De sitcom Two and a Half Men werd jarenlang gedragen door Charlie Sheen en Jon Cryer, maar achter de schermen liep de beloning niet bepaald gelijk. In de nieuwe Netflix-documentaire aka Charlie Sheen vertelt Cryer dat hij structureel veel minder verdiende dan zijn collega, ondanks zijn vaste rol in de serie.

Volgens Cryer ontving Sheen tijdens zijn hoogtijdagen bedragen die opliepen tot bijna 2 miljoen dollar per seizoen, waarmee hij tot de best betaalde acteurs op televisie behoorde. “Hij was in alle opzichten aan het ontsporen, en toch werd zijn contract keer op keer verbeterd,” aldus Cryer. “Het leek op de situatie met Kim Jong-Il: hoe gekker het gedrag, hoe meer geld er zijn kant op ging. Ik, die geen problemen had, kreeg een derde van dat bedrag.”

Een scheve verdeling

Hoewel Sheen officieel als hoofdrolspeler werd gepositioneerd, was Cryers bijdrage onmiskenbaar groot. Hij kreeg echter nooit hetzelfde financiële gewicht toegekend. De reputatie van Sheen als ‘ster’ woog zwaarder dan de balans in het acteerduo. Cryer werd door veel kijkers nog steeds gezien als “Duckie” uit Pretty in Pink, terwijl Sheen het uithangbord van de sitcom was.

Na verloop van tijd liep Sheens gedrag volledig uit de hand. Uiteindelijk werd hij ontslagen, terwijl Cryer op eigen kracht erkenning kreeg, onder meer met een SAG-nominatie in de categorie hoofdrol. Zijn opmerkingen in de documentaire tonen duidelijk dat hij de scheve situatie nog steeds kritisch bekijkt.

Geen hereniging in zicht

Een mogelijke terugkeer van Two and a Half Men met de oorspronkelijke cast lijkt daarmee uitgesloten. Cryer benadrukt dat hij geen behoefte heeft om opnieuw met Sheen samen te werken. Zelfs het uitwisselen van telefoonnummers staat niet op zijn agenda, laat staan een gezamenlijke revival van de sitcom.

Niet elke serie die bovenaan de Netflix-lijst verschijnt, krijgt applaus van critici. Toch staat er momenteel een productie op nummer één die juist veel discussie oproept. De reeks van Tyler Perry, bekend om zijn enorme productiviteit en verdeelde ontvangst, heeft onverwacht opnieuw de eerste plaats veroverd. De titel, Beauty in Black wist al eerder veel kijkers te trekken ondanks vernietigende recensies.

Beauty in Black ging in oktober 2024 in première op Netflix en telt inmiddels twee seizoenen. De serie draait om een stripper die in aanraking komt met een rijke maar dysfunctionele familie achter een cosmetica-imperium. Al snel raakt ze verstrikt in een duister netwerk van mensenhandel, waardoor haar leven een gevaarlijke wending neemt. Het verhaal combineert melodrama met misdaad, en dat blijkt een formule waar veel kijkers moeilijk vanaf kunnen blijven.

Twijfelende ontvangst

Bij de lancering kreeg de reeks amper kritische aandacht. De weinige recensies waren overwegend negatief en omschreven de serie als “over the top” en “inhoudelijk leeg”. Toch was het publiek verdeeld: sommigen noemden het pure “trash tv” vol clichés en overbodige seks, terwijl anderen het bingewaardig en verslavend vonden. Een kijker omschreef het treffend als een moderne variant op de oude soaps uit de jaren tachtig.

Ondanks deze verdeelde meningen bewijst de serie dat kijkcijfers belangrijker zijn dan reputatie. De populariteit bij een breed publiek maakt dat Netflix blijft investeren in Perry’s werk. Zijn samenwerking met de streamer werd eerder dit jaar zelfs verlengd, ondanks de aanhoudende kritiek op zijn producties.

Waarom toch een succes?

Het succes van Beauty in Black laat zien hoe verschillend de smaak van kijkers kan zijn. Waar critici struikelen over de kwaliteit, vinden fans juist plezier in de combinatie van sensationele verhaallijnen en extreme wendingen. De tegenstelling maakt de serie onderwerp van gesprek én houdt haar hoog in de kijkcijflijsten.

De rampenfilm Geostorm is sinds kort beschikbaar op HBO Max in Nederland en is direct uitgegroeid tot de meest bekeken titel van het platform. Het spektakelstuk brengt een wereldwijde dreiging in beeld waarin het klimaat volledig uit de hand loopt en de mensheid moet vrezen voor zijn voortbestaan.

