Recensie
Recensie HBO Max-serie 'God Save Texas'
Ontdek de rafelrandjes van Texas door de ogen van drie verschillende regisseurs.
Regie: Richard Linklater, Iliana Sosa, Alex Stapleton | [ Afleveringen: 3 | Speelduur: 54-87 minuten | Jaar: 2024
Met God Save Texas tonen drie verschillende regisseurs elk een ondervertegenwoordigd aspect van de grote Amerikaanse staat waar zij vandaan komen. Door elk een onderwerp te pakken dat hen nauw aan het hart ligt, leggen zij de rafelrandjes van de Texaanse maatschappij bloot. Dit alles in drie enorm trage afleveringen, waarin de eigen interesses van de regisseurs doorschemeren. Een bijzondere kijkervaring met interessante informatie, maar ook een redelijk taaie zit.
In elke aflevering komt een ander onderwerp aan bod. Zo kijkt Hometown Prison naar de gevangeniscultuur (met doodstraf) rondom Huntsville, wordt in The Price of Oil onderzoek gedaan naar de overwegend zwarte wijken die plaats moesten maken voor oliebewerking (waar de bewoners vervolgens geen winst van zagen) en gaat La Frontera in op het veelbesproken grensgebied tussen Mexico en de Verenigde Staten.
Elke aflevering is hierdoor een documentaire op zich, met journalist Lawrence Wright als constante factor. Wright, schrijver van het boek God Save Texas, bespreekt als kenner in elke aflevering met de dienstdoende regisseur over het centraal staande onderwerp. Hoewel dat in theorie goed werkt, voelt het in praktijk toch snel als eigenbelang.
Dit is ook merkbaar bij de regisseurs. Middels een dramatische voice-over vertellen zij over de Texaanse geschiedenis en delen hun bevindingen, maar de toon en het tempo waarop ze vertellen komt al snel gekunsteld of geforceerd over. Ze halen hiermee niet de volledige geloofwaardigheid van de documentaire omlaag, maar na zoveel dramatische pauzes is de ernst van de zaak wel duidelijk.
De betrokken regisseurs vormen overigens wel een bijzonder drietal. Zo wordt de eerste aflevering gemaakt door Richard Linklater (Dazed and Confused, Boyhood), die daarin hint naar zijn creatieve proces en de verhalen waar hij zijn films op baseert. Zijn persoonlijke invalshoek is interessant, maar niet zodanig dat die een speelduur van negentig minuten rechtvaardigt.
Dan is er documentairemaker Alex Stapleton, die de bewogen geschiedenis van haar thuisstad Houston vanuit een zwart perspectief bekijkt. De woonsituatie van deze mensen, pal naast grote oliefabrieken, is schrijnend. Zo zijn keel- en luchtwegziektes een veelvoorkomend probleem, maar wil de gemeente geen hulp bieden om mensen te verhuizen naar veiligere omgevingen. Deze morele stilstand zorgt enkel meer voor problemen, die volledig onder het tapijt worden geveegd ten behoeve van de grote financiële winsten van oliemaatschappijen.
Als laatste wordt het grensgebied tussen El Paso en Juárez verkend, waar een rivier het verschil tussen de Verenigde Staten en Mexico duidt. Filmmaker en immigrantendochter Iliana Sosa kijkt naar het vreemde limbo en de arbitraire scheiding tussen de landen, terwijl ze de overlappende cultuur centraal stelt. Juist door naar de overeenkomsten te kijken, neemt ze de polarisatie onder de loep en voorziet ze de serie van een indrukwekkend nieuw oogpunt.
Helemaal aan het einde zet God Save Texas een tranentrekker in, wanneer Sosa de herontmoeting van gescheiden families vastlegt. De tegelijkertijd zichtbare pijn en liefde laten zich moeilijk te beschrijven en kunnen enkel worden ervaren. Met dit einde wordt het rafelrandje van Texas ineens centraal gesteld. En net als het contrast tussen de schoonheid en lelijkheid die gedurende de hele serie te zien is, geeft dit moment deze trotse staat een nieuw perspectief.
