Recensie
Recensie Netflix-serie 'Resident Evil'
De zoveelste Resident Evil-verfilming zit vol breinenvreters, maar mist zelf helaas een goed stel hersens.
Regie: Rachel Goldberg, Bronwen Hughes, Rob Seidenglanz, e.a. | Cast: Ella Balinska (Jade Wesker), Lance Reddick (Albert Wesker), Siena Agudong (Billie Wesker), Paola Nuñez (Evelyn Marcus), Tamara Smart (Young Jada Wesker), e.a. | Aantal afleveringen: 8 | Speelduur: 46-63 minuten | Jaar: 2022
Resident Evil doet zijn onderwerp eer aan, want als een ware zombie blijft deze franchise maar terugkomen. Na diverse speel- en animatiefilms, een animeserie en een recente reboot doet nu Netflix een poging de gelijknamige videogamereeks te verfilmen. Maar misschien is de tijd gekomen om eindelijk eens op het hoofd te richten en deze franchise voor altijd dood te laten liggen.
De serie Resident Evil werkt met twee tijdlijnen. In 2022 zien we hoe medicatie-ontwikkeling van de Umbrella Corporation resulteert in het beruchte T-virus. Wetenschapper Albert Wesker is een belangrijke speler in deze creatie, maar we zien hem ook als liefhebbende vader met zijn dochters Jade en Billie in het speciale Umbrella-dorp vertoeven. Veertien jaar later is de wereld vergaan en zien we een nu volwassen Jade onderzoek doen naar het virus en degenen die erdoor zijn geïnfecteerd.
Er wordt geen tijd verspild om de kijker eraan te herinneren waar hij naar kijkt. Binnen tien minuten knalt er een gigantische zombierups uit de grond die huishoudt alsof hij in een Tell Sell-reclame zit. Dit begin is al meteen zo over-the top en ondoordacht dat direct de toon wordt gezet voor de rest van het seizoen. Personages worden omringd door tientallen zombies op de grond gegooid, om er vervolgens zonder kleerscheuren vanaf te komen, wat de serie meteen van alle spanning ontdoet.
Dit hoeft per se een probleem te zijn. De serie lijkt gelukkig de dwaasheid, die zo kenmerkend is voor de Resident Evil-videogames, te omarmen. Het plot is enorm ingewikkeld en de gore van Evil Dead-niveau. Ook de Umbrella Corporation is heerlijk overdreven in zijn slechtheid. De schurken zijn zo stripboekachtig slecht dat het bijna komisch wordt.
Dit klinkt sommigen misschien als muziek in de oren en het lijkt ook best een frisse en leuke invalshoek. Althans, in het begin. Helaas blijkt al snel dat de serie zichzelf veel te serieus neemt om deze gekkigheid eer aan te doen. Naarmate de afleveringen vorderen wordt het verhaal steeds gecompliceerder, waardoor er uiteindelijk vrijwel niets meer van te volgen is en het ook niet meer kan boeien. Maak je maar klaar om meerdere keren "Waarom?!" naar het scherm te schreeuwen, wanneer de personages weer eens onthutsende beslissingen nemen.
Ook de 2022-tijdlijn is er een van rare keuzes. Er wordt ingezet op het middelbareschooldrama van Jade en Billie, maar met een dreigende zombie-apocalyps op de achtergrond voelt dit wat misplaatst. Toch heeft de neergezette wereld best potentie. De extreem nette nepwijk van Umbrella, vol bevoorrechte inwoners, contrasteert mooi met de uit elkaar vallende wereld daarbuiten. Maar zoals met meer elementen wordt er onvoldoende op doorgepakt om indruk te maken. Een lichtpuntje is er in de vorm van Lance Reddick, die met gelaagdheid en warmte de rol van Albert Wesker heel anders invult dan gebruikelijk is bij dit personage.
Er wordt op diverse manieren teruggegrepen op het bronmateriaal. Bepaalde locaties en personages, waarvan enkele iconische vijanden, passeren de revue, wat bij fans zal zorgen voor een feest der herkenning. Toch wekken de vele verwijzingen naar de videogames de indruk van een afgevinkte checklist van elementen waarvan de makers dachten dat de fans ze zouden willen zien. En helaas gaan deze cadeautjes gepaard met enorm achterhaalde CGI. Het originele Resident Evil uit 1996 heeft gebeld en wil zijn tussenfilmpjes terug.