Het verhaal draait om Jacob Lawson, gespeeld door Gerard Butler. Lawson is een ingenieur die een satellietsysteem ontwikkelde om het weer te controleren. Tijdens een hoorzitting in het Congres belooft hij zelfs dat de technologie het klimaat in toom kan houden. Die belofte komt onder druk te staan wanneer een van de satellieten boven Afghanistan faalt en de woestijn in een bevroren landschap verandert.

Een complot in de ruimte

Wat aanvankelijk lijkt op een technische fout, blijkt al snel opzet. Lawson wordt naar het internationale ruimtestation gestuurd om de problemen te verhelpen, maar ontdekt daar dat de vernietigende weersveranderingen bewust zijn veroorzaakt. Om de catastrofe te stoppen, moet hij zelfs de president van de Verenigde Staten, gespeeld door Andy Garcia, ontvoeren omdat alleen hij de toegangscodes bezit om het systeem uit te schakelen.

Naast Butler en Garcia zijn er belangrijke rollen voor Abbie Cornish als geheime dienstagent en Ed Harris als minister van Buitenlandse Zaken. Alexandra Maria Lara vertolkt de commandant van het ruimtestation, die nauw met Lawson moet samenwerken om de crisis te bezweren.

Uitgestelde blockbuster

Geostorm werd geregisseerd door Dean Devlin, bekend als producent van Independence Day. De productie liep diverse vertragingen op voordat Warner Bros. de film in oktober 2017 in de bioscopen bracht. Inmiddels heeft de titel een tweede leven gekregen op streaming en is het uitgegroeid tot een onverwachte hit op HBO Max.

Dexter: Resurrection behoort momenteel tot de drie meest populaire series wereldwijd en scoort een uitzonderlijke 9,2 op IMDb. Zelden weet een langlopende reeks zichzelf zo succesvol opnieuw uit te vinden, maar met dit vervolg is dat wel gelukt. De belangstelling en waardering zijn groter dan ooit.

In dit nieuwe hoofdstuk blijkt Dexter Morgan de kogelregen uit New Blood te hebben overleefd. Zijn zoon Harrison liet hem zwaargewond achter, maar door de extreme kou raakte hij slechts in coma. Tien weken later wordt hij wakker en ziet hij opnieuw Angel Batista, die hem niet zomaar met rust laat. Terwijl Dexter probeert onder de radar te blijven, wordt duidelijk dat de verdenking van zijn vroegere daden hem blijft achtervolgen.

Terug naar New York

Dexter reist af naar New York om Harrison te volgen, die zelf in de problemen is gekomen. Ondanks het feit dat zijn zoon hem ooit probeerde te doden, kan hij het contact niet verbreken. Hun relatie, gebouwd op gedeelde duisternis, vormt opnieuw de kern van het verhaal. Ondertussen duikt een nieuwe seriemoordenaar op die zich richt op chauffeurs van ride-share diensten. De moordenaar noemt zichzelf de “Dark Passenger”, een naam die Dexter persoonlijk raakt en hem motiveert om zelf achter het spoor aan te gaan.

De serie haalt daarbij vertrouwde elementen terug. Harry Morgan verschijnt opnieuw als stem uit het verleden die Dexter adviseert en uitdaagt. Deze dynamiek geeft de kijker een blik in de worstelingen van een man die nooit kan ontsnappen aan zijn impulsen. Het spanningsveld tussen vaderschap, schuld en moordlust wordt sterker neergezet dan in eerdere seizoenen.

Nieuwe gezichten en donkere humor

Naast Michael C. Hall keren ook David Zayas en James Remar terug, maar er zijn ook verrassende gastrollen voor Peter Dinklage, Uma Thurman, Krysten Ritter en Neil Patrick Harris. Hun verschijningen geven de serie lucht, met momenten van zwarte humor die contrasteren met de beklemmende spanning. Deze combinatie maakt Dexter: Resurrection herkenbaar én vernieuwend, waardoor het niet alleen een comeback is, maar een ware heruitvinding van de franchise.

Regie: Jesper Ganslandt | Cast: Eva Melander (Hannah), Eliot Sumner (Kat/Katja), Henrik Dorsin (Thomas), Nora Bredefeldt (Sandra), Amed Bozan (Kenneth, e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 43-46 minuten | Jaar: 2025

Wie aan Zweedse misdaadseries denkt, ziet uitgestrekte natuur, duistere sferen, rauwe emoties en personages met meer scheurtjes dan glans. Cry Wolf past perfect in dit plaatje en in het Nordic Noir-genre. De serie is bij vlagen subliem, onverwacht en spannend en op andere momenten te stil en zelfs saai. Cry Wolf moet het vooral hebben van een intrigerend personage en suggestieve vertelstijl.

Cry Wolf, ook wel bekend als Vargasommar, speelt zich af in het noorden van Zweden, in het afgelegen gebied rondom Haparanda. Wanneer een dode wolf wordt gevonden, blijken er menselijke resten in zijn maaginhoud te zitten. Het is het begin van een reeks bizarre en gevaarlijke ontdekkingen en politiechef Hannah Wester gaat vastberaden samen met haar collega op onderzoek uit.

