Recensie
Recensie Netflix-serie 'Baby Bandito'
Het echte verhaal over deze jonge Chileense boef is vele malen interessanter dan deze serie.
Regie: Julio Jorquera Arriagada, Fernando Guzzoni, Pepa San Martín | Cast: Nicolás Contreras (Kevin), Francisca Armstrong (Génesis), Pablo Macaya (Pantera), Carmen Zabala (Mística), Lukas Vergara (Panda), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 35-43 minuten | Jaar: 2024
Baby Bandito vertelt het op ware gebeurtenissen gebaseerde verhaal van de jonge Kevin die in Chili de roof van de eeuw pleegde. Aangezien de autoriteiten nog steeds niet zeker weten hoe hij en zijn collega-criminelen dit voor elkaar kregen, is het plot flink aangevuld met bedenksels van de makers. Voor het creëren van goed entertainend drama is dat niet ongebruikelijk, maar het resultaat wijkt zo ver af van een realistisch, geloofwaardig verhaal dat het de kijkbaarheid van de serie aantast.
De jonge, berooide Kevin stuit per toeval op het plan van een stel maffiosi om geld bestemd voor geldautomaten op de luchthaven onderscheppen. Dit gekunstelde verhaalonderdeel hebben de makers ongetwijfeld bedacht om het personage niet als een doorgewinterde crimineel te laten overkomen. Maar ook een geboren boef kan sympathiek overkomen mits het personage goed wordt uitgewerkt en een gedegen achtergrondverhaal krijgt. Aldus komt deze keuze komt lui en neerbuigend over en helpt zij niet om van Kevin een innemend hoofdpersonage te maken.
De titel is goed van toepassing op het begin. De zogenaamde diefstal op de luchthaven lijkt kinderlijk eenvoudig in elkaar te zitten zonder Ocean's Eleven-achtige vernuftigheid, wat zeer teleurstellend is voor de zogenaamde roof van de eeuw. Ook de manier waarop de buit daarna wordt verborgen, namelijk begraven als een piratenschat, doet aan een kinderfilm denken. En dan is er nog de totale verbazing van veel personages wanneer de autoriteiten en slechteriken achter hen aankomen.
De makers kondigen aan het begin van elke aflevering aan dat het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen, maar bewerkt ter vermaak van de kijker en henzelf. Gaandeweg wordt dat steeds meer duidelijk. Hun fantasie is op hol geslagen en dat doet de serie geen goed. Waar de meeste films of series die gebaseerd zijn op feiten de kijker een 'ongelooflijk dat dit echt is gebeurd'-gevoel geven, is het bij Baby Bandito andersom: de kijker zal eerder twijfelen of het verhaal echt zo gegaan is, door alle chaotische ontwikkelingen die nergens op slaan.
De gebeurtenissen lijken erg willekeurig te zijn, alsof de serie op shuffle staat. Niet vanwege het ontbreken van een degelijke chronologische structuur, maar omdat ze vaak weinig met elkaar te maken hebben en net zo goed in hun eigen individuele tijdlijn kunnen plaatsvinden. Het lijkt soms totaal uit de lucht gegrepen wie wie zoekt, op het spoor is en vindt, zonder dat er echt een uitleg of reden voor wordt gegeven.
Bijpersonages zijn vaak interessanter dan de hoofdpersoon, die vooral een typische tiener is. Niets mis mee, maar andere personages zijn veel intrigerender. Dan neemt Kevin een beslissing die anderen benadeelt en niet echt overeenkomt met zijn onschuldige, ambitieuze karakter dat tot dan toe werd getoond. Ook andere personages zetten zonder goede verklaring plotseling een compleet andere koers in.
De inconsistente karakters en willekeur van gebeurtenissen geeft de serie iets chaotisch en bij vlagen zelfs surrealistisch. De logische conclusie is dat er wel ontzettend veel van de waarheid moet zijn afgeweken. De kijker verliest interesse, sympathie en uiteindelijk de aandacht. Dit leidt dan weer wel tot een totaal onvoorspelbaar einde, maar toch stelt de uiteindelijke afloop teleur. Deze is net zo chaotisch als de rest van de serie. Met grove slagen worden alle individuele personages en tijdlijnen nogal makkelijk tot een einde gedwongen.
Wie tijd en zin in heeft kan het ware verhaal achter Baby Bandito googelen, want dat is veel interessanter dan de hierop gebaseerde serie. Dit verhaal is overigens nog steeds gaande, want de echte Kevin is nog altijd op de vlucht. Wellicht kunnen we een paar jaartjes afwachten voor de werkelijke afloop, resulterend in een origineler werk gebaseerd op deze toch wel opmerkelijke geschiedenis. En dan is het natuurlijk duimen dat Baby Bandito wil verklappen hoe de roof nou eigenlijk in elkaar zat. Nog even sudderen en dan is dit onvolwassen verhaal met dito hoofdpersoon gaar.
