Recensie
Recensie Netflix-serie 'Suburræterna'
Rommelige politieke dramaserie wordt spannender gepresenteerd dan hij in werkelijkheid is.
Regie: Ciro D'Emilio, Alessandro Tonda | Cast: Giacomo Ferrara (Alberto), Carlotta Antonelli (Angelica), Federica Sabatini (Nadia), Filippo Nigro (Cinaglia), Paola Sotgiu (Adelaide), Aliosha Massine (Ercole), Marlon Joubert (Damiano), Emmanuele Aita (Ferdinando), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 40-49 minuten | Jaar: 2023
In Suburræterna, de spin-off van Suburra, gaat het verhaal van de onderwereld in en om Rome na drie jaar verder. Hoewel de rust wedergekeerd leek, blijkt vrijwel direct dat dat maar schijn was. Al binnen enkele minuten wordt duidelijk dat de families er alles aan zullen doen om elkaar te verdrijven en zelf de macht te grijpen.
Dat er een romance is ontstaan tussen twee leden van verschillende families maakt de zaken er niet makkelijker op. Het verhaal staat dan ook bol van list en bedrog. Hoewel aanvankelijk precies duidelijk lijkt te zijn wie aan welke kant staat, wordt hier in de tweede helft van het seizoen flink verwarring in geschept. Ook voor de kijker.
Wat begint als een saai verhaal met hier en daar wat vecht- en schietscènes waarin het allemaal net iets te dik bovenop ligt (het gevoel voor drama van de Italianen komt daar duidelijk in naar voren), eindigt in een wat onoverzichtelijk web van onderwereldconnecties. In de eerste afleveringen ligt het tempo dan ook een stuk lager dan tegen het einde, wat het verhaal wel interessanter maar niet bepaald beter maakt.
Het plot kent dan ook weinig boeiende wendingen of subplots. Alles loopt nogal in elkaar over en van diepgang is geen sprake. Er wordt een machtsstrijd op de klassieke manier uitgevochten, waarbij 'klassiek' gelijkstaat aan voorspelbaar. Tegenpartijen worden uitgemoord en standpunten worden met harde hand duidelijk gemaakt, precies zoals je zou verwachten bij families die in de onderwereld van Rome de macht hebben.
Wie verwacht dat het verhaal zich in een prachtige omgeving afspeelt komt bedrogen uit, want van de fascinerende oude stad is helaas bar weinig te zien. Hoewel de naam van de serie al doet vermoeden dat de serie zich vooral afspeelt in de buitenwijken, hadden wat meer uitstapjes naar de binnenstad een welkome afwisseling en een lust voor het oog kunnen zijn.
Het grootste deel speelt zich af in Ostia, de kustplaats net buiten Rome. Ook deze setting is weinig romantisch. Het ziet er vooral arm en troosteloos uit. Dit komt mede door het sombere kleurgebruik, dat ogenschijnlijk de negatieve sfeer moet benadrukken. Dit lukt aardig, want het geheel is een droevige bedoening zonder ook maar een spatje vreugde.
Op het acteerwerk valt dan weer niet zoveel aan te merken. De ervaren Filippo Nigro is geknipt voor de rol van Cinagli en ook de andere hoofdpersonages komen geloofwaardig over. De acteurs lijken dan ook zorgvuldig uitgekozen en is goed op elkaar afgestemd, waarmee zij Suburræterna toch nog een beetje weten te redden, maar echt bijzonder wordt het niet.
Suburræterna is te zien bij Netflix.
In Suburræterna, de spin-off van Suburra, gaat het verhaal van de onderwereld in en om Rome na drie jaar verder. Hoewel de rust wedergekeerd leek, blijkt vrijwel direct dat dat maar schijn was. Al binnen enkele minuten wordt duidelijk dat de families er alles aan zullen doen om elkaar te verdrijven en zelf de macht te grijpen.
Dat er een romance is ontstaan tussen twee leden van verschillende families maakt de zaken er niet makkelijker op. Het verhaal staat dan ook bol van list en bedrog. Hoewel aanvankelijk precies duidelijk lijkt te zijn wie aan welke kant staat, wordt hier in de tweede helft van het seizoen flink verwarring in geschept. Ook voor de kijker.
Wat begint als een saai verhaal met hier en daar wat vecht- en schietscènes waarin het allemaal net iets te dik bovenop ligt (het gevoel voor drama van de Italianen komt daar duidelijk in naar voren), eindigt in een wat onoverzichtelijk web van onderwereldconnecties. In de eerste afleveringen ligt het tempo dan ook een stuk lager dan tegen het einde, wat het verhaal wel interessanter maar niet bepaald beter maakt.
Het plot kent dan ook weinig boeiende wendingen of subplots. Alles loopt nogal in elkaar over en van diepgang is geen sprake. Er wordt een machtsstrijd op de klassieke manier uitgevochten, waarbij 'klassiek' gelijkstaat aan voorspelbaar. Tegenpartijen worden uitgemoord en standpunten worden met harde hand duidelijk gemaakt, precies zoals je zou verwachten bij families die in de onderwereld van Rome de macht hebben.
Wie verwacht dat het verhaal zich in een prachtige omgeving afspeelt komt bedrogen uit, want van de fascinerende oude stad is helaas bar weinig te zien. Hoewel de naam van de serie al doet vermoeden dat de serie zich vooral afspeelt in de buitenwijken, hadden wat meer uitstapjes naar de binnenstad een welkome afwisseling en een lust voor het oog kunnen zijn.
Het grootste deel speelt zich af in Ostia, de kustplaats net buiten Rome. Ook deze setting is weinig romantisch. Het ziet er vooral arm en troosteloos uit. Dit komt mede door het sombere kleurgebruik, dat ogenschijnlijk de negatieve sfeer moet benadrukken. Dit lukt aardig, want het geheel is een droevige bedoening zonder ook maar een spatje vreugde.
Op het acteerwerk valt dan weer niet zoveel aan te merken. De ervaren Filippo Nigro is geknipt voor de rol van Cinagli en ook de andere hoofdpersonages komen geloofwaardig over. De acteurs lijken dan ook zorgvuldig uitgekozen en is goed op elkaar afgestemd, waarmee zij Suburræterna toch nog een beetje weten te redden, maar echt bijzonder wordt het niet.
Suburræterna is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