Parallel aan de verhaallijn van Hannah volgen we Sandra en Kenneth die ook een opmerkelijke vondst doen, namelijk een grote berg geld en drugs. Vanwege hun eigen geldzorgen besluiten ze de buit mee te nemen, niet wetende dat een Russische huurmoordenares hen op het spoor is. Terwijl Hannah steeds dichter bij de waarheid komt, kruisen de twee verhaallijnen elkaar onvermijdelijk.

Agent Hannah is, zoals bijna standaard in Scandinavische misdaadseries, een personage met een zichtbaar beladen verleden. Zodra de spanning oploopt, begint ze te hyperventileren, krijgt het benauwd en haar blik verandert naar standje oneindig. Toch blijft wat er in haar omgaat lang ongrijpbaar. Flashbacks in de laatste twee afleveringen brengen de kijker terug naar het moment dat haar dochter plotseling verdwijnt. De emoties en het trauma daaropvolgend worden niet uitgesproken, maar juist subtiel gesuggereerd, waardoor je ze zelf moet aanvoelen.

Sowieso wordt in de serie weinig expliciet uitgelegd. Blikken en korte zinnen dragen vaak een hele geschiedenis, waardoor de kijker zelf verbanden moet leggen en beweegredenen moet invullen. Ook wel eens fijn tussen andere misdaadseries die ellenlange geschiedenissen en achtergronden in onnodig veel beeld proberen uit te leggen. Tegelijkertijd slaan die vele stiltes soms om in traagheid en voelt het allemaal wat saai aan.

Meest boeiende personage is zonder twijfel de Russin Kat. Ze wordt door de genderneutrale acteur Eliot Sumner op indrukwekkende wijze neergezet met een kracht die de kijker meteen grijpt. Want waar komt deze mysterieuze figuur vandaan en welke ellende heeft zij overduidelijk moeten doormaken? Helaas, de antwoorden daarop worden bewust onbevredigd gelaten.

De uitgestrekte Zweedse natuur wordt veelvuldig benadrukt door de landschappen, verlaten routes en eindeloze bossen waar je nauwelijks iemand tegenkomt. Het geeft continu het gevoel dat het gebied zeer geïsoleerd ligt, ver weg van de rest van de wereld. De omgeving is hierdoor niet alleen een decor, maar draagt actief bij aan de sfeer en spanning van het verhaal.

Cry Wolf is een interessante mix van uitersten. Zo wisselt het tussen slapstick als Sandra en Kenneth hun sporen proberen te wissen naar scènes die passen in een Hollywood actiefilm als Kat haar slachtoffers maakt. Van momenten waarvan je van saaiheid bijna wilt afhaken tot onverwachte wendingen en spanningsuitbarstingen. Aandoenlijke momenten worden afgewisseld met koudbloedige afslachtingen en de nuchtere, op feiten leunende Hannah blijkt ook spiritueel aangelegd.

Zie je niet op tegen een open einde en niet-afgeronde verhaallijnen, dan kan je Cry Wolf prima tot het einde toe uitkijken. De serie heeft een mooie setting en interessante personages, maar de vele losse eindjes maken de serie onevenwichtig. Uiteindelijk blijft er een onvoldaan gevoel achter en dat is jammer.

Prime Video breidt de wereld van The Boys verder uit met een nieuwe spin-off die zich volledig in Mexico afspeelt. Showrunner Eric Kripke heeft inmiddels een eerste update gedeeld en benadrukt dat de serie qua stijl flink zal verschillen van de originele reeks.

In een gesprek met Collider liet Kripke weten dat er momenteel hard gewerkt wordt aan de pilotaflevering van The Boys: Mexico. “Het project is echt leuk om te maken en heeft een totaal andere toon dan The Boys” vertelde hij. “Het speelt zich af in dezelfde wereld, maar voelt fris en verrassend. Diego Luna en Gael García Bernal zijn nauw betrokken als producenten, wat voor ons enorm waardevol is.”

Nieuwe spin-off in ontwikkeling

De serie wordt geschreven door Gareth Dunnet-Alcocer, bekend van Blue Beetle. Hoewel details over het verhaal nog ontbreken, is al duidelijk dat de productie grotendeels in Mexico zal plaatsvinden. Kripke benadrukte dat de kwaliteit moet aansluiten bij de eerdere spin-offs, maar ook ruimte biedt voor een eigen richting.

Er wordt gespeculeerd dat Luna en Bernal, die in 2001 samen doorbraken met Y Tu Mamá También, mogelijk een rol krijgen in de serie. Volgens Kripke gaat het daarbij niet om hoofdrollen, maar meer om bijrollen of gastoptredens. Voorlopig is hun betrokkenheid vooral achter de schermen van groot belang.

