Recensie
Recensie Prime Video-serie 'Wolf Like Me' seizoen 2
Een kleine verbetering, maar helaas nog steeds aan het worstelen met de premisse.
Regie: Abe Forsythe | Cast: Isla Fisher (Mary), Josh Gad (Gary), Ariel Donoghue (Emma), Emma Lung (Sarah), Anthony Taufa (Ray), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 22-30 minuten | Jaar: 2023
Het tweede seizoen van Wolf Like Me gaat verder in op de relatieperikelen van Mary en Gary, met name haar zwangerschap. Natuurlijk met het saillante detail dat Mary een weerwolf is. Waar het koppel in het vorige seizoen al de nodige moeilijkheden had door de harige variant van Mary, zijn de zorgen vele malen groter met een kleintje op komst. Ditmaal is er wat meer ruimte voor zoetsappig familiedrama, waar de serie goed in is, maar helaas neemt de serie zichzelf nog veel te serieus.
Het tweede seizoen is op veel vlakken beter dan het eerste. De serie staat met wat meer zelfvertrouwen overeind zonder het geworstel om geheim te houden dat Mary een weerwolf is. Toch heeft de serie nog steeds dezelfde problemen, met name de serieuze toon. De premisse is te bizar om het helemaal serieus te nemen en er een diepzinnig drama van te maken.
Net als voorheen slaat de humor hierdoor vaak totaal niet aan. Er zijn zeker wat grappige momenten, maar het gros van de grappen landt niet. Doordat de serie zichzelf zo serieus neemt, voelen de grappen misplaatst. Het geheel zou veel beter tot zijn recht komen als er was gekozen voor komedie of drama. Door de combinatie van die twee genres werkt vooral de humor niet.
Desondanks is de relatie tussen Mary en Gary wel geslaagd. Als puur familiedrama werkt Wolf Like Me zeker. Hoe Emma en Mary omgaan met rouw en daarin een connectie vinden wordt teder en mooi gebracht. Op dit soort momenten komt nog meer de vraag naar boven: vanwaar de keuze om Mary een weerwolf te laten zijn? Dit gegeven doet dan weer een beetje af aan deze goede momenten.
Deze geslaagde momenten zijn in niet geringe mate te danken aan de cast. Isla Fisher en Josh Gad hebben een voelbare chemie die voor veel mooie, maar ook net wat te zoetsappige momenten zorgt. Ariel Donoghue weet als Emma enorm knap de nuance van haar personage en haar manier van rouwen te tonen. Daarin is zij ook flink verbeterd ten opzichte van het vorige seizoen.
Maar dat iedereen zijn uiterste best doet, is niet genoeg om het geheel te redden. Er worden door personages vaak overdreven en domme beslissingen gemaakt die onlogisch voelen. Daarnaast wordt halverwege het seizoen een verhaallijn ingezet die niet zo misstaan in een soapserie. De goedbedoelde boodschap dat elkaar leren accepteren zorgt voor gezamenlijke groei in moeilijke tijden maakt de serie af en toe wel héél zoetsappig. Dit punt had waarschijnlijk effectiever overgebracht kunnen worden zonder het harige monster bij volle maan. De deur staat wagenwijd open voor het derde seizoen, nu maar hopen dat het derde keer scheepsrecht is.
Wolf Like Me is te zien bij Prime Video.
Het tweede seizoen van Wolf Like Me gaat verder in op de relatieperikelen van Mary en Gary, met name haar zwangerschap. Natuurlijk met het saillante detail dat Mary een weerwolf is. Waar het koppel in het vorige seizoen al de nodige moeilijkheden had door de harige variant van Mary, zijn de zorgen vele malen groter met een kleintje op komst. Ditmaal is er wat meer ruimte voor zoetsappig familiedrama, waar de serie goed in is, maar helaas neemt de serie zichzelf nog veel te serieus.
Het tweede seizoen is op veel vlakken beter dan het eerste. De serie staat met wat meer zelfvertrouwen overeind zonder het geworstel om geheim te houden dat Mary een weerwolf is. Toch heeft de serie nog steeds dezelfde problemen, met name de serieuze toon. De premisse is te bizar om het helemaal serieus te nemen en er een diepzinnig drama van te maken.
Net als voorheen slaat de humor hierdoor vaak totaal niet aan. Er zijn zeker wat grappige momenten, maar het gros van de grappen landt niet. Doordat de serie zichzelf zo serieus neemt, voelen de grappen misplaatst. Het geheel zou veel beter tot zijn recht komen als er was gekozen voor komedie of drama. Door de combinatie van die twee genres werkt vooral de humor niet.
Desondanks is de relatie tussen Mary en Gary wel geslaagd. Als puur familiedrama werkt Wolf Like Me zeker. Hoe Emma en Mary omgaan met rouw en daarin een connectie vinden wordt teder en mooi gebracht. Op dit soort momenten komt nog meer de vraag naar boven: vanwaar de keuze om Mary een weerwolf te laten zijn? Dit gegeven doet dan weer een beetje af aan deze goede momenten.
Deze geslaagde momenten zijn in niet geringe mate te danken aan de cast. Isla Fisher en Josh Gad hebben een voelbare chemie die voor veel mooie, maar ook net wat te zoetsappige momenten zorgt. Ariel Donoghue weet als Emma enorm knap de nuance van haar personage en haar manier van rouwen te tonen. Daarin is zij ook flink verbeterd ten opzichte van het vorige seizoen.
Maar dat iedereen zijn uiterste best doet, is niet genoeg om het geheel te redden. Er worden door personages vaak overdreven en domme beslissingen gemaakt die onlogisch voelen. Daarnaast wordt halverwege het seizoen een verhaallijn ingezet die niet zo misstaan in een soapserie. De goedbedoelde boodschap dat elkaar leren accepteren zorgt voor gezamenlijke groei in moeilijke tijden maakt de serie af en toe wel héél zoetsappig. Dit punt had waarschijnlijk effectiever overgebracht kunnen worden zonder het harige monster bij volle maan. De deur staat wagenwijd open voor het derde seizoen, nu maar hopen dat het derde keer scheepsrecht is.
Wolf Like Me is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