Baby Bandito is te zien bij Netflix.
Baby Bandito vertelt het op ware gebeurtenissen gebaseerde verhaal van de jonge Kevin die in Chili de roof van de eeuw pleegde. Aangezien de autoriteiten nog steeds niet zeker weten hoe hij en zijn collega-criminelen dit voor elkaar kregen, is het plot flink aangevuld met bedenksels van de makers. Voor het creëren van goed entertainend drama is dat niet ongebruikelijk, maar het resultaat wijkt zo ver af van een realistisch, geloofwaardig verhaal dat het de kijkbaarheid van de serie aantast.
De jonge, berooide Kevin stuit per toeval op het plan van een stel maffiosi om geld bestemd voor geldautomaten op de luchthaven onderscheppen. Dit gekunstelde verhaalonderdeel hebben de makers ongetwijfeld bedacht om het personage niet als een doorgewinterde crimineel te laten overkomen. Maar ook een geboren boef kan sympathiek overkomen mits het personage goed wordt uitgewerkt en een gedegen achtergrondverhaal krijgt. Aldus komt deze keuze komt lui en neerbuigend over en helpt zij niet om van Kevin een innemend hoofdpersonage te maken.
De titel is goed van toepassing op het begin. De zogenaamde diefstal op de luchthaven lijkt kinderlijk eenvoudig in elkaar te zitten zonder Ocean's Eleven-achtige vernuftigheid, wat zeer teleurstellend is voor de zogenaamde roof van de eeuw. Ook de manier waarop de buit daarna wordt verborgen, namelijk begraven als een piratenschat, doet aan een kinderfilm denken. En dan is er nog de totale verbazing van veel personages wanneer de autoriteiten en slechteriken achter hen aankomen.
De makers kondigen aan het begin van elke aflevering aan dat het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen, maar bewerkt ter vermaak van de kijker en henzelf. Gaandeweg wordt dat steeds meer duidelijk. Hun fantasie is op hol geslagen en dat doet de serie geen goed. Waar de meeste films of series die gebaseerd zijn op feiten de kijker een 'ongelooflijk dat dit echt is gebeurd'-gevoel geven, is het bij Baby Bandito andersom: de kijker zal eerder twijfelen of het verhaal echt zo gegaan is, door alle chaotische ontwikkelingen die nergens op slaan.
De gebeurtenissen lijken erg willekeurig te zijn, alsof de serie op shuffle staat. Niet vanwege het ontbreken van een degelijke chronologische structuur, maar omdat ze vaak weinig met elkaar te maken hebben en net zo goed in hun eigen individuele tijdlijn kunnen plaatsvinden. Het lijkt soms totaal uit de lucht gegrepen wie wie zoekt, op het spoor is en vindt, zonder dat er echt een uitleg of reden voor wordt gegeven.
Bijpersonages zijn vaak interessanter dan de hoofdpersoon, die vooral een typische tiener is. Niets mis mee, maar andere personages zijn veel intrigerender. Dan neemt Kevin een beslissing die anderen benadeelt en niet echt overeenkomt met zijn onschuldige, ambitieuze karakter dat tot dan toe werd getoond. Ook andere personages zetten zonder goede verklaring plotseling een compleet andere koers in.
De inconsistente karakters en willekeur van gebeurtenissen geeft de serie iets chaotisch en bij vlagen zelfs surrealistisch. De logische conclusie is dat er wel ontzettend veel van de waarheid moet zijn afgeweken. De kijker verliest interesse, sympathie en uiteindelijk de aandacht. Dit leidt dan weer wel tot een totaal onvoorspelbaar einde, maar toch stelt de uiteindelijke afloop teleur. Deze is net zo chaotisch als de rest van de serie. Met grove slagen worden alle individuele personages en tijdlijnen nogal makkelijk tot een einde gedwongen.
Wie tijd en zin in heeft kan het ware verhaal achter Baby Bandito googelen, want dat is veel interessanter dan de hierop gebaseerde serie. Dit verhaal is overigens nog steeds gaande, want de echte Kevin is nog altijd op de vlucht. Wellicht kunnen we een paar jaartjes afwachten voor de werkelijke afloop, resulterend in een origineler werk gebaseerd op deze toch wel opmerkelijke geschiedenis. En dan is het natuurlijk duimen dat Baby Bandito wil verklappen hoe de roof nou eigenlijk in elkaar zat. Nog even sudderen en dan is dit onvolwassen verhaal met dito hoofdpersoon gaar.
Baby Bandito is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