Uitbreiding van het universum

De plannen voor The Boys: Mexico komen op een moment dat de franchise in volle bloei staat. Het vijfde en laatste seizoen van The Boys verschijnt in 2026, terwijl het tweede seizoen van Gen V al op 17 september in première gaat. Daarnaast wordt gewerkt aan de prequel Vought Rising en de animatieserie The Boys Presents: Diabolical. Daarmee lijkt Prime Video voorlopig nog lang niet klaar met dit succesvolle universum.

Streamingdienst HBO Max heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een platform voor uiteenlopende soorten series, maar blijft tegelijkertijd trouw aan de vertrouwde, grootschalige HBO-producties. De nieuwste titel, Task, bewijst dat nog maar eens: vlak na de release is de serie al doorgestoten naar de derde plek in de HBO Max Top 10.

Task is een rauwe misdaad- en dramaserie met Mark Ruffalo in de hoofdrol. Hij speelt de leider van een taskforce die in Philadelphia geconfronteerd wordt met uiteenlopende misdaadzaken. De cast wordt verder versterkt door Emilia Jones, Tom Pelphrey, Fabian Frankel en Owen Teague.

Zeer goed ontvangen

Ook deze titel lijkt naadloos aan te sluiten bij de reeks hooggewaardeerde HBO-series. Op IMDb scoort Task een degelijke 7,5, terwijl de pers op Rotten Tomatoes de serie een overtuigende 89% geeft.

Kijkers laten weten vanaf de eerste aflevering gegrepen te zijn. Het gelaagde verhaal, de complexiteit van de personages en de verschillende invalshoeken zorgen ervoor dat de serie meteen een sterke indruk maakt en naar meer doet verlangen.

Kijken op HBO Max

Wil je zelf ontdekken waarom Task nu al zoveel indruk maakt? Kijk dan elke week een nieuwe aflevering op HBO Max.



Synopsis: Een FBI-agent (Ruffalo) leidt een taskforce om een einde te maken aan een reeks gewelddadige overvallen onder leiding van een "familieman".

Er zijn bepaalde televisieseries die je na het gezien te hebben al onmiddellijk vergeten bent, terwijl er ook series zijn die je de rest van je leven bijblijven en waar je steeds weer naar kunt kijken.

Meestal gaat het dan om een gemakkelijk opnieuw te bekijken komedie, zoals Peep Show of The Office, of misschien een gezellige serie vol geliefde personages, zoals Gilmore Girls of Friends. Jodie Foster had jarenlang de gewoonte om elk jaar een iconische serie opnieuw te bekijken die in geen van beide categorieën past.

Obsessie

Foster is opgevoed in de wereld van film en tv en werd vanaf dat ze nog maar drie jaar oud was blootgesteld aan een wereld van roem en verhaallijnen die niet allemaal kindvriendelijk waren. Haar obsessie voor de scifi-horrorserie The Twilight Zone is dan ook een veelzeggend.

Of het nu gaat om FBI-onderzoeker Clarice Starling in The Silence of the Lambs of een moeder die zich verschuilt met een jonge Kristen Stewart in Panic Room, Foster heeft een voorliefde voor verhalen die de diepste en donkerste facetten van de menselijke psychologie belichten, een stempel dat deze eigenzinnige tv-serie heeft achtergelaten.

Zowel gevestigde sterren als jonge acteurs

The Twilight Zone werd gecreëerd en gepresenteerd door Rod Serling. De serie liep vijf seizoenen, van 1959 tot 1964. Elke aflevering vertelt een op zichzelf staand verhaal waarin personages te maken krijgen met vaak verontrustende of ongewone gebeurtenissen - een ervaring die werd omschreven als "het betreden van de Twilight Zone" - meestal met een verrassend einde en een moraal.



De serie bevatte zowel gevestigde sterren als jonge acteurs die later veel bekender zouden worden. Serling was uitvoerend producent en hoofdschrijver en was ook de presentator en verteller van de serie, waarbij hij monologen bracht aan het begin en einde van elke aflevering en meestal in beeld verscheen om het publiek rechtstreeks toe te spreken in de openingsscène.

Enorme invloed

Foster is niet de enige ster die van deze serie houdt. Mensen zoals Stephen King hebben The Twilight Zone genoemd als een enorme invloed, waarbij hij vooral benadrukte hoe "de horror in de Seven Eleven om de hoek kon zitten, of net iets verderop in de straat".



The Twilight Zone wordt algemeen beschouwd als een van de beste televisieseries aller tijden. Het heeft de weg vrijgemaakt voor moderne concepten waarin bovennatuurlijke horror en sciencefiction samenkomen.

