Recensie
Recensie Prime Video-serie 'Panduloria'
Het Gilde van de Gulden Draeck is terug, met scherpere grappen, kritischere tonen en een hogere productiewaarde.
Regie: Jan Gitsels, Thijs van Domburg | Cast: Jan-Paul Buijs (Theuderic Achtervoet), Korneel Evers (Cornolas Rhaec'var), Henry van Loon (Proculus de Pastelkleurige), Alex Ploeg (Donwald Baardhelm), Emilio Guzman (Jörgen), e.a. | Aantal afleveringen: 12 | Speelduur: 14-17 minuten | Jaar: 2023
Het Gilde van de Gulden Draeck is terug! Dit gezelschap bestaande uit zes avonturiers, van een norse dwerg tot een seniele oude tovenaar, gaat weer elke week op een queeste en beleeft daarbij de meest spannende avonturen, maar daarvan krijgt de kijker enkel de vergadering naderhand te zien. Deze leuke opzet zorgt voor de nodige hilariteit en zet op ludieke wijze een confronterende spiegel voor onze samenleving.
Het is niet de eerste keer dat de avonturiers van dit gilde komen vergaderen. In den Gulden Draeck introduceerde veel van deze personages, maar was alleen te zien via HumorTV, een digitaal themakanaal van de NPO. Het grote publiek is daardoor niet bereikt, maar Panduloria doet goed zijn werk om de personages te introduceren en de verstandhouding tussen hen direct duidelijk te maken. Zo is het voor trouwe avonturiers een warm bad en voor nieuwe kijkers makkelijk instappen.
En daar ligt dan ook de grootste kracht in deze serie: de personages en hun onderlinge verhoudingen. Bijna alle personages zijn oude bekenden, al hebben velen een nieuw gezicht. Nieuwkomer Hubrecht als stagiair in de groep is een hoogtepunt en Alex Klaassen weet met passend accent de sulligheid van het personage perfect neer te zetten. De groep minacht hem om onverklaarbare redenen, wat door zijn knullige onschuld zorgt voor een leuke dynamiek.
Halfling en zelfbenoemd leider van de groep Theuderic doet er alles aan om de vergaderingen van de queesten in goede banen te leiden, maar de groep is vooral met zichzelf bezig en onderling poogt men vooral elkaar af te branden. Dit vertaalt zich in heerlijk droge humor die op vele momenten leuk speelt met de fantasysetting. De alledaagse problematiek steeds leuk af tegen de bovennatuurlijke wereld van Panduloria.
De grappen komen het best uit de verf wanneer een maatschappijkritische noot te vinden is. Zo zijn er avonturiers die volledig in complottheorieën geloven, zonder bronnen te controleren. Een ander hoogtepunt is de aflevering waarin een soort vertekend sinterklaasfeest wordt gevierd. De Paduloriaanse goedheiligman wordt vergezeld door een oranje slaaf die alles voor hem doet. Wanneer Jörgen (een oranje fantasiefiguur met voelsprieten) hier iets van zegt, moet hij zich niet zo aanstellen. "Ze bedoelen het toch niet zo?" luidt het vervolgens.
Ook de aflevering waarin het gilde vervangen wordt door een groep vrouwen, waaronder de vrouw van Theuderic en de geweldig genaamde Priscillagaladriel, inclusief enorme gelijkenis met Galadriel uit The Lord of the Rings. Nadat ze allen aankaarten hoe de gendergelijkheid totaal mist in hun levens, komt Theuderic kleinerend de hoek om, om aan zijn vrouw te vertellen dat ze nog zeven minuten heeft voor haar theekransje. Op deze momenten werken de grappen het best.
Helaas raken niet alle grappen hun doel. Sommige zijn exact overgenomen uit In den Gulden Draeck, wat ietwat lui is. Andere grappen vallen een beetje in herhaling, zoals de bijzonder domme elf Cornolas die dingen niet begrijpt en boos wordt. De eerste paar keer leuk, maar wanneer het elke aflevering meerdere keren voorbijkomt wordt het te veel. Gelukkig is dit meer uitzondering dan regel.
De productiewaarde ligt een stuk hoger dan de eerdere vergaderingen van het gilde, al hoeft de nieuwe kijker geen visueel spektakel te verwachten. Voor de vertrouwelingen wel een leuke verandering die de kroeg en de wereld ook meer doen leven dan voorheen. De korte animaties die elke queeste tot leven brengen aan het begin van elke aflevering druipen van karakter en doen erg denken aan de gekke tekeningen uit Monthy Python.
