Recensie
Recensie Disney+-serie 'Tout Va Bien'
Net niet te intense Franse dramaserie kijkt prettig weg, ondanks heftig onderwerp.
Regie: Audrey Estrougo, Xavier Legrand, Eric Rochand, e.a. | Cast: Virginie Efira (Claire), Nicole Garcia (Anne), Mehdi Nebbou (Louis), Sara Giraudeau (Marion), Aliocha Schneider (Vincent), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 47-55 minuten | Jaar: 2023
Het begin van Tout Va Bien is vreemd en ontluisterend, maar dit zet geenszins de toon voor de rest van de serie. Wat een heftig drama over de ziekte van de negenjarige Rose had kunnen zijn, is een mooi, intiem familieportret geworden. Intens, maar niet zodanig zwaar dat het de kijker emotioneel draineert. Met een verhaal dat draait om iets wat tegenwoordig te veel families overkomt, is de serie niet alleen de moeite waard om te bekijken, maar zelfs verstandig.
Iedereen kent wel iemand die tegen kanker vecht of heeft moeten vechten. Het is een moeilijk maar actueel onderwerp. Zeker in Frankrijk, waar wetenschappers aan de bel trekken over de oplopende hoeveelheid zieken die de ziekenhuizen weldra niet meer zullen aankunnen. Zonder daar te veel op te leunen wordt in de serie veel gesproken over het ziekteverloop van de kleine Rose, die aan leukemie lijdt. Voor velen zal dit herkenbaar zijn, voor anderen leerzaam. Maar belangrijker dan alle kennis en feiten is de invloed die de ziekte op alle familieleden heeft.
Ieder gaat op een andere manier met stress om. Wanneer Rose in het ziekenhuis begint aan wat een eindeloze behandelperiode lijkt te gaan worden, reageert elk familielid op een geheel eigen manier. Ontkenning en vluchtgedrag, obsessie met de feiten en overlevingskansen, het zien van de ziekte als een kans om er beter van te worden – het komt allemaal voorbij. Op een zeer menselijke en realistische manier, onder andere door het sterke acteerwerk en het originele script.
Er gebeurt veel in de serie, zowel bij Rose als daarbuiten. Net als in het echte leven gaan de dagelijkse problemen gewoon door en raken deze al dan niet verstrengeld met het de hoofdzaak. Er worden af en toe flinke sprongen in de tijd gemaakt, wat niet altijd prettig is. Maar een continue weergave van het ziekteverloop was wellicht te intens geweest en dan was de serie uiteindelijk minder goed bekijkbaar. De verhouding tussen drama en humor is op deze manier goed in evenwicht.
Het niet terugkomen van het incident waar de serie mee begint (een flashforward omhuld in een mysterie) is een sterke aanwijzing dat men op een voortzetting hoopt. Maar er is een mooie afsluiting voor Tout Va Bien, een nieuw seizoen lijkt daar niet bij te passen. Toch zullen de meeste kijkers zich afvragen hoe het verder zal gaan met deze familie, want het is er een om aan gehecht te raken. Wie weet.
Tout Va Bien is te zien bij Disney+.
Het begin van Tout Va Bien is vreemd en ontluisterend, maar dit zet geenszins de toon voor de rest van de serie. Wat een heftig drama over de ziekte van de negenjarige Rose had kunnen zijn, is een mooi, intiem familieportret geworden. Intens, maar niet zodanig zwaar dat het de kijker emotioneel draineert. Met een verhaal dat draait om iets wat tegenwoordig te veel families overkomt, is de serie niet alleen de moeite waard om te bekijken, maar zelfs verstandig.
Iedereen kent wel iemand die tegen kanker vecht of heeft moeten vechten. Het is een moeilijk maar actueel onderwerp. Zeker in Frankrijk, waar wetenschappers aan de bel trekken over de oplopende hoeveelheid zieken die de ziekenhuizen weldra niet meer zullen aankunnen. Zonder daar te veel op te leunen wordt in de serie veel gesproken over het ziekteverloop van de kleine Rose, die aan leukemie lijdt. Voor velen zal dit herkenbaar zijn, voor anderen leerzaam. Maar belangrijker dan alle kennis en feiten is de invloed die de ziekte op alle familieleden heeft.
Ieder gaat op een andere manier met stress om. Wanneer Rose in het ziekenhuis begint aan wat een eindeloze behandelperiode lijkt te gaan worden, reageert elk familielid op een geheel eigen manier. Ontkenning en vluchtgedrag, obsessie met de feiten en overlevingskansen, het zien van de ziekte als een kans om er beter van te worden – het komt allemaal voorbij. Op een zeer menselijke en realistische manier, onder andere door het sterke acteerwerk en het originele script.
Er gebeurt veel in de serie, zowel bij Rose als daarbuiten. Net als in het echte leven gaan de dagelijkse problemen gewoon door en raken deze al dan niet verstrengeld met het de hoofdzaak. Er worden af en toe flinke sprongen in de tijd gemaakt, wat niet altijd prettig is. Maar een continue weergave van het ziekteverloop was wellicht te intens geweest en dan was de serie uiteindelijk minder goed bekijkbaar. De verhouding tussen drama en humor is op deze manier goed in evenwicht.
Het niet terugkomen van het incident waar de serie mee begint (een flashforward omhuld in een mysterie) is een sterke aanwijzing dat men op een voortzetting hoopt. Maar er is een mooie afsluiting voor Tout Va Bien, een nieuw seizoen lijkt daar niet bij te passen. Toch zullen de meeste kijkers zich afvragen hoe het verder zal gaan met deze familie, want het is er een om aan gehecht te raken. Wie weet.
Tout Va Bien is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