Blijvende impact

De serie heeft een blijvende impact gehad op de cinema en afleveringen worden nog steeds regelmatig op televisie herhaald. Foster werd verliefd op de serie en maakte er een traditie van om die elk jaar te bekijken. Tegen Empire zei ze ooit: "Elk jaar opnieuw was het een marathon van 48 uur; non-stop Twilight Zone. Het was mijn favoriete ding."



Deze jeugdige favorieten verlaten ons eigenlijk nooit echt en meestal kun je een parallel trekken tussen een vroege film- of tv-obsessie en iets waar je als volwassene van houdt. Hoewel Foster zich heeft gewaagd aan elk genre dat er bestaat, kleurt haar liefde voor The Twilight Zone haar diverse reeks rollen die graven in de meest tot nadenken stemmende diepten van het bestaan.

Revival

The Twilight Zone werd daarna drie keer teruggebracht met een revival, in 1985, 2002 en 2019, maar die hadden niet hetzelfde niveau van kritische lof of kijkcijfersucces als de oorspronkelijke serie.



Wil je The Twilight Zone zien? Je kunt de serie niet vinden op de verschillende streamingdiensten in Nederland, maar je kunt het wel kopen op dvd.

Netflix komt eerdaags met Billionaires’ Bunker, de nieuwe dramaserie van Álex Pina en Esther Martínez Lobato, bekend van La Casa de Papel. Vanaf 19 september kunnen kijkers zich onderdompelen in een luxueuze ondergrondse bunker, waar miljardairs zich schuilhouden te midden van een wereldwijde catastrofe.

De serie volgt verschillende rijke families die elkaar door oude vetes en verborgen agenda’s wantrouwen. Terwijl buiten de wereld in chaos verkeert, ontstaat binnen de bunker een psychologisch spel van macht en manipulatie. De makers beloven dat elke aflevering een combinatie biedt van spanning, mysterie en sociale commentaar.

Spannende cast

In de hoofdrollen zien we Miren Ibarguren, Joaquín Furriel en Natalia Verbeke, aangevuld met Carlos Santos, Montse Guallar, Pau Simón, Alícia Falcó, Agustina Bisio en Álex Villazán. Samen navigeren ze een omgeving waarin oude conflicten opnieuw oplaaien en onverwachte allianties worden gesloten.

De serie bestaat uit acht afleveringen, die wekelijks op Netflix zullen verschijnen. De setting van de bunker, Kimera Underground Park, fungeert als een afgesloten microkosmos waarin personages gedwongen worden hun ware motieven te tonen. Invloeden uit andere populaire series zoals Lost, Fallout en Severance zijn duidelijk herkenbaar in de claustrofobische sfeer en de psychologische spanning.

Achter de schermen

Billionaires’ Bunker is geproduceerd door Álex Pina en Esther Martínez Lobato, die eerder successen boekten met La Casa de Papel, Berlin en Sky Rojo. De serie belooft een ware hit te worden.

Regie: Luis Estrada | Cast: Arcelia Ramírez (Arcangela), Paulina Gaitán (Serafina), Joaquín Cosio (kapitein Bedoya), Juan Carlos Remolina (Don Mariano), Alfonso Herrera (Simon), Edwarda Gurrola (Lupe) e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 61-79 minuten | Jaar: 2025

De enorm ondergewaardeerde Mexicaanse regisseur-scenarist-producent Luis Estrada staat vooral bekend om zijn politieke satires. Ook in de serie Las Muertas (De Dode Meisjes), waarvan je aanvankelijk zou denken dat het een rechttoe-rechtaan true crime-verhaal is, sluipt een dikke laag bijtende politieke satire binnen. Estrada richt zich hier op de beruchte Las Ponquianchies, de zaak rond bordeelhoudsters die midden jaren zestig Mexico op haar grondvesten deed daveren. Toch zijn het vooral de sociale context en de maatschappijkritiek, die in deze rauwe, complexe en esthetisch uitgewerkte serie vervlochten zijn, die zwaarder doorwegen dan de zaak zelf.

Het waargebeurde verhaal van de vier zussen González Valenzuela – in de serie heten ze Baladro – haalde zelfs het Guinness Book of Records. Midden jaren zestig ontdekte de politie in de tuin van een van hun bordelen in een centraal gelegen Mexicaanse provincie een aantal lijken. Bij verder onderzoek werden nog meer lichamen gevonden in de ranch die de zussen bezaten. Bijna honderd lijken werden uiteindelijk opgegraven, vooral van piepjonge meisjes die tot prostitutie waren gedwongen en hun foetussen. Toen een luguber record voor Mexico.