God Save Texas is te zien bij HBO Max.
Met God Save Texas tonen drie verschillende regisseurs elk een ondervertegenwoordigd aspect van de grote Amerikaanse staat waar zij vandaan komen. Door elk een onderwerp te pakken dat hen nauw aan het hart ligt, leggen zij de rafelrandjes van de Texaanse maatschappij bloot. Dit alles in drie enorm trage afleveringen, waarin de eigen interesses van de regisseurs doorschemeren. Een bijzondere kijkervaring met interessante informatie, maar ook een redelijk taaie zit.
In elke aflevering komt een ander onderwerp aan bod. Zo kijkt Hometown Prison naar de gevangeniscultuur (met doodstraf) rondom Huntsville, wordt in The Price of Oil onderzoek gedaan naar de overwegend zwarte wijken die plaats moesten maken voor oliebewerking (waar de bewoners vervolgens geen winst van zagen) en gaat La Frontera in op het veelbesproken grensgebied tussen Mexico en de Verenigde Staten.
Elke aflevering is hierdoor een documentaire op zich, met journalist Lawrence Wright als constante factor. Wright, schrijver van het boek God Save Texas, bespreekt als kenner in elke aflevering met de dienstdoende regisseur over het centraal staande onderwerp. Hoewel dat in theorie goed werkt, voelt het in praktijk toch snel als eigenbelang.
Dit is ook merkbaar bij de regisseurs. Middels een dramatische voice-over vertellen zij over de Texaanse geschiedenis en delen hun bevindingen, maar de toon en het tempo waarop ze vertellen komt al snel gekunsteld of geforceerd over. Ze halen hiermee niet de volledige geloofwaardigheid van de documentaire omlaag, maar na zoveel dramatische pauzes is de ernst van de zaak wel duidelijk.
De betrokken regisseurs vormen overigens wel een bijzonder drietal. Zo wordt de eerste aflevering gemaakt door Richard Linklater (Dazed and Confused, Boyhood), die daarin hint naar zijn creatieve proces en de verhalen waar hij zijn films op baseert. Zijn persoonlijke invalshoek is interessant, maar niet zodanig dat die een speelduur van negentig minuten rechtvaardigt.
Dan is er documentairemaker Alex Stapleton, die de bewogen geschiedenis van haar thuisstad Houston vanuit een zwart perspectief bekijkt. De woonsituatie van deze mensen, pal naast grote oliefabrieken, is schrijnend. Zo zijn keel- en luchtwegziektes een veelvoorkomend probleem, maar wil de gemeente geen hulp bieden om mensen te verhuizen naar veiligere omgevingen. Deze morele stilstand zorgt enkel meer voor problemen, die volledig onder het tapijt worden geveegd ten behoeve van de grote financiële winsten van oliemaatschappijen.
Als laatste wordt het grensgebied tussen El Paso en Juárez verkend, waar een rivier het verschil tussen de Verenigde Staten en Mexico duidt. Filmmaker en immigrantendochter Iliana Sosa kijkt naar het vreemde limbo en de arbitraire scheiding tussen de landen, terwijl ze de overlappende cultuur centraal stelt. Juist door naar de overeenkomsten te kijken, neemt ze de polarisatie onder de loep en voorziet ze de serie van een indrukwekkend nieuw oogpunt.
Helemaal aan het einde zet God Save Texas een tranentrekker in, wanneer Sosa de herontmoeting van gescheiden families vastlegt. De tegelijkertijd zichtbare pijn en liefde laten zich moeilijk te beschrijven en kunnen enkel worden ervaren. Met dit einde wordt het rafelrandje van Texas ineens centraal gesteld. En net als het contrast tussen de schoonheid en lelijkheid die gedurende de hele serie te zien is, geeft dit moment deze trotse staat een nieuw perspectief.
God Save Texas is te zien bij HBO Max.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Vorige dag 