Recensie
Recensie Prime Video-serie 'Chloe'
Deze dramaserie verdient een like, maar een follow mag uitblijven.
Regie: Alice Seabright | Cast: Erin Doherty (Becky Green), Poppy Gilbert (Chloe Fairbourne), Billy Howle (Elliot Fairbourne), Pippa Bennett-Warner (Livia), Lisa Palfrey (Pam Green), e.a. | Aantal afleveringen: 6 | Speelduur: 54-57 minuten | Jaar: 2022
Een herkenbare situatie voor velen: het is nacht en je had eigenlijk al uren moeten slapen, maar bent in plaats daarvan doelloos aan het scrollen op sociale media. De geweldige levens van nog-net-niet-onbekenden flitsen voorbij. De vraag borrelt op waarom je eigen leven niet zo mooi is. Helaas is een nacht als deze voor Becky Green geen uitzondering, maar regel. Ze is gekluisterd aan haar scherm door het schijnbaar perfecte leven van ene Chloe Fairbourne. Hoe ver zal deze obsessie gaan?
Erg ver, zo blijkt. Op een nacht verschijnt een cryptisch bericht van Chloe op haar tijdlijn dat insinueert dat ze haar leven heeft beëindigd. Na wat onderzoek blijkt ze inderdaad niet meer te leven en bezoekt Becky haar begrafenis op een afstandje. Vervolgens glibbert ze zichzelf in de levens van Chloe's vrienden, waarna de kleine leugentjes zichzelf al snel opstapelen. Becky wil het leven van Chloe nabootsen en misschien zelfs haar plek innemen. En zo wordt haar alter ego Sasha geboren.
Chloe begint meteen sterk met twee afleveringen waarin Becky vergaande stappen neemt om Chloe's vriendengroep binnen te wurmen. De bravoure en overtuiging waarmee ze dit doet, zijn griezelig te noemen. Het zorgt voor onderhuidse spanning, voortkomend uit de vraag hoe ver ze uiteindelijk zal gaan. Tegelijkertijd roept dit begin ook vragen op over Becky's eigen leven, dat vooral bestaat uit het verzorgen van haar dementerende moeder. Haar behoefte aan een ander leven lijkt geboren uit een drang te ontsnappen aan haar huidige bestaan.
De serie bedient zich van kritiek op sociale media en kaart ook het podcastfenomeen aan. Zo wordt Becky een ware podcastexpert en weet ze zich met haar nieuw verworven kennis door gesprekken heen te bluffen. Helaas gaat de kritiek niet verder dan de geijkte wijsheden als "vergelijk jezelf niet met anderen" en "niet alles op sociale media is wat het lijkt". Als boodschap te makkelijk en al enorm vaak op dezelfde manier geuit.
Naarmate de serie vordert wordt de spanning steeds meer opgebouwd. Met al haar leugens construeert Becky een kaartenhuis dat steeds groter wordt, waarvan je weet dat het een keer instort. De spanning is hierdoor om te snijden, maar het is jammer dat Becky nooit zo ver gaat als de eerste afleveringen doen vermoeden. Er wordt niet doorgepakt op het sterke begin en hierdoor is de tweede helft van Chloe bij tijden een sleur.
Het begin van de serie overtuigt door geloofwaardigheid. Door de subtiele opstapeling van leugens raakt Becky, samen met alle slachtoffers, steeds meer verstrikt in haar web van bedrog. De geloofwaardigheid zwakt echter zeer af in de tweede helft doordat al haar leugens geloofd worden en haar plannen te goed lukken. Vooral een specifieke relatie komt vanuit het niets. Dit gebrek aan geloofwaardigheid doet helaas afbreuk aan de spanning.
Gelukkig doet Erin Doherty het enorm goed als Becky/Sasha. De manier waarop ze ineens totaal kan veranderen van emotie en uitstraling is enorm knap. Lisa Palfrey weet ook subliem de verwarring en emotie te portretteren van haar dementerende moeder. De scènes tussen de twee zijn warm en menselijk en schijnen een licht op de zachtere kant van Becky. Helaas weet de rest van de cast hen niet te evenaren en verlopen vooral de scènes met Pippa Bennett-Warner als Livia stroef.