De meestal minderjarige sekswerksters kregen van de zussen nauwelijks eten en als ze zwanger raakten, werden ze gemarteld totdat de foetussen waren afgedreven. De zussen stonden er bovendien niet alleen voor om hun ‘personeel’ onder controle te houden: ze kregen hulp van mensen die wat wilden bijverdienen of simpelweg blind waren voor de ontmenselijking van de meisjes. Decennialang konden de bordeelhoudsters hun praktijken voortzetten omdat politiek, politie en leger hen ongemoeid lieten. Vaak waren de machthebbers zelf klanten van de bordelen.

Zelfs de meest ervaren horrorschrijver had de wreedheden die in realiteit plaatsvonden niet kunnen verzinnen. Maar Estrada weigerde zich te wentelen in een opsommingen van de gruwelijkste feiten om een sensatiebelust publiek te bevredigen. Daarom koos hij als basis de gefictionaliseerde en satirische roman van Jorge Ibargüengoitia – reeds een eerste maal verfilmd in 1976. Die zwakt het monsterachtige van de zussen flink af. De Ponquianchies, zoals ze werden genoemd, zijn nog altijd wreedaardige schepsels, maar je kan ergens begrip voor hen opbrengen. Al klinkt het enorm cynisch, de bordeelhoudsters hebben hun sociaaleconomische redenen om te doen wat ze doen.

In de serie is er van de vierde zus geen sprake. De focus ligt op de heb- en wraakzuchtige Arcangela en haar jongere, extreem passionele zus Serafina. Ze laten zich omringen door legerkapitein Bedoya, meid voor alle werk Skelet, een reus met beperkte intelligentie, een militaristische soldaat en een zwijgzame chauffeur. Die participeren in het martelen, vermoorden of begraven van de seksslavinnen als die niet meer functioneren. Die ‘assistenten’ zijn niet allemaal wreedaardige wezens. Hun gedrag valt terug op wat Hannah Arendt omschreef als de afwezigheid van kritisch denkvermogen en de kritiekloze opvolging van bevelen.

Estrada neemt, naast het fictionaliseren, nog meer afstand van de realiteit. Hij dompelt zijn serie heel bewust onder in een sterk gestileerde film-noirstijl uit de jaren vijftig, compleet met een nadrukkelijke Bernard Herrmann-achtige muziekscore die bijna alle scènes begeleidt. Bovendien wordt het verhaal op een uitgesproken niet-lineaire manier verteld: elke episode focust op een ander personage of thematisch element. Zo draait een aflevering bijvoorbeeld rond de gouden tanden van een zwart meisje. Het geheel wordt vervolgens via een flashbackstructuur met een onzichtbare interviewer uit de doeken gedaan. Citizen Kane was hier overduidelijk een inspiratiebron.

Met Las Muertas tonen Estrada en Ibargüengoitia het morele failliet van een samenleving, geteisterd door armoede, hebzucht, corruptie, machtsmisbruik en hypocrisie. Wat zestig jaar geleden in Mexico gebeurde, gebeurt vandaag nog steeds: vrouwen verdwijnen, de corruptie tiert welig en de politieke klasse is nauwelijks veranderd. De serie fungeert als een hallucinante spiegel die tegelijk provoceert, choqueert en amuseert. Dat laatste uit zich vooral in de satire en de zwarte humor – jawel, ondanks de donkere thematiek valt er af en toe te lachen.

Een mooi voorbeeld van die zwartkomische en satirische benadering is de briljante, bijna Buñueliaanse scène waarin de lokale priester, op het hoogtepunt van het succes van de zussen en in het gezelschap van politici, rechters en politiemensen – die hen later zullen veroordelen – een nieuw bordeel inzegent. De enige (hilarische) verstoring tijdens dit feest is de plots opduikende homoseksuele drang van de dronken secretaris van de gouverneur. Deze scène vat goed samen dat ook de staat, het leger en de kerk boter op het hoofd hebben. In feite gaat niemand vrijuit, want in de laatste episode moet zelfs de pers het ontgelden.

Ten slotte verdienen de vertolkers absoluut een vermelding. Arcelia Ramírez (La Civil) en Paulina Gaitán (Narcos) zijn ronduit briljant en moedig als de twee Baladro-zussen, die gaandeweg ook het laatste restje van hun moreel kompas verliezen. Ze geven zich echt helemaal. Mochten ze hiervoor geen prijs krijgen, dan zou dat een regelrechte onrechtvaardigheid zijn. Zet je schrap voor een van de beste series die je dit jaar zal zien. Maar je moet wel tegen een stootje kunnen.

Hieronder het overzicht van de meest opvallende series die deze week nieuw op SkyShowtime verschijnen.

Star Trek: Strange New Worlds

Vanaf maandag 15 september zie je op SkyShowtime weer een nieuwe aflevering van Star Trek: Strange New Worlds. In deze recente toevoeging aan de iconische sciencefiction-franchise gaat de U.S.S. Enterprise, onder leiding van Captain Pike, opnieuw op ontdekkingstocht. Je vindt Star Trek: Strange New Worlds hier op SkyShowtime.