Resident Evil is te zien bij Netflix.
Resident Evil doet zijn onderwerp eer aan, want als een ware zombie blijft deze franchise maar terugkomen. Na diverse speel- en animatiefilms, een animeserie en een recente reboot doet nu Netflix een poging de gelijknamige videogamereeks te verfilmen. Maar misschien is de tijd gekomen om eindelijk eens op het hoofd te richten en deze franchise voor altijd dood te laten liggen.
De serie Resident Evil werkt met twee tijdlijnen. In 2022 zien we hoe medicatie-ontwikkeling van de Umbrella Corporation resulteert in het beruchte T-virus. Wetenschapper Albert Wesker is een belangrijke speler in deze creatie, maar we zien hem ook als liefhebbende vader met zijn dochters Jade en Billie in het speciale Umbrella-dorp vertoeven. Veertien jaar later is de wereld vergaan en zien we een nu volwassen Jade onderzoek doen naar het virus en degenen die erdoor zijn geïnfecteerd.
Er wordt geen tijd verspild om de kijker eraan te herinneren waar hij naar kijkt. Binnen tien minuten knalt er een gigantische zombierups uit de grond die huishoudt alsof hij in een Tell Sell-reclame zit. Dit begin is al meteen zo over-the top en ondoordacht dat direct de toon wordt gezet voor de rest van het seizoen. Personages worden omringd door tientallen zombies op de grond gegooid, om er vervolgens zonder kleerscheuren vanaf te komen, wat de serie meteen van alle spanning ontdoet.
Dit hoeft per se een probleem te zijn. De serie lijkt gelukkig de dwaasheid, die zo kenmerkend is voor de Resident Evil-videogames, te omarmen. Het plot is enorm ingewikkeld en de gore van Evil Dead-niveau. Ook de Umbrella Corporation is heerlijk overdreven in zijn slechtheid. De schurken zijn zo stripboekachtig slecht dat het bijna komisch wordt.
Dit klinkt sommigen misschien als muziek in de oren en het lijkt ook best een frisse en leuke invalshoek. Althans, in het begin. Helaas blijkt al snel dat de serie zichzelf veel te serieus neemt om deze gekkigheid eer aan te doen. Naarmate de afleveringen vorderen wordt het verhaal steeds gecompliceerder, waardoor er uiteindelijk vrijwel niets meer van te volgen is en het ook niet meer kan boeien. Maak je maar klaar om meerdere keren "Waarom?!" naar het scherm te schreeuwen, wanneer de personages weer eens onthutsende beslissingen nemen.
Ook de 2022-tijdlijn is er een van rare keuzes. Er wordt ingezet op het middelbareschooldrama van Jade en Billie, maar met een dreigende zombie-apocalyps op de achtergrond voelt dit wat misplaatst. Toch heeft de neergezette wereld best potentie. De extreem nette nepwijk van Umbrella, vol bevoorrechte inwoners, contrasteert mooi met de uit elkaar vallende wereld daarbuiten. Maar zoals met meer elementen wordt er onvoldoende op doorgepakt om indruk te maken. Een lichtpuntje is er in de vorm van Lance Reddick, die met gelaagdheid en warmte de rol van Albert Wesker heel anders invult dan gebruikelijk is bij dit personage.
Er wordt op diverse manieren teruggegrepen op het bronmateriaal. Bepaalde locaties en personages, waarvan enkele iconische vijanden, passeren de revue, wat bij fans zal zorgen voor een feest der herkenning. Toch wekken de vele verwijzingen naar de videogames de indruk van een afgevinkte checklist van elementen waarvan de makers dachten dat de fans ze zouden willen zien. En helaas gaan deze cadeautjes gepaard met enorm achterhaalde CGI. Het originele Resident Evil uit 1996 heeft gebeld en wil zijn tussenfilmpjes terug.
Resident Evil is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
