Recensie
Recensie Apple TV+-serie 'Monarch: Legacy of Monsters'
Heerlijke monsterserie die voortborduurt op King Kong en vooral Godzilla.
Regie: Mairzee Almas, Julian Holmes, Hiromi Kamata, e.a. | Cast: Anna Sawai (Cate), Ren Wataba (Kentaro), Kiersey Clemons (May), Wyatt Russell (jonge Lee), Kurt Russell (oude Lee), Anders Holm (jonge Bill), Mari Yamamoto (Keiko), Joe Tippett (Tim), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 41-51 minuten | Jaar: 2023
Godzilla's zeventigste verjaardag staat voor de deur. Getuige de meer dan uitstekende Japanse film die afgelopen week uitkwam is het monster nog steeds springlevend. De radioactieve dino mocht al meerdere malen ruziemaken met andere monsters, zoals tweeënhalf jaar geleden in Godzilla vs. Kong, waarop volgend jaar het vervolg verschijnt. Gezien de populariteit van deze uit de kluiten gewassen monsters was een serie niet eens zo'n gek idee.
Het tiendelige Monarch: Legacy of Monsters haakt aan bij de recente films die behoren tot het zogenaamde MonsterVerse. In de proloog herkennen we John Goodmans personage uit Kong: Skull Island. Hij speelt opnieuw Bill Randa, die in 1973 werkzaam is voor Monarch. Deze mysterieuze organisatie is een samenwerkingsverband van overheden en wetenschappers met als doel om zogenaamde titanen (enorme monsters waar ook Godzilla en Kong toe behoren) in kaart te brengen, te bestuderen en te volgen.
Terug in de tijd: in de jaren vijftig maakt Randa deel uit van een onderzoeksteam dat samen met de Japanse wetenschapper Keiko en militair Lee Shaw op expeditie is in Kazachstan, waar hoge radioactieve waarden zouden kunnen duiden op de aanwezigheid van titanen. Parallel hieraan maken we in 2015 kennis met Keiko's kleindochter Cate, die na de vermissing van haar vader Hiroshi op zoek gaat naar antwoorden in Tokio. Daar ontdekt ze het dubbelleven van haar vader en stuit ze op haar halfbroer Kentaro.
Ze besluiten samen met Kentaro's ex May en de oudere Lee op zoek te gaan naar de verdwenen Hiroshi, die betrokken is bij de geheime missies van Monarch. Fans van de monsterfilms mogen zich verheugen op een feest van herkenning, maar ook zonder alle achtergrondinfo is Monarch: Legacy of Monsters een uitermate amusant avontuur waar de vaart goed in zit.
Er blijkt sprake van een nieuwe wereldorde na G-Day: de dag waarop Godzilla in San Francisco huishield. Cate ondervond de gevolgen van de aanval aan den lijve en verloor hierbij haar vader uit het oog. De planeet is ingesteld op mogelijke aanvallen van Godzilla, waarvoor schuilkelders en waarschuwingssystemen zijn ingesteld. De link met natuurrampen als tsunami's, aardbevingen en pandemieën is snel gelegd, al pakken de schrijvers daar jammer genoeg niet erg op door.
Halverwege de serie slaat de toon wat om, wanneer de rol van zowel Lee als Monarch ter discussie wordt gesteld. De schrijvers fietsen dan onnodige verwarring in het voorheen tamelijk rechtlijnige plot dat het midden houdt tussen een fascinerende zoektocht en afgemeten actiemomenten. Doordat personages tamelijk fluïde en onbetrouwbaar blijken in hun motieven en handelen, leveren ze in aan geloofwaardigheid. Vaak zit er als kijker dan weinig anders op dan je maar met de gebeurtenissen mee te laten voeren.
De speciale effecten zijn van zeer hoog niveau, al zijn de minuten waarin de monsters daadwerkelijk in volle glorie door het beeld banjeren beperkt en wordt een hoop gefingeerd met licht-, weer- en geluideffecten. Gelukkig wordt menig aflevering beëindigd met monstergevechten die sterk doen denken aan de gamereeks Monster Hunter. De slotaflevering is op het sentimentele af en laat een knoeperd van een open einde achter. Monarch: Legacy of Monsters is heerlijk popcornvermaak met een hoge productiewaarde en voldoende emotionele, plotmatige én monstermassa, dus kom maar op met dat tweede seizoen!