Suits LA

Op donderdag 18 september zie je een nieuwe aflevering van Suits LA op SkyShowtime. In deze eerste spin-off van de populaire misdaad-dramaserie verhuist het verhaal naar een vooraanstaand advocatenkantoor in Los Angeles, waar morele grenzen worden verlegd om te overleven. Je streamt alle afleveringen van Suits LA hier op SkyShowtime.

Dexter: Resurrection

Vrijdag 19 september verschijnt weer een nieuwe aflevering van Dexter: Resurrection op SkyShowtime. Michael C. Hall kruipt opnieuw in de huid van de charmante maar dodelijke seriemoordenaar, die jarenlange fans opnieuw aan het scherm gaat kluisteren. En alsof dat nog niet genoeg is, keren er ook heel wat vertrouwde gezichten terug voor dit gloednieuwe hoofdstuk. Stream Dexter: Resurrection hier op SkyShowtime.

De kustplaats Monterey leek zijn geheimen wel verteld te hebben. Toch wordt er achter de schermen druk gewerkt aan een nieuwe terugkeer van de vrouwen die daar ooit alles op het spel zetten. Voor fans die al jaren speculeerden over een vervolg, is er eindelijk duidelijkheid.

HBO heeft bevestigd dat Big Little Lies officieel verdergaat met een derde seizoen. Daarmee krijgt de met prijzen overladen dramaserie, die in 2017 begon als miniserie, een nieuw hoofdstuk. De geruchten deden al langer de ronde, maar nu is de kogel definitief door de kerk.

Flinke tijdsprong

Francesca Sloane, bekend van Atlanta, Fargo en Mr. and Mrs. Smith, schrijft de eerste aflevering en treedt aan als uitvoerend producent. Ook David E. Kelley blijft betrokken, net als Nicole Kidman en Reese Witherspoon, die naast hun rollen opnieuw een plek achter de schermen krijgen.

Over het verhaal van het derde seizoen is nog weinig bekend. Wel is duidelijk dat schrijfster Liane Moriarty werkt aan een vervolgroman die in 2026 verschijnt. Zij hintte eerder al op een flinke tijdsprong, waarin de kinderen uit het verhaal zijn opgegroeid tot tieners en de hoofdpersonages met nieuwe uitdagingen worden geconfronteerd.

Nog meer prijzen in het verschiet?

De cast blijft voorlopig deels een vraagteken. Kidman en Witherspoon zijn bevestigd, maar of ook Meryl Streep, Shailene Woodley, Zoë Kravitz en Laura Dern terugkeren, is nog niet bekend. Gezien de hints van Moriarty hopen fans op een grootse reünie van de vertrouwde gezichten.



Big Little Lies won in 2017 meerdere Emmy Awards, waaronder die voor beste miniserie en beste acteerprestaties. Met het nieuws van een derde seizoen lijkt de saga uit Monterey opnieuw geschiedenis te gaan schrijven. Wanneer de opnames starten of de première gepland staat, is vooralsnog niet bekendgemaakt.

Tien jaar na het einde van Hannibal lijkt een vierde seizoen nog altijd een verre droom De kans dat de psychologische horrorserie terugkeert, is al jaren klein. Toch blijft bedenker en showrunner Bryan Fuller hoopvol en actief bezig met het idee van een vervolg.

Tijdens het Toronto Film Festival, waar Fuller zijn nieuwe film Dust Bunny promoot, kwam het onderwerp opnieuw ter sprake. In deze film werkt hij opnieuw samen met Mads Mikkelsen, de acteur die in Hannibal de iconische rol van Dr. Hannibal Lecter vertolkte.

Rechtenkwesties blokkeren een comeback

Fuller gaf aan dat de terugkeer van de serie momenteel wordt tegengehouden door complexe rechtenkwesties. Een belangrijk obstakel is het overlijden van producent Martha De Laurentiis in 2021. Zij bezat een deel van de rechten, en het juridische proces om die rechten te herverdelen is nog gaande.

Volgens Fuller probeert auteur Thomas Harris nu om alle rechten onder één paraplu te krijgen. "Dat gaat nog een paar jaar duren," zegt hij in een interview met ScreenRant. "Het is ingewikkeld, maar noodzakelijk voordat we verder kunnen."

Cast staat klaar om terug te keren

Toch is het enthousiasme bij de cast onverminderd groot. Fuller benadrukt dat alle hoofdrolspelers bereid zijn terug te keren: "Mads, Hugh Dancy, Laurence Fishburne, Katie Isabelle, Caroline Dhavernas, iedereen staat te springen om weer mee te doen."

