Rotten Tomatoes: Hoe zit het eigenlijk met deze website en wat haal je uit de scores?

De website Rotten Tomatoes gaat terug tot het begin van het internet. Vulture beschrijft hoe de website begon als een project van studenten die Jackie Chan-films wilden catalogiseren. Dit was in de jaren 90, en sinds die tijd is de website in handen gekomen van Fandango, een dienst om filmkaartjes aan te schaffen. Fandango valt onder NBCUniversal, een filmproductiebedrijf.

Door de jaren heen heeft Rotten Tomatoes aan invloed gewonnen en kan een vertekende weergave bieden over de kwaliteit van een film of serie. Dit heeft te maken met de manier waarop recensies worden ingedeeld en de scoreberekening. De rode dan wel de groene tomaat biedt hierdoor een indicatie maar is geen definitief oordeel.

Verse of rotte tomaat

RT categoriseert een recensie als positief of negatief. Dit wordt vervolgens gedeeld door het totaal, waaruit vervolgens een waardering van een verse of een rotte tomaat ontstaat. Dit kan negatief uitpakken voor een film, wat door twee voorbeelden kan worden verduidelijkt.. Er zijn genoeg afgewogen recensies te vinden: er worden minpunten geconstateerd maar het oordeel over het eindresultaat valt positief uit. RT beschouwt dergelijke recensies echter toch als negatief, wat niet goed uitpakt voor de film.

Ten tweede kun je denken aan het posten van recensies terwijl de film net in première is gegaan. Een handjevol slechte kritieken van een klein aantal critici zorgt voor een lage score, maar dat betekent niet dat die film ook daadwerkelijk slecht ís. Je kunt je dus goed voorstellen dat de filmindustrie niet zo dol is op RT.

Bloedhekel

De beroemde regisseur Martin Scorsese heeft zelfs een bloedhekel aan de website. In zijn gastcolumn voor THR schreef Scorsese destijds het volgende: "[Dat soort] websites hebben niets te maken met filmkritiek. Je beoordeelt een film zoals je een paard tijdens een race zou beoordelen". Filmmaker Paul Schrader deed aan Vulture de volgende uitspraak: "Filmmaatschappijen hebben Rotten Tomatoes niet uitgevonden en ze moeten er weinig van hebben".



Je ontkomt echter niet aan de invloed van RT, dus passen filmmaatschappijen tegenwoordig hun marketing aan zodat rekening gehouden wordt met de rode dan wel de beruchte groene tomaat. Zo worden voorvertoningen, bedoeld voor de pers, strategischer ingestoken. Als de score goed is tijdens de voorvertoning volgt er een tijdelijke stop op recensies tot na de officiële première. Op die manier heeft de film goede publiciteit in aanloop naar de start.

Schommelingen

Zo kan na de première de score een flink stuk dalen, zoals bij de indie-film The Whale. Deze film werd voor het eerst vertoond tijdens het Filmfestival van Venetië en scoorde 84%. Na de première in de VS duikelde dit naar 64%. Dit soort schommelingen kunnen dus verklaard worden vanuit de dynamiek tussen RT en de filmwereld.

Samengevat, biedt RT een indicatie maar geen definitief eindoordeel. Filmmaatschappijen beseffen dat het percentage een signaal afgeeft richting publiek en houden hier in hun marketingstrategie steeds meer rekening mee. In de loop van de tijd kan de waardering van een film gelijk bijven, maar ook duidelijk afwijken van het oordeel van de critici.