg foutloos van hun taak kwijten.
Bekijk deze fantasyserie niet op klaarlichte dag of met de zon in je snufferd. Donker is in The Wheel of Time ook echt donker en voor je het weet mis je wiens hoofd aan een zwaard wordt gespiest. De jacht op de Dark One is sowieso geen bijster vrolijke onderneming, maar als een letterlijk duistere serie het licht bij vechtscènes ook nog eens terugdraait is het storend dat je constant met je ogen moet knijpen. Duisternis komt weliswaar de visuele pracht van magie ten goede, maar spektakel moet ook zonder hoofdpijn indrukwekkend zijn.
The Wheel of Time is fantasy zoals fantasy hoort te zijn: dusdanig smullen dat je bijna schrikt wanneer de aftiteling begint en vervolgens niet kan wachten op de volgende aflevering. Het verhaal is zo meeslepend dat het wellicht zelfs de grootste fantasyhater niet onberoerd laat en deze amper door zal hebben dat er weer een uur is verstreken. Want seizoen twee bevestigt het vermoeden waar Moiraine het eerste mee afsloot: "This wasn't the Last Battle. I fear it was the first."
The Wheel of Time is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
