Recensie
Recensie Netflix-serie 'Treason'
Tikkeltje ongeloofwaardig, maar het plot is mooi verdeeld over vijf afleveringen.
Regie: Louise Hooper, Sarah O'Gorman | Cast: Charlie Cox (Adam Lawrence), Olga Kurylenko (Kara), Ciarán Hinds (Martin Angelis), Oona Chaplin (Maddy), Adam James (Patrick Hamilton), e.a. | Aantal afleveringen: 5 | Speelduur: 37-44 minuten | Jaar: 2022
Menig film of serie doet het: openen met een spannend moment en dan ineens gaan we naar "X dagen/weken eerder". Dat toekomstbeeld waar je een klein voorproefje van krijgt is nooit de kern, maar slechts iets dat je moet motiveren om te blijven kijken zodat je leert hoe het verhaal zich uiteindelijk tot die situatie ontwikkelt. Het is in ieder geval niet spannend. Treason begint ook zo, maar wanneer dat moment later terugkeert begrijp je dat deze serie her en der de zaken iets anders aanpakt. Zelfs in kleine doses is originaliteit verfrissend.
Het hoofd van MI6 wordt vergiftigd, waardoor Adam Lawrence de leiding krijgt over de beroemde Britse inlichtingendienst. Maar de dame die zijn voorganger het ziekenhuis in heeft geholpen, een Russische ex-spion genaamd Kara, laat hem weten dat Adams weg naar de top volledig is georkestreerd door de Russen. Deze onthulling is pas het begin van heel wat verraad en de blootlegging van een groter complot.
Dat complot wordt niet onnodig over een verplicht aantal afleveringen uitgestrekt, maar gewoon in een passend tempo ontrafeld tot het zijn einde bereikt. Ook zijn er geen onnodige zijpaadjes of ellenlange dialogen om de boel op te vullen. Daar mogen meer hedendaagse series een voorbeeld aan nemen. Alleen is het complot niet bijzonder geloofwaardig.
Neem Adams vrouw. Die werkt niet voor MI6, maar desalniettemin wil ze keer op keer graag precies weten wat er aan de hand is. Niet omdat ze stiekem een spion is, maar omdat de vrouw van een geheim agent graag geïnformeerd is zodat ze er binnen het gezin rekening mee kan houden. Ook Adams twee kinderen vragen hem af en toe of hij even wil uitleggen wat er allemaal speelt.
Het complot is ook een beetje aan de grote kant. Er lopen meerdere zaken die heel toevallig nu allemaal hun conclusie bereiken. Het zorgt voor een hoop verraad van alle kanten en dat is dan ook de titel van deze serie, maar het is een beetje vergezocht. Zo houdt de CIA blijkbaar al jaren een oogje houdt op Adam uit argwaan jegens zijn groei binnen MI6 en komt uitgerekend nu in actie.
Ondanks dat er uit het niets ineens een hoop gaande is blijft het allemaal wel prima te volgen. Treason maakt zich niet schuldig aan alles uitleggen via gesprekken, maar laat zien wat er gebeurt (waar we vervolgens zelf de verkeerde conclusies uit trekken). Waar je minder goed de vinger op kan leggen is wie het hoofdpersonage van deze serie is. Je zou denken dat Adam dat is, want die wordt gespeeld door Charlie Cox (Daredevil, Boardwalk Empire) die op de poster staat, maar Kara krijgt ook heel schermtijd.
En al gauw ligt er veel focus op Adams vrouw. Eigenlijk is zij de enige wiens achtergrond je leert kennen, inclusief de emotionele. Ze is Adams tweede vrouw en niet de biologische moeder van hun twee kinderen, maar beschermt haar stiefkinderen alsof ze haar eigen vlees en bloed zijn. Echter, in de eerste aflevering is zij absoluut een secundair personage.
Haar gevoelens komen meer ter sprake dat die van Adam zelf. Halverwege de eerste aflevering ontdekt hij dat zijn hele carrière schijn is, maar de mentale impact die dat op hem heeft laten de makers links liggen. Want voordat die aflevering is afgelopen rollen we al de volgende grote gebeurtenis in.