Uiteindelijk schuilt er meer achter het leven van Chloe en haar vriendengroep dat zich steeds verder openbaart. Het blijft boeiend genoeg om de volgende onthulling te vernemen, maar als kijker zal je nooit enthousiast naar de afstandsbediening grijpen om zo snel mogelijk aan de volgende aflevering te beginnen. Chloe verdient een like, maar is geen follow waardig.
Chloe is te zien bij Prime Video.
Een herkenbare situatie voor velen: het is nacht en je had eigenlijk al uren moeten slapen, maar bent in plaats daarvan doelloos aan het scrollen op sociale media. De geweldige levens van nog-net-niet-onbekenden flitsen voorbij. De vraag borrelt op waarom je eigen leven niet zo mooi is. Helaas is een nacht als deze voor Becky Green geen uitzondering, maar regel. Ze is gekluisterd aan haar scherm door het schijnbaar perfecte leven van ene Chloe Fairbourne. Hoe ver zal deze obsessie gaan?
Erg ver, zo blijkt. Op een nacht verschijnt een cryptisch bericht van Chloe op haar tijdlijn dat insinueert dat ze haar leven heeft beëindigd. Na wat onderzoek blijkt ze inderdaad niet meer te leven en bezoekt Becky haar begrafenis op een afstandje. Vervolgens glibbert ze zichzelf in de levens van Chloe's vrienden, waarna de kleine leugentjes zichzelf al snel opstapelen. Becky wil het leven van Chloe nabootsen en misschien zelfs haar plek innemen. En zo wordt haar alter ego Sasha geboren.
Chloe begint meteen sterk met twee afleveringen waarin Becky vergaande stappen neemt om Chloe's vriendengroep binnen te wurmen. De bravoure en overtuiging waarmee ze dit doet, zijn griezelig te noemen. Het zorgt voor onderhuidse spanning, voortkomend uit de vraag hoe ver ze uiteindelijk zal gaan. Tegelijkertijd roept dit begin ook vragen op over Becky's eigen leven, dat vooral bestaat uit het verzorgen van haar dementerende moeder. Haar behoefte aan een ander leven lijkt geboren uit een drang te ontsnappen aan haar huidige bestaan.
De serie bedient zich van kritiek op sociale media en kaart ook het podcastfenomeen aan. Zo wordt Becky een ware podcastexpert en weet ze zich met haar nieuw verworven kennis door gesprekken heen te bluffen. Helaas gaat de kritiek niet verder dan de geijkte wijsheden als "vergelijk jezelf niet met anderen" en "niet alles op sociale media is wat het lijkt". Als boodschap te makkelijk en al enorm vaak op dezelfde manier geuit.
Naarmate de serie vordert wordt de spanning steeds meer opgebouwd. Met al haar leugens construeert Becky een kaartenhuis dat steeds groter wordt, waarvan je weet dat het een keer instort. De spanning is hierdoor om te snijden, maar het is jammer dat Becky nooit zo ver gaat als de eerste afleveringen doen vermoeden. Er wordt niet doorgepakt op het sterke begin en hierdoor is de tweede helft van Chloe bij tijden een sleur.
Het begin van de serie overtuigt door geloofwaardigheid. Door de subtiele opstapeling van leugens raakt Becky, samen met alle slachtoffers, steeds meer verstrikt in haar web van bedrog. De geloofwaardigheid zwakt echter zeer af in de tweede helft doordat al haar leugens geloofd worden en haar plannen te goed lukken. Vooral een specifieke relatie komt vanuit het niets. Dit gebrek aan geloofwaardigheid doet helaas afbreuk aan de spanning.
Gelukkig doet Erin Doherty het enorm goed als Becky/Sasha. De manier waarop ze ineens totaal kan veranderen van emotie en uitstraling is enorm knap. Lisa Palfrey weet ook subliem de verwarring en emotie te portretteren van haar dementerende moeder. De scènes tussen de twee zijn warm en menselijk en schijnen een licht op de zachtere kant van Becky. Helaas weet de rest van de cast hen niet te evenaren en verlopen vooral de scènes met Pippa Bennett-Warner als Livia stroef.
Uiteindelijk schuilt er meer achter het leven van Chloe en haar vriendengroep dat zich steeds verder openbaart. Het blijft boeiend genoeg om de volgende onthulling te vernemen, maar als kijker zal je nooit enthousiast naar de afstandsbediening grijpen om zo snel mogelijk aan de volgende aflevering te beginnen. Chloe verdient een like, maar is geen follow waardig.
Chloe is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