Vergaderingen zijn zeker niet de leukste bijeenkomsten, maar die in Panduloria tellen wel als de grappigste die kunnen worden ervaren. Want hoewel niet elke grap een voltreffer is, is vooral de kritische noot leuk verpakt. Het is echter aan te raden om de serie niet te bingen, aangezien de de opzet zich daar niet voor leent en de herhaling dan te erg opvalt. Er is nog veel te beleven in de wereld van Panduloria, dus hopelijk wordt er in de toekomst weer vergaderd.
Panduloria is te zien bij Prime Video.
Het Gilde van de Gulden Draeck is terug! Dit gezelschap bestaande uit zes avonturiers, van een norse dwerg tot een seniele oude tovenaar, gaat weer elke week op een queeste en beleeft daarbij de meest spannende avonturen, maar daarvan krijgt de kijker enkel de vergadering naderhand te zien. Deze leuke opzet zorgt voor de nodige hilariteit en zet op ludieke wijze een confronterende spiegel voor onze samenleving.
Het is niet de eerste keer dat de avonturiers van dit gilde komen vergaderen. In den Gulden Draeck introduceerde veel van deze personages, maar was alleen te zien via HumorTV, een digitaal themakanaal van de NPO. Het grote publiek is daardoor niet bereikt, maar Panduloria doet goed zijn werk om de personages te introduceren en de verstandhouding tussen hen direct duidelijk te maken. Zo is het voor trouwe avonturiers een warm bad en voor nieuwe kijkers makkelijk instappen.
En daar ligt dan ook de grootste kracht in deze serie: de personages en hun onderlinge verhoudingen. Bijna alle personages zijn oude bekenden, al hebben velen een nieuw gezicht. Nieuwkomer Hubrecht als stagiair in de groep is een hoogtepunt en Alex Klaassen weet met passend accent de sulligheid van het personage perfect neer te zetten. De groep minacht hem om onverklaarbare redenen, wat door zijn knullige onschuld zorgt voor een leuke dynamiek.
Halfling en zelfbenoemd leider van de groep Theuderic doet er alles aan om de vergaderingen van de queesten in goede banen te leiden, maar de groep is vooral met zichzelf bezig en onderling poogt men vooral elkaar af te branden. Dit vertaalt zich in heerlijk droge humor die op vele momenten leuk speelt met de fantasysetting. De alledaagse problematiek steeds leuk af tegen de bovennatuurlijke wereld van Panduloria.
De grappen komen het best uit de verf wanneer een maatschappijkritische noot te vinden is. Zo zijn er avonturiers die volledig in complottheorieën geloven, zonder bronnen te controleren. Een ander hoogtepunt is de aflevering waarin een soort vertekend sinterklaasfeest wordt gevierd. De Paduloriaanse goedheiligman wordt vergezeld door een oranje slaaf die alles voor hem doet. Wanneer Jörgen (een oranje fantasiefiguur met voelsprieten) hier iets van zegt, moet hij zich niet zo aanstellen. "Ze bedoelen het toch niet zo?" luidt het vervolgens.
Ook de aflevering waarin het gilde vervangen wordt door een groep vrouwen, waaronder de vrouw van Theuderic en de geweldig genaamde Priscillagaladriel, inclusief enorme gelijkenis met Galadriel uit The Lord of the Rings. Nadat ze allen aankaarten hoe de gendergelijkheid totaal mist in hun levens, komt Theuderic kleinerend de hoek om, om aan zijn vrouw te vertellen dat ze nog zeven minuten heeft voor haar theekransje. Op deze momenten werken de grappen het best.
Helaas raken niet alle grappen hun doel. Sommige zijn exact overgenomen uit In den Gulden Draeck, wat ietwat lui is. Andere grappen vallen een beetje in herhaling, zoals de bijzonder domme elf Cornolas die dingen niet begrijpt en boos wordt. De eerste paar keer leuk, maar wanneer het elke aflevering meerdere keren voorbijkomt wordt het te veel. Gelukkig is dit meer uitzondering dan regel.
De productiewaarde ligt een stuk hoger dan de eerdere vergaderingen van het gilde, al hoeft de nieuwe kijker geen visueel spektakel te verwachten. Voor de vertrouwelingen wel een leuke verandering die de kroeg en de wereld ook meer doen leven dan voorheen. De korte animaties die elke queeste tot leven brengen aan het begin van elke aflevering druipen van karakter en doen erg denken aan de gekke tekeningen uit Monthy Python.
Vergaderingen zijn zeker niet de leukste bijeenkomsten, maar die in Panduloria tellen wel als de grappigste die kunnen worden ervaren. Want hoewel niet elke grap een voltreffer is, is vooral de kritische noot leuk verpakt. Het is echter aan te raden om de serie niet te bingen, aangezien de de opzet zich daar niet voor leent en de herhaling dan te erg opvalt. Er is nog veel te beleven in de wereld van Panduloria, dus hopelijk wordt er in de toekomst weer vergaderd.
Panduloria is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