Hannibal creator says “everybody’s in” for season 4 – here’s the holduphttps://t.co/g0VbFoi52f pic.twitter.com/G0yQkDZeoG

— GAY TIMES (@gaytimes) September 11, 2025

Een ander struikelblok is het ontbreken van een netwerk of streamingdienst die zich aan het project heeft verbonden. Tot nu toe heeft geen enkel platform een deal aangekondigd om de serie te hosten of te financieren.

Clarice Starling blijft een open hoofdstuk

Daarnaast heeft de serie al veel van het bronmateriaal van Thomas Harris benut, met uitzondering van het personage Clarice Starling. Haar verhaal werd bewust vermeden in de oorspronkelijke serie, vanwege rechtenkwesties en creatieve keuzes.

Fuller liet onlangs weten dat hij een duidelijke voorkeur heeft voor wie hij als Starling zou willen casten. Zijn droomkeuze? Zendaya.

Maple Brook lijkt nog niet uitgepraat. De broeierige stad waar geheimen en verlangens voortdurend botsen, krijgt opnieuw een plek op het scherm. Voor fans die zich lieten meeslepen door de eerste reeks vol affaires, intriges en duistere spelletjes, is er nu goed nieuws.

Netflix heeft namelijk bevestigd dat The Hunting Wives een tweede seizoen krijgt. De pikante thrillerserie groeide in korte tijd uit tot een onverwachte hit en stond wekenlang in de top van de kijklijsten. Meer dan twintig miljoen kijkers stemden af, waardoor een verlenging eigenlijk slechts een kwestie van tijd was.

Dit keer een geheel nieuw verhaal

Rebecca Cutter, ook bekend van Hightown, blijft de creatieve motor achter het project. Zij benadrukt dat de nieuwe afleveringen de spanning van seizoen één zullen overtreffen. Het verhaal wordt deze keer niet meer aan een roman ontleend, maar volgt een originele verhaallijn die de personages verder uitdiept.

Centraal staan opnieuw Sophie (Brittany Snow) en Margo (Malin Åkerman). Hun relatie is flink bekoeld, maar geheimen uit het verleden en nieuwe bedreigingen dwingen hen tot samenwerking. “Zijn zij de jagers, of juist de prooi?” zo luidt de centrale vraag van het nieuwe seizoen.

Nog even geduld

Ook Dermot Mulroney, Jaime Ray Newman, Evan Jonigkeit en George Ferrier keren terug. Netflix houdt eventuele nieuwe castleden nog even geheim, maar bevestigt dat fans zich kunnen verheugen op frisse gezichten die extra spanning toevoegen.



Wanneer het tweede seizoen verschijnt, is nog niet aangekondigd. Naar verwachting keren de Hunting Wives pas in 2026 terug. Momenteel is de serie in Amerika te zien, maar wanneer het naar Nederland komt is nog niet bekend.

Apple TV+ bracht eerder al een teaser uit voor het vierde seizoen van The Morning Show. De nieuwe afleveringen verschijnen op 17 september en richten zich dit keer op thema’s als kunstmatige intelligentie, desinformatie en de strijd om de waarheid in een steeds meer verdeeld Amerika.

In eerdere seizoenen werden actuele gebeurtenissen zoals de pandemie en de bestorming van het Capitool verweven in het verhaal. Nu speelt de fusie tussen UBA en NBN een centrale rol. Volgens de officiële beschrijving worstelt de redactie met nieuwe verantwoordelijkheden, verborgen agenda’s en de vraag wat nog echt is in een wereld vol deepfakes en complotten.

Spanningen lopen op

De teaser toont Alex (Jennifer Aniston) en Bradley (Reese Witherspoon) die langs spiegels lopen waar reflecties van andere personages verschijnen. Alex zegt in een voice-over: “We moeten nu meer dan ooit alles in twijfel trekken wat we zien en horen.” Bradley vult aan: “Er was een doofpot. De waarheid komt altijd boven.” Vervolgens duiken stemmen van Chip (Mark Duplass), Cory (Billy Crudup), Paul (Jon Hamm) en Stella (Greta Lee) op, die ieder hun eigen belangen en machtsstrijd benadrukken.

Nieuwe gezichten zorgen voor extra dynamiek. Boyd Holbrook speelt een confronterende podcaster, terwijl Marion Cotillard in de rol kruipt van Celine, een strategische speler met Europese achtergrond. Ook Karen Pittman als Mia spreekt duidelijke kritiek uit: “Toen je deze baan kreeg, zei je dat je het anders zou doen. En kijk nu.”

Bekende en nieuwe namen

Naast Aniston en Witherspoon keren ook Nicole Beharie en Nestor Carbonell terug. Nieuw in het vierde seizoen zijn Jeremy Irons, Aaron Pierre en William Jackson Harper. De productie wordt geleid door showrunner Charlotte Stoudt, met onder meer Mimi Leder, Michael Ellenberg, Jennifer Aniston en Reese Witherspoon als uitvoerend producenten.