Recensie
Recensie NPO Start-serie 'Irvine Welsh's Crime' seizoen 2
De Schotse detective zit nog steeds vol rauwheid, emotie en overtuigend acteerwerk.
Regie: Trygve Allister Diesen, David Blair | Cast: Dougray Scott (Ray Lennox), Joanna Vanderham (Amanda Drummond), Ken Stott (Robert Toal), David Elliot (Tommy Stark), Derek Riddell (Richie Gulliver), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 46-49 minuten | Jaar: 2023
Na een jarenlange zoektocht naar een zedendelinquent lijkt rechercheur Ray Lennox eindelijk tijd te krijgen om zijn eigen trauma te verwerken. Totdat een nieuwe zaak zich aandient. Dat Irvine Welsh's Crime geen doorsnee Britse detective is, werd in het eerste seizoen al duidelijk en de opvolger gaat op dezelfde voet verder: vol rauwheid, emotie en overtuigend acteerwerk.
Na de vondst van een reeks lijken stort Lennox zich weer volledig op het werk. Op het eerste oog hebben de slachtoffers niets gemeen, maar hun verwondingen zijn gelijk en geven een boodschap af. Aan Lennox en zijn partner Drummond de taak om de connectie tussen de slachtoffers te vinden en het mysterie op te lossen. Maar hun vorige zaak, de zoektocht naar een seriemoordenaar die het op jonge meisjes gemunt had, laat Lennox ook nu niet los.
De nieuwe zaak daagt hem opnieuw uit, waardoor zijn mentale gezondheid begint te wankelen. Drank en drugs liggen op de loer en al snel komen de herinneringen aan het seksueel misbruik uit zijn jeugd weer naar boven. De rechercheur wordt weer op sublieme wijze vertolkt door de Schotse Dougray Scott, die voor het eerste seizoen een welverdiende Emmy en een Schotse BAFTA ontving. Ook in het tweede seizoen levert Scott een indrukwekkende acteerprestatie en weet hij Lennox' innerlijke strijd overtuigend en vol emotie neer te zetten.
Als decor fungeert Edinburgh, waarvan vooral het grauwe straatleven wordt getoond. Deze Schotse stad is tevens de geboorteplaats van auteur Irvine Welsh, de schrijver van het boek waarop deze serie is gebaseerd. Hoewel seizoen twee plotinhoudelijk niets meer met dit boek te maken heeft, is de serie nog steeds doordrenkt met onderwerpen die typerend zijn voor Welsh, zoals het gewone volk, de donkere kant van de mens en het vele drugsgebruik.
Een kleine vergelijking met de film Trainspotting, ook uit de koker van Welsh, is snel gemaakt. Dit tweede seizoen weet namelijk ook een goede mengelmoes van ealisme en fantasie neer te zetten. De enorm ongemakkelijke en haast lachwekkende scènes rondom de seksistische rechercheur Stark worden afgewisseld met de diepdroevige en intense herbelevingen van Lennox, met daar tussendoor surrealistische scènes vanwege zijn neiging om naar de whisky te grijpen of een lijntje coke te snuiven.
Het tweede seizoen biedt meer ruimte voor de ontwikkeling van de andere personages. Zo krijgt partner Drummond een eigen verhaallijn waarin blijkt dat ze privé helemaal niet zo preuts is als ze doet voorkomen. Ook transgender Lauren en Lennox' therapeut leren we beter kennen. Allemaal krachtige vrouwen die opstaan tegen de dominantie van de mannen die hen omringen, maar qua diepgang en intensiteit komt niemand ook maar enigszins in de buurt van Lennox.
Het eerste seizoen moet je wel gezien hebben voordat je met het tweede begint, anders zijn de vele verwijzingen en flashbacks niet te volgen. Liefhebbers van gebruikelijke Britse detectives zullen misschien moeite hebben met het botheid van deze serie, alsook de polariserende opvattingen die erin worden geuit, maar zoals de titel al aangeeft is dit geen gewone crime; dit is crime op zijn Irvine Welsh. En daar hou je van of niet.
Irvine Welsh's Crime is te zien bij NPO Start.
Na een jarenlange zoektocht naar een zedendelinquent lijkt rechercheur Ray Lennox eindelijk tijd te krijgen om zijn eigen trauma te verwerken. Totdat een nieuwe zaak zich aandient. Dat Irvine Welsh's Crime geen doorsnee Britse detective is, werd in het eerste seizoen al duidelijk en de opvolger gaat op dezelfde voet verder: vol rauwheid, emotie en overtuigend acteerwerk.
Na de vondst van een reeks lijken stort Lennox zich weer volledig op het werk. Op het eerste oog hebben de slachtoffers niets gemeen, maar hun verwondingen zijn gelijk en geven een boodschap af. Aan Lennox en zijn partner Drummond de taak om de connectie tussen de slachtoffers te vinden en het mysterie op te lossen. Maar hun vorige zaak, de zoektocht naar een seriemoordenaar die het op jonge meisjes gemunt had, laat Lennox ook nu niet los.
De nieuwe zaak daagt hem opnieuw uit, waardoor zijn mentale gezondheid begint te wankelen. Drank en drugs liggen op de loer en al snel komen de herinneringen aan het seksueel misbruik uit zijn jeugd weer naar boven. De rechercheur wordt weer op sublieme wijze vertolkt door de Schotse Dougray Scott, die voor het eerste seizoen een welverdiende Emmy en een Schotse BAFTA ontving. Ook in het tweede seizoen levert Scott een indrukwekkende acteerprestatie en weet hij Lennox' innerlijke strijd overtuigend en vol emotie neer te zetten.
Als decor fungeert Edinburgh, waarvan vooral het grauwe straatleven wordt getoond. Deze Schotse stad is tevens de geboorteplaats van auteur Irvine Welsh, de schrijver van het boek waarop deze serie is gebaseerd. Hoewel seizoen twee plotinhoudelijk niets meer met dit boek te maken heeft, is de serie nog steeds doordrenkt met onderwerpen die typerend zijn voor Welsh, zoals het gewone volk, de donkere kant van de mens en het vele drugsgebruik.
Een kleine vergelijking met de film Trainspotting, ook uit de koker van Welsh, is snel gemaakt. Dit tweede seizoen weet namelijk ook een goede mengelmoes van ealisme en fantasie neer te zetten. De enorm ongemakkelijke en haast lachwekkende scènes rondom de seksistische rechercheur Stark worden afgewisseld met de diepdroevige en intense herbelevingen van Lennox, met daar tussendoor surrealistische scènes vanwege zijn neiging om naar de whisky te grijpen of een lijntje coke te snuiven.
Het tweede seizoen biedt meer ruimte voor de ontwikkeling van de andere personages. Zo krijgt partner Drummond een eigen verhaallijn waarin blijkt dat ze privé helemaal niet zo preuts is als ze doet voorkomen. Ook transgender Lauren en Lennox' therapeut leren we beter kennen. Allemaal krachtige vrouwen die opstaan tegen de dominantie van de mannen die hen omringen, maar qua diepgang en intensiteit komt niemand ook maar enigszins in de buurt van Lennox.
Het eerste seizoen moet je wel gezien hebben voordat je met het tweede begint, anders zijn de vele verwijzingen en flashbacks niet te volgen. Liefhebbers van gebruikelijke Britse detectives zullen misschien moeite hebben met het botheid van deze serie, alsook de polariserende opvattingen die erin worden geuit, maar zoals de titel al aangeeft is dit geen gewone crime; dit is crime op zijn Irvine Welsh. En daar hou je van of niet.
Irvine Welsh's Crime is te zien bij NPO Start.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
