search
Recensie Netflix-serie 'Kuvvetli Bir Alkis'
Recensie

Recensie Netflix-serie 'Kuvvetli Bir Alkis'

Absurdistische dramedie over dysfunctionele relaties en de zin van het leven verzandt in interessantdoenerij.

Regie: Berkun Oya | Cast: Aslihan Gürbüz (Zeynep), Fatih Artman (Mehmet), Rezdar Tastan (kind Metin), Eyüp Mert Ilkis (tiener Metin), Cihat Suvarioglu (volwassen Metin), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 23-37 minuten | Jaar: 2024

Kuvvetli Bir Alkis ('een krachtig applaus') zou eigenlijk een waarschuwingssticker moeten hebben die duidelijk maakt dat deze serie alleen geschikt is voor mensen die van absurde komedie en filosofisch geneuzel houden. Voor ieder ander is deze serie namelijk pure horror. De kijker wordt 'getrakteerd' op volwassen mannen die in de baarmoeder over fruit praten, een deprimerend rapnummer over de zin van het leven uitgevoerd door een twaalfjarige, een huwelijk waarin híj het liefst kijkt hoe zíj mediteert (tot irritatie van die laatste) en natuurlijk heel veel ongemakkelijk gestaar in de camera. Dit is echt alleen leuk voor de liefhebber.

In Kuvvetli Bir Alkis draait alles om de dynamiek tussen vader Mehmet, moeder Zeynep en zoon Metin. We volgen Metin in de baarmoeder, als vroegwijs kind en in de jaren dat hij een baard heeft en eruitziet als een Turkse Bradley Cooper. Metin is nogal zwaar op de hand en constant op zoek naar een doel in zijn leven. Zeynep is nogal zwaar op de hand en bemoedert Metin op verstikkende wijze. Mehmet is nogal zwaar op de hand en verschuilt zich achter sarcastische blikken en opmerkingen. Hij lijkt verder weinig geïnteresseerd in zijn zoon. Ja, een gezellig stel.

Het punt met absurde humor is dat die zichzelf vaak enorm serieus neemt. Dat geldt ook voor Kuvvetli Bir Alkis, al zal schrijver en regisseur Berkun Oya mogelijk het tegendeel beweren. Deze serie mist de relativerende luchtigheid van absurdistische voorgangers als Doctor Who, BoJack Horseman of Monty Python's Flying Circus. Net die laatste serie bestaat Kuvvetli Bir Alkis eigenlijk uit een reeks sketches, met de ontwikkeling van Metin en het gezin als rode draad. Zoals de titel al aangeeft hebben het scenario en de mise-en-scène vaak veel weg van toneel. Niet direct de handigste keuze voor een televisieserie.

Aan de andere kant wordt het medium goed benut om de absurde taferelen, bevreemdende overgangen en overkoepelende werkelijkheid te laten ervaren. Locaties veranderen plotseling, mensen bevriezen in hun pose, dialogen worden in gedachten gevoerd en er is zelfs een scène die een appartement gewoon als televisieset met decorstukken toont. Ja, lekker meta allemaal. De serie stemt ook wel tot nadenken en heeft soms best gevatte dialogen, maar vervalt te vaak in interessantdoenerij.

Kuvvetli Bir Alkis bevat de juiste acteurs om Oya's visie vorm te geven. Aslihan Gürbüz en Fatih Artman als botsend echtpaar kunnen met een stalen gezicht allerlei rare teksten opzeggen en het volgende moment van de ene in de andere emotie tuimelen. Het schrikeffect daarvan is een trucje waar je maar tegen moet kunnen, want het wordt heel vaak herhaald. Rezdar Tastan, Eyüp Mert Ilkis en Cihat Suvarioglu, als Metin in oplopende levensfases, zijn irritant en deprimerend. Dat is de bedoeling, dus dat doen ze goed. De acteurs verdienen een krachtig applaus, maar de serie als geheel zeker niet.

★★☆☆☆

Kuvvetli Bir Alkis is te zien bij Netflix.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.

Aanbevolen artikelen