Recensie
Recensie Videoland-serie 'Batwoman'
Het is de hoogste tijd dat Batwoman genade toont en haar pak voor eens en altijd weer in de kast stopt.
Regie: Holly Dale, Greg Beeman, Michael Blundell, e.a. | Cast: Javicia Leslie (Batwoman/Ryan Wilder), Camrus Johnson (Batwing/Luke Fox), Nicole Kang (Mary Hamilton), Rachel Skarsten (Alice), Meagan Tandy (Sophie Moore), e.a. | Afleveringen: 13 | Speelduur: 37-40 minuten | Jaar: 2022
Batwoman had, op zijn zachtst gezegd, nog erg veel ruimte om te groeien na de eerste twee seizoenen. Ze waren rommelig, onduidelijk, slecht geschreven en bij tijden niet te kijken. Een hele klus voor dit derde seizoen om hier nog wat van te maken. Het goede nieuws: dit is het beste seizoen tot nu toe. Het slechte nieuws: het is nog steeds ver ondermaats. Deze vlek op het Bat-universum blijft maar groeien. CW, het is nu echt tijd om te stoppen.
Dit derde seizoen gaat vrijwel direct door waar seizoen twee eindigde. Alle apparatuur en gadgets van de bekendste slechteriken uit het Batman-universum zijn door Black Mask uit de beschermde Batcave gehaald en dobberen nu rond door Gotham. In de eerste helft van dit seizoen resulteert dit in tot een soort slechterik-van-de-week-formule, waarbij er elke een í twee afleveringen een specifieke gadget centraal staat. Het doel van Batwoman is natuurlijk om al deze uitrusting terug te vinden.
Wat in de tweede helft de rode draad wordt, is de opkomst van Poison Ivy evenals de nieuw ontdekte familie van Ryan Wilder, inclusief doorgeslagen broer. Geheel in de lijn van de eerdere seizoenen lijkt ook hier door het schrijversteam geen seconde te zijn nagedacht. De verhaallijn met de familie van Ryan lijkt zo uit Goede Tijden, Slechte Tijden te zijn getrokken, inclusief lang verloren broers, moeders die toch niet overleden lijken te zijn, overgoten met een melodramatisch sausje.
Wat vooral opvalt is dat verhaal gewoonweg dom geschreven is. Bepaalde personages zijn enorm intelligent, totdat het plot ineens wil dat ze dat niet zijn. Hierdoor voelt het alsof de kijker voor de gek wordt gehouden. Door het gebruik van 'plot armor' (onschendbaarheid van personages) wordt Batwoman ook geen enkel moment spannend. Als kijker weet je immers dat de goeden toch wel overleven, ook wanneer je ze geëlektrocuteerd of neergeschoten ziet worden.
Daarnaast bevat elke aflevering meerdere momenten waarbij de handen in de haren te vinden zullen zijn. Dat Ryan ineens CEO van Wayne Enterprise wordt, krijgt een verklaring die met het oog op de vorige seizoenen, gewoonweg niet kan kloppen. Het nieuw ontdekte pak van Batwing heeft een veiligheidsprotocol ingebouwd dat ervoor zorgt dat het pak niets meer doet of beweegt wanneer het gevaar detecteert. Dat klinkt als een van de minst veilige veiligheidsprotocollen ooit.
En zo zijn er ongelooflijk veel momenten die niet logisch zijn of simpelweg niet kloppen. Deze lijken allemaal te zijn gecreëerd om het plot te verantwoorden. De schrijvers lijken pas op het moment zelf te beslissen wat het verhaal moet zijn, zonder enig besef van de gebeurtenissen tot dat punt.
Helaas keert ook Alice weer terug in dit seizoen en weten de schrijvers nog steeds niet wat ze met haar aan moeten. Er wordt getracht haar meer diepgang te geven en op het goede pad te brengen. Als een seriemoordenaar, die ook in dit seizoen niet twijfelt om mensen te vermoorden, vergeven wordt en wegkomt met haar daden "omdat ze ook best veel heeft meegemaakt", voelt dat erg onverdiend en niet goed onderbouwd.
Alice is niet de enige waar de schrijvers moeite mee hebben. Waar Sophie eerst nog een persoon met gegronde beweegredenen was, fungeert ze hier alleen als liefdesinteresse voor anderen. Daarbij lijken de romantische verhaallijnen geschreven door een elfjarige die voor het eerst verliefd is. Het is ook allemaal erg geforceerd en de romances krijgen geen ruimte om te ademen of groeien.
De initiële premisse biedt enorm veel kansen om klassieke Batman-figuren op te voeren. Helaas wordt hun aanwezigheid stuk voor stuk verspild. Van Victor Zsasz tot Professor Pyg, van Killer Croc tot Poison Ivy: allen missen gelaagdheid en tijd om indruk te maken. Er wordt zelfs een poging gedaan tot het creëren van een soort Joker als rivaal voor Batwoman. Helaas ontbeert ook deze poging de visie van wat het Batman-universum zo goed maakt compleet.