Dus Treason neemt qua plot behoorlijk wat hooi op haar vork, heeft geen duidelijk hoofdpersonage en maakt niet altijd baan vrij voor emotie. Maar de schrijvers hebben het wel consistent gedoseerd, waardoor het een soepele, snelle rit is van de eerste naar de laatste aflevering.
Treason is te zien bij Netflix.
Menig film of serie doet het: openen met een spannend moment en dan ineens gaan we naar "X dagen/weken eerder". Dat toekomstbeeld waar je een klein voorproefje van krijgt is nooit de kern, maar slechts iets dat je moet motiveren om te blijven kijken zodat je leert hoe het verhaal zich uiteindelijk tot die situatie ontwikkelt. Het is in ieder geval niet spannend. Treason begint ook zo, maar wanneer dat moment later terugkeert begrijp je dat deze serie her en der de zaken iets anders aanpakt. Zelfs in kleine doses is originaliteit verfrissend.
Het hoofd van MI6 wordt vergiftigd, waardoor Adam Lawrence de leiding krijgt over de beroemde Britse inlichtingendienst. Maar de dame die zijn voorganger het ziekenhuis in heeft geholpen, een Russische ex-spion genaamd Kara, laat hem weten dat Adams weg naar de top volledig is georkestreerd door de Russen. Deze onthulling is pas het begin van heel wat verraad en de blootlegging van een groter complot.
Dat complot wordt niet onnodig over een verplicht aantal afleveringen uitgestrekt, maar gewoon in een passend tempo ontrafeld tot het zijn einde bereikt. Ook zijn er geen onnodige zijpaadjes of ellenlange dialogen om de boel op te vullen. Daar mogen meer hedendaagse series een voorbeeld aan nemen. Alleen is het complot niet bijzonder geloofwaardig.
Neem Adams vrouw. Die werkt niet voor MI6, maar desalniettemin wil ze keer op keer graag precies weten wat er aan de hand is. Niet omdat ze stiekem een spion is, maar omdat de vrouw van een geheim agent graag geïnformeerd is zodat ze er binnen het gezin rekening mee kan houden. Ook Adams twee kinderen vragen hem af en toe of hij even wil uitleggen wat er allemaal speelt.
Het complot is ook een beetje aan de grote kant. Er lopen meerdere zaken die heel toevallig nu allemaal hun conclusie bereiken. Het zorgt voor een hoop verraad van alle kanten en dat is dan ook de titel van deze serie, maar het is een beetje vergezocht. Zo houdt de CIA blijkbaar al jaren een oogje houdt op Adam uit argwaan jegens zijn groei binnen MI6 en komt uitgerekend nu in actie.
Ondanks dat er uit het niets ineens een hoop gaande is blijft het allemaal wel prima te volgen. Treason maakt zich niet schuldig aan alles uitleggen via gesprekken, maar laat zien wat er gebeurt (waar we vervolgens zelf de verkeerde conclusies uit trekken). Waar je minder goed de vinger op kan leggen is wie het hoofdpersonage van deze serie is. Je zou denken dat Adam dat is, want die wordt gespeeld door Charlie Cox (Daredevil, Boardwalk Empire) die op de poster staat, maar Kara krijgt ook heel schermtijd.
En al gauw ligt er veel focus op Adams vrouw. Eigenlijk is zij de enige wiens achtergrond je leert kennen, inclusief de emotionele. Ze is Adams tweede vrouw en niet de biologische moeder van hun twee kinderen, maar beschermt haar stiefkinderen alsof ze haar eigen vlees en bloed zijn. Echter, in de eerste aflevering is zij absoluut een secundair personage.
Haar gevoelens komen meer ter sprake dat die van Adam zelf. Halverwege de eerste aflevering ontdekt hij dat zijn hele carrière schijn is, maar de mentale impact die dat op hem heeft laten de makers links liggen. Want voordat die aflevering is afgelopen rollen we al de volgende grote gebeurtenis in.
Dus Treason neemt qua plot behoorlijk wat hooi op haar vork, heeft geen duidelijk hoofdpersonage en maakt niet altijd baan vrij voor emotie. Maar de schrijvers hebben het wel consistent gedoseerd, waardoor het een soepele, snelle rit is van de eerste naar de laatste aflevering.
Treason is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