Monarch: Legacy of Monsters is te zien bij Apple TV+.
Godzilla's zeventigste verjaardag staat voor de deur. Getuige de meer dan uitstekende Japanse film die afgelopen week uitkwam is het monster nog steeds springlevend. De radioactieve dino mocht al meerdere malen ruziemaken met andere monsters, zoals tweeënhalf jaar geleden in Godzilla vs. Kong, waarop volgend jaar het vervolg verschijnt. Gezien de populariteit van deze uit de kluiten gewassen monsters was een serie niet eens zo'n gek idee.
Het tiendelige Monarch: Legacy of Monsters haakt aan bij de recente films die behoren tot het zogenaamde MonsterVerse. In de proloog herkennen we John Goodmans personage uit Kong: Skull Island. Hij speelt opnieuw Bill Randa, die in 1973 werkzaam is voor Monarch. Deze mysterieuze organisatie is een samenwerkingsverband van overheden en wetenschappers met als doel om zogenaamde titanen (enorme monsters waar ook Godzilla en Kong toe behoren) in kaart te brengen, te bestuderen en te volgen.
Terug in de tijd: in de jaren vijftig maakt Randa deel uit van een onderzoeksteam dat samen met de Japanse wetenschapper Keiko en militair Lee Shaw op expeditie is in Kazachstan, waar hoge radioactieve waarden zouden kunnen duiden op de aanwezigheid van titanen. Parallel hieraan maken we in 2015 kennis met Keiko's kleindochter Cate, die na de vermissing van haar vader Hiroshi op zoek gaat naar antwoorden in Tokio. Daar ontdekt ze het dubbelleven van haar vader en stuit ze op haar halfbroer Kentaro.
Ze besluiten samen met Kentaro's ex May en de oudere Lee op zoek te gaan naar de verdwenen Hiroshi, die betrokken is bij de geheime missies van Monarch. Fans van de monsterfilms mogen zich verheugen op een feest van herkenning, maar ook zonder alle achtergrondinfo is Monarch: Legacy of Monsters een uitermate amusant avontuur waar de vaart goed in zit.
Er blijkt sprake van een nieuwe wereldorde na G-Day: de dag waarop Godzilla in San Francisco huishield. Cate ondervond de gevolgen van de aanval aan den lijve en verloor hierbij haar vader uit het oog. De planeet is ingesteld op mogelijke aanvallen van Godzilla, waarvoor schuilkelders en waarschuwingssystemen zijn ingesteld. De link met natuurrampen als tsunami's, aardbevingen en pandemieën is snel gelegd, al pakken de schrijvers daar jammer genoeg niet erg op door.
Halverwege de serie slaat de toon wat om, wanneer de rol van zowel Lee als Monarch ter discussie wordt gesteld. De schrijvers fietsen dan onnodige verwarring in het voorheen tamelijk rechtlijnige plot dat het midden houdt tussen een fascinerende zoektocht en afgemeten actiemomenten. Doordat personages tamelijk fluïde en onbetrouwbaar blijken in hun motieven en handelen, leveren ze in aan geloofwaardigheid. Vaak zit er als kijker dan weinig anders op dan je maar met de gebeurtenissen mee te laten voeren.
De speciale effecten zijn van zeer hoog niveau, al zijn de minuten waarin de monsters daadwerkelijk in volle glorie door het beeld banjeren beperkt en wordt een hoop gefingeerd met licht-, weer- en geluideffecten. Gelukkig wordt menig aflevering beëindigd met monstergevechten die sterk doen denken aan de gamereeks Monster Hunter. De slotaflevering is op het sentimentele af en laat een knoeperd van een open einde achter. Monarch: Legacy of Monsters is heerlijk popcornvermaak met een hoge productiewaarde en voldoende emotionele, plotmatige én monstermassa, dus kom maar op met dat tweede seizoen!
Monarch: Legacy of Monsters is te zien bij Apple TV+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