Het geheel wordt ook zeker niet omhoog getild door de acteerprestaties. Er is niemand die uitblinkt. Vooral acteurs die psychopaten moeten neerzetten, wekken de indruk dat nog een paar lessen op de theaterschool niet hadden misstaan. Tel daarbij de CGI op die uit begin jaren negentig lijkt te komen en er is hier niets te vinden voor de kijker. Is er dan geen enkele verlossende factor te noemen aan Batwoman? Nee.
Batwoman is te zien bij Videoland.
Batwoman had, op zijn zachtst gezegd, nog erg veel ruimte om te groeien na de eerste twee seizoenen. Ze waren rommelig, onduidelijk, slecht geschreven en bij tijden niet te kijken. Een hele klus voor dit derde seizoen om hier nog wat van te maken. Het goede nieuws: dit is het beste seizoen tot nu toe. Het slechte nieuws: het is nog steeds ver ondermaats. Deze vlek op het Bat-universum blijft maar groeien. CW, het is nu echt tijd om te stoppen.
Dit derde seizoen gaat vrijwel direct door waar seizoen twee eindigde. Alle apparatuur en gadgets van de bekendste slechteriken uit het Batman-universum zijn door Black Mask uit de beschermde Batcave gehaald en dobberen nu rond door Gotham. In de eerste helft van dit seizoen resulteert dit in tot een soort slechterik-van-de-week-formule, waarbij er elke een í twee afleveringen een specifieke gadget centraal staat. Het doel van Batwoman is natuurlijk om al deze uitrusting terug te vinden.
Wat in de tweede helft de rode draad wordt, is de opkomst van Poison Ivy evenals de nieuw ontdekte familie van Ryan Wilder, inclusief doorgeslagen broer. Geheel in de lijn van de eerdere seizoenen lijkt ook hier door het schrijversteam geen seconde te zijn nagedacht. De verhaallijn met de familie van Ryan lijkt zo uit Goede Tijden, Slechte Tijden te zijn getrokken, inclusief lang verloren broers, moeders die toch niet overleden lijken te zijn, overgoten met een melodramatisch sausje.
Wat vooral opvalt is dat verhaal gewoonweg dom geschreven is. Bepaalde personages zijn enorm intelligent, totdat het plot ineens wil dat ze dat niet zijn. Hierdoor voelt het alsof de kijker voor de gek wordt gehouden. Door het gebruik van 'plot armor' (onschendbaarheid van personages) wordt Batwoman ook geen enkel moment spannend. Als kijker weet je immers dat de goeden toch wel overleven, ook wanneer je ze geëlektrocuteerd of neergeschoten ziet worden.
Daarnaast bevat elke aflevering meerdere momenten waarbij de handen in de haren te vinden zullen zijn. Dat Ryan ineens CEO van Wayne Enterprise wordt, krijgt een verklaring die met het oog op de vorige seizoenen, gewoonweg niet kan kloppen. Het nieuw ontdekte pak van Batwing heeft een veiligheidsprotocol ingebouwd dat ervoor zorgt dat het pak niets meer doet of beweegt wanneer het gevaar detecteert. Dat klinkt als een van de minst veilige veiligheidsprotocollen ooit.
En zo zijn er ongelooflijk veel momenten die niet logisch zijn of simpelweg niet kloppen. Deze lijken allemaal te zijn gecreëerd om het plot te verantwoorden. De schrijvers lijken pas op het moment zelf te beslissen wat het verhaal moet zijn, zonder enig besef van de gebeurtenissen tot dat punt.
Helaas keert ook Alice weer terug in dit seizoen en weten de schrijvers nog steeds niet wat ze met haar aan moeten. Er wordt getracht haar meer diepgang te geven en op het goede pad te brengen. Als een seriemoordenaar, die ook in dit seizoen niet twijfelt om mensen te vermoorden, vergeven wordt en wegkomt met haar daden "omdat ze ook best veel heeft meegemaakt", voelt dat erg onverdiend en niet goed onderbouwd.
Alice is niet de enige waar de schrijvers moeite mee hebben. Waar Sophie eerst nog een persoon met gegronde beweegredenen was, fungeert ze hier alleen als liefdesinteresse voor anderen. Daarbij lijken de romantische verhaallijnen geschreven door een elfjarige die voor het eerst verliefd is. Het is ook allemaal erg geforceerd en de romances krijgen geen ruimte om te ademen of groeien.
De initiële premisse biedt enorm veel kansen om klassieke Batman-figuren op te voeren. Helaas wordt hun aanwezigheid stuk voor stuk verspild. Van Victor Zsasz tot Professor Pyg, van Killer Croc tot Poison Ivy: allen missen gelaagdheid en tijd om indruk te maken. Er wordt zelfs een poging gedaan tot het creëren van een soort Joker als rivaal voor Batwoman. Helaas ontbeert ook deze poging de visie van wat het Batman-universum zo goed maakt compleet.
Het geheel wordt ook zeker niet omhoog getild door de acteerprestaties. Er is niemand die uitblinkt. Vooral acteurs die psychopaten moeten neerzetten, wekken de indruk dat nog een paar lessen op de theaterschool niet hadden misstaan. Tel daarbij de CGI op die uit begin jaren negentig lijkt te komen en er is hier niets te vinden voor de kijker. Is er dan geen enkele verlossende factor te noemen aan Batwoman? Nee.
Batwoman is te zien bij Videoland.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Vorige dag 