Recensie
'The Believers': tot de laatste aflevering blijft het gissen waar dit verhaal naartoe zal gaan
Drie ondernemers zetten een boeddhistische tempel om in een geldmachine.
Regie: Wattanapong Wongwan | Cast: Teeradon Supapunpinyo (Win), Pachara Chirathivat (Game), Achiraya Nitibhon (Dear), Surasee Patham (Abbot Kiw), Channarong Khuntee-tao (Tang) e.a. | Afleveringen: 9 | Speelduur: 37-59 minuten | Jaar: 2024
Drie jonge ondernemers zien hun dromen uiteenspatten wanneer een door hen ontwikkeld computerspel wordt gehackt en al zijn marktwaarde verliest. Omdat ze voor de ontwikkeling van het spel een flinke lening hadden afgesloten, blijven ze zitten met een fikse schuld. Voor de afbetaling daarvan stuit het drietal op een wel heel creatieve oplossing: een boeddhistische tempel opkopen en uitbuiten.
Doordat The Believers direct begint met het moment dat alles in gang zet krijgen we niet echt de kans om de personages te leren kennen alvorens de situatie escaleert. Dat heeft echter een positief effect op de kijkervaring, want het achterhouden van informatie zorgt ervoor dat hun handelingen en motivaties mysterieus en spannend zijn. De moraliteit van de personages speelt al snel een rol wanneer de tempel een plek wordt voor dubieuze praktijken zoals de productie van harddrugs.
Religie en kapitalisme kruisten elkaar eerder op vergelijkbare wijze in Ozark, waarin een kerk werd gebouwd om geld te kunnen witwassen. Ook The Believers roept de vraag op hoe ethisch het is om een tempel te runnen wanneer commercieel gewin de voornaamste reden is, maar laat de antwoorden aan de kijker. Dat die geen waarheid opgedrongen krijgt maar zelf over deze vraagstukken mag nadenken, maakt duidelijk dat de makers hun publiek serieus nemen.
Het verhaal krijgt een extra wending en thematisch uitbreiding met de introductie van een personage dat geen interesse heeft in het geld dat in de tempel omgaat, maar wel een ziekelijk verlangen naar macht heeft. Hierdoor komt zijn doel, het vergaren van populariteit, gelijk te staan aan dat van de ondernemers: zo veel mogelijk geld verdienen met de tempel door dus zo veel mogelijk bezoekers te trekken. Dat dit niet onopgemerkt blijft bij prominente politieke figuren, onderstreept hoe kapitaal voor politieke macht kan zorgen.
The Believers bevat bijna nergens ook maar een vleugje voorspelbaarheid. Het enige dat steevast terugkomt is dat de situatie alsmaar escaleert. Ondanks de toenemende stress bij de personages blijft het camerawerk vrij statisch. Als hier een ontwikkeling in had gezeten, had dit wellicht gezorgd voor meer dynamiek en het was het makkelijker geweest om met de personages mee te leven.
Er zijn tal van series waarin de thematiek zodanig de boventoon voert dat die afbreuk doet aan de spanningsboog, maar The Believers heeft daar gelukkig geen last van. De serie snijdt allerlei thema's aan en roept volop vragen op, maar behoudt een stevige focus op het plot. Door de goed uitgewerkte personages en plotlijnen blijft het tot de laatste aflevering gissen waar het verhaal naartoe zal gaan. Het einde maakt veel waar en biedt tegelijkertijd perspectief voor een volgend seizoen.
The Believers is te zien bij Netflix.
Drie jonge ondernemers zien hun dromen uiteenspatten wanneer een door hen ontwikkeld computerspel wordt gehackt en al zijn marktwaarde verliest. Omdat ze voor de ontwikkeling van het spel een flinke lening hadden afgesloten, blijven ze zitten met een fikse schuld. Voor de afbetaling daarvan stuit het drietal op een wel heel creatieve oplossing: een boeddhistische tempel opkopen en uitbuiten.
Doordat The Believers direct begint met het moment dat alles in gang zet krijgen we niet echt de kans om de personages te leren kennen alvorens de situatie escaleert. Dat heeft echter een positief effect op de kijkervaring, want het achterhouden van informatie zorgt ervoor dat hun handelingen en motivaties mysterieus en spannend zijn. De moraliteit van de personages speelt al snel een rol wanneer de tempel een plek wordt voor dubieuze praktijken zoals de productie van harddrugs.
Religie en kapitalisme kruisten elkaar eerder op vergelijkbare wijze in Ozark, waarin een kerk werd gebouwd om geld te kunnen witwassen. Ook The Believers roept de vraag op hoe ethisch het is om een tempel te runnen wanneer commercieel gewin de voornaamste reden is, maar laat de antwoorden aan de kijker. Dat die geen waarheid opgedrongen krijgt maar zelf over deze vraagstukken mag nadenken, maakt duidelijk dat de makers hun publiek serieus nemen.
Het verhaal krijgt een extra wending en thematisch uitbreiding met de introductie van een personage dat geen interesse heeft in het geld dat in de tempel omgaat, maar wel een ziekelijk verlangen naar macht heeft. Hierdoor komt zijn doel, het vergaren van populariteit, gelijk te staan aan dat van de ondernemers: zo veel mogelijk geld verdienen met de tempel door dus zo veel mogelijk bezoekers te trekken. Dat dit niet onopgemerkt blijft bij prominente politieke figuren, onderstreept hoe kapitaal voor politieke macht kan zorgen.
The Believers bevat bijna nergens ook maar een vleugje voorspelbaarheid. Het enige dat steevast terugkomt is dat de situatie alsmaar escaleert. Ondanks de toenemende stress bij de personages blijft het camerawerk vrij statisch. Als hier een ontwikkeling in had gezeten, had dit wellicht gezorgd voor meer dynamiek en het was het makkelijker geweest om met de personages mee te leven.
Er zijn tal van series waarin de thematiek zodanig de boventoon voert dat die afbreuk doet aan de spanningsboog, maar The Believers heeft daar gelukkig geen last van. De serie snijdt allerlei thema's aan en roept volop vragen op, maar behoudt een stevige focus op het plot. Door de goed uitgewerkte personages en plotlijnen blijft het tot de laatste aflevering gissen waar het verhaal naartoe zal gaan. Het einde maakt veel waar en biedt tegelijkertijd perspectief voor een volgend seizoen.
The Believers is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan The Believers te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee
