Recensie
'Quiet on Set: The Dark Side of Kids TV': zeer informatieve documentaire over allerlei misbruik tijdens televisiemaken
Hoe een naar en machtswellustig mannetje de productie van kinderprogramma's tot een ware hel maakte.
Regie: Mary Robertson, Emma Schwartz | Afleveringen: 4 | Speelduur: 44 minuten | Jaar: 2024
Quiet on Set: The Dark Side of Kids TV belicht de nare ervaringen die in de jaren negentig en begin deze eeuw plaatsvonden achter de schermen van Nickelodeon-kinderprogramma's. Dat gebeurde onder leiding van Dan Schneider, die in zijn hoge positie vrouwelijke medewerkers vernederde, kinderen intimideerde en de set openstelde voor drie pedofielen, waaronder één actieve.
In principe is deze vierdelige documentaire een standaardproductie: mensen komen aan het woord afgewisseld met archiefmateriaal. De eerste twee afleveringen maken ook niet enorm veel gebruik van emotioneel sturende muziek en uitgerekte spanning. Maar toch is de serie uitermate boeiend. Want wat zich in die Nickelodeonstudio's en daaromheen afspeelde is haast te zot voor woorden.
Zo moest een vrouwelijke collega tijdens haar pitch voor een kinderprogramma doen alsof ze van achteren werd genomen. Een klacht daarover resulteerde in haar ontslag. En dit is slechts één voorbeeld. Er komen geen mannen aan het woord die op de werkvloer last hadden van Schneider, behalve dan mannen die destijds kind waren. Voor hen was Schneider als een vrolijke oom met wie ze konden lachen, maar tegelijkertijd een intimiderende vent die je met weinig woorden liet weten dat je inwisselbaar was.
Elke ouder die dit zag gebeuren en er iets van zei, kreeg commentaar. Bij aanhoudende klachten was hun kind het volgende seizoen niet meer welkom. Dat waren dan nog niet eens de verborgen seksuele insinuaties; die kwamen later toen Schneider doordraaide in zijn macht. De beelden van afleveringen die toen werden uitgezonden liegen er niet om.
Ja, je kan overal wel ergens iets achter zoeken, maar om bepaalde dingen kun je niet heen. Vooral niet wanneer het een jonge Ariane Grande betreft die op bed ligt en giet een flesje water over zich heen terwijl ze kreunt dat ze enorme dorst heeft. Grapjes voor volwassenen, maar bekeken door kinderen en uitgevoerd door onwetende kindacteurs.
Aflevering drie draait om een ander groot schandaal: de pedofielen op de set. De eerste werd ontslagen voordat het misging, de tweede niet; die misbruikte acteur Drake Bell, en heftig, voor lange tijd totdat het hoge woord eruit kwam en hij de bak indraaide. Zorgvuldig onderzoek bij Nickelodeon? Nee, dat kwam pas toen de derde pedo werd opgepakt.
Bell doet voor het eerst publiekelijk zijn verhaal. En hij liegt niet – zijn verkrachter heeft toegegeven dat het allemaal waar is – maar hij lijkt wel thuis te hebben geoefend hoe hij dit moet vertellen. Hij is daarin niet de enige, maar wel de ergste. Ook zo'n gevolg van beroemd zijn als kind: deze mensen kunnen gewoon niets meer normaal doen, alles moet met het nodige drama.
De laatste aflevering stuurt langzaam weer terug naar Schneider. Het is duidelijk dat de man te veel macht had, waardoor een heleboel kinderen en volwassen vrouwen emotionele schade hebben opgelopen. Doe ze maar af als gevoelige sneeuwvlokjes, maar de regels die tegenwoordig op werkvloeren gelden zijn er niet voor niets. Die zijn er om mensen te beschermen tegen figuren als Dan Schneider.
Quiet on Set biedt geen gerechtigheid op het einde met een Schneider die zijn versie van het Weinsteinproces krijgt. Maar toch voelt dit niet als een onafgeronde zaak, omdat al deze mensen hun zegje kunnen doen en er destijds al stukje bij beetje voor hebben gezorgd dat er verbetering kwam. Met deze documentaire gaat dat hopelijk nog wat verder vooruit.
Quiet on Set: The Dark Side of Kids TV is te zien bij HBO Max.
Quiet on Set: The Dark Side of Kids TV belicht de nare ervaringen die in de jaren negentig en begin deze eeuw plaatsvonden achter de schermen van Nickelodeon-kinderprogramma's. Dat gebeurde onder leiding van Dan Schneider, die in zijn hoge positie vrouwelijke medewerkers vernederde, kinderen intimideerde en de set openstelde voor drie pedofielen, waaronder één actieve.
In principe is deze vierdelige documentaire een standaardproductie: mensen komen aan het woord afgewisseld met archiefmateriaal. De eerste twee afleveringen maken ook niet enorm veel gebruik van emotioneel sturende muziek en uitgerekte spanning. Maar toch is de serie uitermate boeiend. Want wat zich in die Nickelodeonstudio's en daaromheen afspeelde is haast te zot voor woorden.
Zo moest een vrouwelijke collega tijdens haar pitch voor een kinderprogramma doen alsof ze van achteren werd genomen. Een klacht daarover resulteerde in haar ontslag. En dit is slechts één voorbeeld. Er komen geen mannen aan het woord die op de werkvloer last hadden van Schneider, behalve dan mannen die destijds kind waren. Voor hen was Schneider als een vrolijke oom met wie ze konden lachen, maar tegelijkertijd een intimiderende vent die je met weinig woorden liet weten dat je inwisselbaar was.
Elke ouder die dit zag gebeuren en er iets van zei, kreeg commentaar. Bij aanhoudende klachten was hun kind het volgende seizoen niet meer welkom. Dat waren dan nog niet eens de verborgen seksuele insinuaties; die kwamen later toen Schneider doordraaide in zijn macht. De beelden van afleveringen die toen werden uitgezonden liegen er niet om.
Ja, je kan overal wel ergens iets achter zoeken, maar om bepaalde dingen kun je niet heen. Vooral niet wanneer het een jonge Ariane Grande betreft die op bed ligt en giet een flesje water over zich heen terwijl ze kreunt dat ze enorme dorst heeft. Grapjes voor volwassenen, maar bekeken door kinderen en uitgevoerd door onwetende kindacteurs.
Aflevering drie draait om een ander groot schandaal: de pedofielen op de set. De eerste werd ontslagen voordat het misging, de tweede niet; die misbruikte acteur Drake Bell, en heftig, voor lange tijd totdat het hoge woord eruit kwam en hij de bak indraaide. Zorgvuldig onderzoek bij Nickelodeon? Nee, dat kwam pas toen de derde pedo werd opgepakt.
Bell doet voor het eerst publiekelijk zijn verhaal. En hij liegt niet – zijn verkrachter heeft toegegeven dat het allemaal waar is – maar hij lijkt wel thuis te hebben geoefend hoe hij dit moet vertellen. Hij is daarin niet de enige, maar wel de ergste. Ook zo'n gevolg van beroemd zijn als kind: deze mensen kunnen gewoon niets meer normaal doen, alles moet met het nodige drama.
De laatste aflevering stuurt langzaam weer terug naar Schneider. Het is duidelijk dat de man te veel macht had, waardoor een heleboel kinderen en volwassen vrouwen emotionele schade hebben opgelopen. Doe ze maar af als gevoelige sneeuwvlokjes, maar de regels die tegenwoordig op werkvloeren gelden zijn er niet voor niets. Die zijn er om mensen te beschermen tegen figuren als Dan Schneider.
Quiet on Set biedt geen gerechtigheid op het einde met een Schneider die zijn versie van het Weinsteinproces krijgt. Maar toch voelt dit niet als een onafgeronde zaak, omdat al deze mensen hun zegje kunnen doen en er destijds al stukje bij beetje voor hebben gezorgd dat er verbetering kwam. Met deze documentaire gaat dat hopelijk nog wat verder vooruit.
Quiet on Set: The Dark Side of Kids TV is te zien bij HBO Max.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ben jij van plan om Quiet on Set: The Dark Side of Kids TV te gaan kijken?
-
Ja
-
Nee
