Recensie
Recensie Netflix-serie 'Obliterated'
Voorspelbaar eliteteam stuntelt met een gooi naar humor richting een evenzo voorspelbare ontknoping.
Regie: Josh Heald, Jon Hurwitz, Joel Novoa, e.a. | Cast: Shelley Hennig (Ava Winters), Nick Zano (Chad McKnight), Terrence Terrel (Trunk), Paola Lázaro (Angela Gomez), C. Thomas Howell (Haggerty), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 44-57 minuten | Jaar: 2023
Een brigade van buitengewone dienders voorkomt een terroristische aanslag in Las Vegas en duikt vervolgens het nachtleven in om de overwinning te vieren. Wanneer echter blijkt dat de verijdelde aanval een valstrik was, begint het team stomdronken en stoned aan een zoektocht naar de echte bom. Deze dreiging de kop indrukken gaat nogal moeilijk met een bak pillen in je tater en alle geneugten van de Strip achter de kiezen.
Het hek is van de dam, want aandacht kent inmiddels geen rem. Het lijkt tegenwoordig voor schrijvers een wedstrijd om The Boys in te halen. Ook de zwarte komedie Obliterated schuift aan bij de steeds langer wordende rij van films en series die kijkers trekken door te shockeren. Goedkoop scoren, maar bizarre scènes blijven nu eenmaal langer hangen. Veel lawaai en alles over de top. Hoe grover de bek, hoe beter. En de preutse kijker die van een scheldwoord al zijn mond gaat spoelen trapt daar met open ogen in.
Sommigen omschrijven de serie als een melange van Mission: Impossible en The Hangover, gedragen door een team met de aandoenlijke klunzigheid van Guardians of the Galaxy. Terecht gonst het online van tegenstrijdigheid, want de een loopt weg met de onderbroekenlol die de volle acht afleveringen strak staat, terwijl de ander er geen moer om geeft. Persoonlijk beoordeeld had Obliterated zich beter kunnen beperken tot een actiefilm van anderhalf uur, een met Mark Wahlberg ofzo. En dan minus de geforceerde humor. En minder voor de hand liggende gimmicks.
Bij een matige verhaallijn past een ongeloofwaardig gezelschap. De eenheid die de wereld moet redden bestaat onder meer uit een brave nerd, de surfgast met blond haar en een sexy CIA-agente op hoge hakken. Logische keuzes wanneer blijspel de insteek is, maar de acteurs zijn helaas niet de beste paarden van stal. Nick Zano en Shelley Hennig hebben gedurende hun carrière her en der wel een nominatie in de wacht gesleept, maar zijn verder geen uitblinkers of grote speeltalenten. Daarnaast weet de helft van de cast de humor niet over te brengen. En dan zijn acht afleveringen erg veel.
Het is best lastig om Obliterated een passend aantal sterren toe te kennen. Aan de ene kant is het een onnodig lange serie zonder ruggengraat, anderzijds is de allure van dergelijk vermaak begrijpelijk. En zeker, alles draait om kijkcijfers. Maar daarvoor hoef je niet de bepoepte reet van een bomexpert met diarree in beeld te brengen, terwijl zijn bips door een collega in de fontein van Ceasar's Palace wordt gewassen en hij met een tent in zijn broek in coma ligt. Tenzij deze laatste zin jou aanspreekt. In dat geval zou ik Obliterated gisteren nog aanzetten.
Obliterated is te zien bij Netflix.
Een brigade van buitengewone dienders voorkomt een terroristische aanslag in Las Vegas en duikt vervolgens het nachtleven in om de overwinning te vieren. Wanneer echter blijkt dat de verijdelde aanval een valstrik was, begint het team stomdronken en stoned aan een zoektocht naar de echte bom. Deze dreiging de kop indrukken gaat nogal moeilijk met een bak pillen in je tater en alle geneugten van de Strip achter de kiezen.
Het hek is van de dam, want aandacht kent inmiddels geen rem. Het lijkt tegenwoordig voor schrijvers een wedstrijd om The Boys in te halen. Ook de zwarte komedie Obliterated schuift aan bij de steeds langer wordende rij van films en series die kijkers trekken door te shockeren. Goedkoop scoren, maar bizarre scènes blijven nu eenmaal langer hangen. Veel lawaai en alles over de top. Hoe grover de bek, hoe beter. En de preutse kijker die van een scheldwoord al zijn mond gaat spoelen trapt daar met open ogen in.
Sommigen omschrijven de serie als een melange van Mission: Impossible en The Hangover, gedragen door een team met de aandoenlijke klunzigheid van Guardians of the Galaxy. Terecht gonst het online van tegenstrijdigheid, want de een loopt weg met de onderbroekenlol die de volle acht afleveringen strak staat, terwijl de ander er geen moer om geeft. Persoonlijk beoordeeld had Obliterated zich beter kunnen beperken tot een actiefilm van anderhalf uur, een met Mark Wahlberg ofzo. En dan minus de geforceerde humor. En minder voor de hand liggende gimmicks.
Bij een matige verhaallijn past een ongeloofwaardig gezelschap. De eenheid die de wereld moet redden bestaat onder meer uit een brave nerd, de surfgast met blond haar en een sexy CIA-agente op hoge hakken. Logische keuzes wanneer blijspel de insteek is, maar de acteurs zijn helaas niet de beste paarden van stal. Nick Zano en Shelley Hennig hebben gedurende hun carrière her en der wel een nominatie in de wacht gesleept, maar zijn verder geen uitblinkers of grote speeltalenten. Daarnaast weet de helft van de cast de humor niet over te brengen. En dan zijn acht afleveringen erg veel.
Het is best lastig om Obliterated een passend aantal sterren toe te kennen. Aan de ene kant is het een onnodig lange serie zonder ruggengraat, anderzijds is de allure van dergelijk vermaak begrijpelijk. En zeker, alles draait om kijkcijfers. Maar daarvoor hoef je niet de bepoepte reet van een bomexpert met diarree in beeld te brengen, terwijl zijn bips door een collega in de fontein van Ceasar's Palace wordt gewassen en hij met een tent in zijn broek in coma ligt. Tenzij deze laatste zin jou aanspreekt. In dat geval zou ik Obliterated gisteren nog aanzetten.
Obliterated is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
